توضیحات دستهبندی
یکی از شایعترین آلرژیهای غذایی دوران کودکی حساسیت نوزاد به شیر گاو مصرفی توسط مادر است که در بیش از ۷ درصد نوزادان و خردسالان مشاهده میشود. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه میکنند کمتر از نوزادانی که شیر خشک میخورند دچار این نوع حساسیت میشوند. عدم تحمل پروتئین شیر عارضهای است که در اثر آن دستگاه گوارش کودکان خردسال، به ویژه نوزادان، نسبت به پروتئین شیر حساسیت نشان میدهد. در نهایت حساسیت اکثر کودکان از بین میرود و به ندرت پیش میآید که علائم تا دوران بزرگسالی استمرار داشته باشد.
حساسیت به لبنیات یا شیر و عدم تحمل لاکتوز ارتباطی به هم ندارند. بروز علائم در نوزادان دچار آلرژی به شیر یا لبنیات به این دلیل است که سیستم ایمنی شیر و دیگر فراوردههای لبنی را به مثابه مهاجمی خطرناک میبیند و واکنش نشان میدهد. این واکنش کهیر، دل آشوبه، استفراغ، مدفوع خونی و حتی شوک آنافیلاکسی را به دنبال دارد که یک واکنش آلرژیک کشنده محسوب میشود. اما عدم تحمل لاکتوز از این موضوع نشأت میگیرد که دستگاه گوارش نوزاد نمیتواند قند شیر (لاکتوز) را به دلیل کمبود لاکتاز هضم کند. لاکتوز آنزیمی است که توسط سلولهای موجود در غشاء پوشش دهنده روده کوچک تولید میشود و وجود آن برای سوخت و ساز لاکتوز ضروری است.
برخی نوزادان واکنشی تاخیری به شیر گاو دارند و علائم پس از چند ساعت یا حتی چند روز بعد بروز مییابد. اگزما، رفلاکس (بالا آوردن مقدار نسبتاً زیادی شیر)، کولیک، اسهالی که گاهی مخاط و خون در آن وجود دارد، و یبوست با درصد شیوع کمتر از علائم این مشکل به شمار میآید.
خوشبختانه آلرژی بسیاری از نوزادان به شیر تا رسیدن به سن یک سالگی برطرف میشود و آلرژی اکثر نوزادان تا سه سالگی از بین میرود. در این بین اقدامات زیر برای درمان انجام میشود:
اگر نوزاد از شیر سینه مادر تغذیه کند، متخصص اطفال به مادر توصیه میکند تا لبنیات را از رژیم غذایی خود حذف کند تا ببیند که آیا تغییری در وضعیت کودک حاصل میشود یا خیر. مسلم است که ایجاد چنین تغییر بزرگی در برنامه غذایی آن هم برای مادری که باید نوزادی بیقرار را آرام کند، بسیار دشوار است، اما اگر مادر در نظر بگیرد که این تغییر میتواند مشکل را کاملاً حل کند با رغبت بیشتری این توصیه را رعایت خو