تکامل انسان از زمانی که بر روی این کره خاکی پای گذاشته است شروع شده است و هنوز ادامه دارد!اسکنهای پزشکی اخیرا مشخص کرده اند که دست جنین در رحم مادر ماهیچه هایی اضافی و مارمولک مانند دارد. بیشتر این ماهیچه ها قبل از تولد جنین از بین می روند.زیست شناسان بر این باورند که این یکی از قدیمی ترین و احتمالا زودگذترین بقایای تکامل انسان است.
تکامل انسان در 250 میلیون سال پیش
آنها به 250 میلیون سال پیش، وقتی خزندگان به پستانداران انتقال یافتند، اشاره می کنند. هنوز مشخص نیست چرا بدن انسان چیزهایی را می سازد که قبل از تولد از بین می روند. زیست شناسان می گویند مرحله رشد ممکن است مرحله ای باشد که انگشتان دست از بین می روند.انگشت شست، بر خلاف انگشتان دیگر ، یک ماهیچه اضافی دارد.
به ندرت پیش می آید که فرزندان و یا بزرگسالان انگشت و یا ماهیچه های اضافی در دست داشته باشند.اما هرگز تمامی استخوانهای پشت دست در دوران جنینی در هفت تا سیزده هفتگی تشکیل نمی شوند اگر ماهیچه ها و استخوانهای اضافی دست از بین نروند احتمال بروز ناهنجاری در اندام وجود دارد.زیست شناسان می گویند در حال بررسی 15 جنین هستند که به شناسایی اینگونه نقص ها کمک می کند.
محققان در مورد روند تکامل ماهیچه ها در انسان چه می گویند؟
دکتر رویی دیوگو در آمریکا اذعان می دارد: «ماهیچه های زیادی ساختار شصت را شکل می دهند تا شصت بتواند به طور دقیق حرکت کند، اما بسیاری از ماهیچه ها به قسمتهای دیگر می روند.با توجه به اینکه انسان در حال تکامل است، شاید ما دیگر به آنها احتیا ج نداشته باشیم.
اما سوال این است که چرا آنها شکل می گیرند؟فقط می توانیم بگوییم برای تکامل انسان ! من از روز اول شروع می کنم در ابتدا چیزی نیست سپس یک، دو، سه، چهار و پنج عضله پدید می آیند.من فقط آن عضله ای را که به انگشت شصت می رسد حفظ می کنم. این رویداد به همین سادگی نیست! ممکن است بدن شما الزاما باید این ماهیچه را تولید کند و سپس از بین ببرد!»
بخش های بی استفاده بدن؟!
او خاطر نشان می کند که در سیر تکامل انسان، تشکیل ساختار بدن در مقایسه با بخش های دیگر و زاید بدن مانند دندان عقل بسیار چشم گیر تر و قابل توجه تر است. «این ماهیچه ها در 250 میلیون سال پیش از بین رفتند! هیچ کدام از پستانداران، موشها و سگها این ماهیچه ها را ندارند. این امر بسیار حیرت آور است. این روند مربوط به زمانهای دوری استقبلا با مشاهده رشد ماهی ها، قورباغه ها، مرغ ها و موش ها نسبت به گونه خود شناخت پیدا می کردیم اما امروزه با استفاده از تکنیک های جدید روند رشد انسان را با جزییات بسیار بهتری درک می کنیم»
دکتر سرجیو، انسان شناسی که بر تکامل میمونها و انسان کار می کند، اذعان می دارد که این یافته ها درک عمیق تری از رشد انسان برای ما به وجود می آورند. اما به همان میزان سوالات زیادی را پیش روی ما قرار می دهند.
تازگی این مطالعه در چیست؟
او می گوید: «تازگی این مطالعه این است به ما قدرت دیدن همراه با درک می دهد که در روند رشد انسان کدام ساختارها به وجود آمدند و کدام ساختارها از بین رفتند. سوال مهمی که اکنون پیش آمده است این است: چه چیزهای دیگری را از دست داده ایم؟. هنگامی که تمامی جزییات بدن انسان را در دوران رشد بررسی کنیم به چه خواهیم رسید؟
چرا برخی از ساختارهای بدن از بین بروند و دوباره به وجود می آیند؟ اکنون می دانیم چگونه این اتفاق می افتد اما نمی دانیم چرا؟ » زیست شناسان در حال برنامه ریزی برای کار بیشتر بر روی بخش های دیگر بدن انسان هستند. آنها تاکنون «پا» را بررسی کرده اند.
ماهیچه های اضافی این قسمت را می شناسند و از بین رفتن آنها را در طول رشد جنین مطالعه کرده اند. میمونها و بوزینه ها هنوز این ماهیچه ها را دارند. آنها از این ماهیچه ها برای بالا رفتن از درخت و گرفتن چیزها با پاهایشان استفاده می کنند.
دکتر دیوگو می گوید: «از دست دادن بخش هایی از بدن بدین معنا نیست که ما انسانهای بهتری شده ایم و رشد کرده ایم. هرگز! هنوز هم در حال از دست دادن خیلی چیزها هستیم که از ما یک فرا انسان خواهد ساخت. فرا انسانها این ماهیچه ها را حفظ خواهند کرد. زیرا قادر خواهند بود تمامی بخش های بدن از جمله پا و انگشت شصت دست را تکان بدهند اگر آنها را از دست داده ایم به این دلیل است که به آنها نیازی نداریم»
