اسکن هسته ای استخوان چیست؟

اسکن هسته ای استخوان یا اسکنتراگرافی استخوان یک تکنیک تصویربرداری از استخوان است. منابع خارجی به این موضوع اشاره می کنند این اسکن می تواند به تشخیص تعدادی از بیماری های استخوانی از جمله سرطان استخوان یا متاستاز ، محل التهاب و شکستگی استخوان و عفونت استخوان کمک کند. همچنین در صورت داشتن درد اسکلتی غیر قابل توضیح یا آسیب استخوانی که در عکسبرداری استاندارد دیده نمی شود ، پزشک ممکن است اسکن هسته ای استخوان را تجویز کند.

شما می توانید جهت خرید قرص مفاصل و استخوان از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید .

اسکن هسته استخوان چگونه انجام می شود؟

هنگامی که آزمایش را انجام می دهید ، مواد رادیواکتیو – که ردیاب یا رادیونوکلئید نامیده می شود – در مکان هایی در استخوان شما جمع می شود که محل تغییرات شیمیایی یا فیزیکی است.  سپس یک اسکنر اشعه را می گیرد.  تصویری که از مناطق تشعشع تهیه شده است ، به پزشک شما نوعی نقشه از مناطق غیرمعمول در استخوان های شما می دهد. همچنین مناطقی از بدن که سلول ‌ها و بافت‌ ها به طور فعال خود را ترمیم می‌کنند، بیشترین مقدار ردیاب را می‌گیرند. تصاویر هسته ‌ای این نواحی را برجسته می‌کنند و وجود ناهنجاری ‌های مرتبط با بیماری یا آسیب را نشان می ‌دهند.

در چه مواردی پزشک اسکن هسته ای استخوان را تجویز می کند؟

شکستگی استخوان ها ، به ویژه لگن ، یا شکستگی های ناشی از استرس، که مشاهده آنها در اشعه ایکس دشوار است، آرتروز بیماری پاژه استخوان، که بر نحوه جایگزینی بافت جدید بر بافت قبلی تأثیر می گذارد، سرطانی که از استخوان شروع شده است سرطانی که از جای دیگر بدن به استخوان های شما سرایت کرده است (سرطان متاستاتیک)، عفونت در استخوان (استئومیلیت) یا در لگن یا زانو، بافت استخوان مرده ناشی از خونرسانی ضعیف (نکروز آواسکولار)، دیسپلازی فیبری، وضعیتی که از والدین شما منتقل شده است و در آن بدن شما به جای استخوان های سالم ، بافت زخمی ایجاد می کند.

آیا بدون دلیل درد استخوان دارید؟

همچنین در شرایطی که درد استخوانی بدون دلیل دارید، اسکن هسته ای استخوان ممکن است به تعیین علت کمک کند.  این آزمایش هر گونه تفاوت در متابولیسم استخوان را مشخص کرده و توانایی اسکن استخوان را در تشخیص طیف وسیعی از اختلالات استخوانی دارد. پزشک متخصص در خواندن تصاویر (رادیولوژیست) شواهدی مبنی بر متابولیسم غیرطبیعی استخوان را در اسکن ها جستجو می کند.  این نواحی به صورت «نقاط داغ» تیره‌تر و «نقاط سرد» روشن‌تر ظاهر می‌شوند که ردیاب‌ها در آن‌ها جمع شده‌اند یا نشده اند.

مراقبت های پس از اسکن هسته ای استخوان

اسکن هسته ای استخوان معمولاً عوارض جانبی ندارد و نیازی به مراقبت های بعدی نیست.  رادیواکتیویته ردیاب‌ ها معمولاً دو روز پس از اسکن کاملاً از بین می ‌رود در واقع  رادیوداروی تصویربرداری هسته ای ظرف 60 ساعت از سیستم بدن شما خارج می شود و همواره در حال تضعیف است بنابراین در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به حداقل می رسد تا از بین برود.

هیچ محدودیتی برای فعالیت های شما ، مانند رانندگی ، پس از اسکن وجود نخواهد داشت. فقط اینکه باید چند روز مایعات اضافی بنوشید تا ردیاب باقی مانده را از بدن خود خارج کنید. بنابرین مصرف مکمل هایی مانند منیزیم که در کنار کلسیم، در تشکیل کریستال های استخوانی و بافت مستحکم استخوان موثر هستند، پس از انجام این اسکن توصیه می شود.

تفاوت بین سی تی اسکن و اسکن هسته ای استخوان چیست؟

اسکن استخوان یک آزمایش تصویربرداری هسته ای است که به تشخیص و ردیابی چندین بیماری استخوانی کمک می کند.  سی تی اسکن از ترکیبی از اشعه ایکس و کامپیوتر برای ایجاد تصاویری از استخوان ها استفاده می کند. در اسکن هسته ای استخوان، پزشک یک ماده رادیواکتیو یا ردیاب را به داخل سیاهرگ تزریق می‌کند تا نواحی مشکل‌ دار را برجسته کند.

اسکن استخوان و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) هر دو برای تشخیص بیماری های مختلف استخوان استفاده می شوند. استفاده خاص از اسکن استخوان برای تشخیص بیماری های استخوانی فعال مانند پوکی استخوان، بیماری پاژه یا گسترش سرطان در استخوان است.  سی تی اسکن یک اشعه ایکس با وضوح بالا است که اطلاعات دقیقی در مورد آناتومی اندام می دهد.

نویسنده و گردآورنده: دکتر سارا شوهانی