یکی از بیماری هایی که امروزه زیاد در مورد آن می شنویم، بیماری پارکینسون (Parkinson’s Disease) به اختصار PD است. این بیماری معمولا باعث ایجاد رعشه در دست و پا می شود و همین امر حرکات بدن را کند می کند. بسیاری از دانشمندان بر این عقیده هستند که دلیل اصلی رعشه در بدن کاهش توانایی سلولهای مغزی در تولید دوپامین است (از همین نظر این بیماری مشابه به بیماری اسکیزوفرنی است). به همین دلیل با کنترل میزان ترشح دوپامین در مغز می توان به خوبی این بیماری را کنترل کرد.
شما می توانید جهت خرید قرص مفاصل و استخوان از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید.
این بیماری در ابتدا یک طرف بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و سپس با پیشرفت بیماری هر دو طرف بدن تحت تاثیر قرار می گیرد. در این بیماری نسبت استیل کولین در برابر دوپامین افزایش پیدا می کند و سبب می شود فرد به این بیماری دچار شود. این بیماری هم در دوران جوانی و هم در دوران بزرگسالی رخ می دهد.
پارکینسون چگونه بر بدن تأثیر می گذارد؟
بیماری پارکینسون باعث می‌شود که ناحیه خاصی از مغز شما (گانگلیون‌های پایه) از بین برود. همانطور که این ناحیه بدتر می شود، توانایی هایی را که آن مناطق زمانی کنترل می کردند از دست می دهید. محققان کشف کرده اند که بیماری پارکینسون باعث تغییر عمده در شیمی مغز می شود.
در شرایط عادی، مغز از مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی برای کنترل نحوه ارتباط سلول های مغزی (نورون ها) با یکدیگر استفاده می کند. هنگامی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، دوپامین کافی که یکی از مهم ترین انتقال دهنده های عصبی می باشد را ندارید.
وقتی مغز شما سیگنال‌های فعال‌سازی حرکت عضلات را ارسال می‌کند، با استفاده از سلول‌هایی که به دوپامین نیاز دارند، حرکات شما را به خوبی تنظیم می‌کند. به همین دلیل است که کمبود دوپامین باعث کندی حرکات و علائم لرزش بیماری پارکینسون می شود.
با پیشرفت بیماری پارکینسون، علائم گسترش یافته و تشدید می شوند. مراحل بعدی بیماری اغلب بر عملکرد مغز شما تأثیر می گذارد و باعث علائمی مانند زوال عقل و افسردگی می شود.
علائم پارکینسون
هر بیماری خود را با علائم خاصی نشان می دهد و شناخت این علائم نقش چشمگیری در شناسایی و جلوگیری از پیشرفت بیماری دارد. علائم بیماری پارکینسون به شرح زیر هستند:
- لرزش بدن و ارتعاش در دست و پا حتی در حال استراحت
- کند شدن حرکات طبیعی بدن
- بروز اختلال در تعادل
- خشکی مفاصل
- کاهش انعطاف پذیری بدن
- ثابت ماند حالت صورت
- خیرگی چشم ( زیرا پلک زدن فرد کاهش پیدا می کند)
- اختلال در تکلم
- اختلال در خوردن غذا
- آبریزش آب دهان
- افزایش فاصله پاها در هنگام راه رفتن
- افسردگی و نوسانات خلقی
- اختلال حافظه
- اختلال در حس بویایی
علائم بیماری پارکینسون در جوانی
بسیاری از افراد به اشتباه فکر می کنند که این بیماری تنها در میانسالان و کهنسالان رخ می دهد، اما باید بدانید که این بیماری جوانان را نیز درگیر می کند که در اصطلاح انگلیسی به آن YOPD می گویند. دلیل این بیماری در جوانی می تواند به عوامل ژنتیکی مرتبط باشد، یعنی اگر فردی در خانواده مبتلا به این بیماری است، امکان وقوع این بیماری در افراد دیگر خانواده نیز در سنین مختلف وجود دارد.
ضربه به سر نیز می تواند سبب بروز این بیماری شود که این بیماری یکی از بیماریهای رایج در میان بوکسور ها به شمار می رود. یکی دیگر از دلایل بروز این بیماری عفونت مغزی است. علائم بیماری پارکینسون در جوانی مشابه به علائم این بیماری در سنین بالاست.
چه کسانی در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند؟
همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی یکی از دلایل اصلی ابتلا به این بیماری به شمار می روند. علاوه بر این، افراد دیگری نیز هستند که بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند که به شرح زیرند:
- مردان بیشتر از زنان به این بیماری دچار می شوند
- وارد شدن ضربه های مختلف به سر
- آسیب مغزی
- عفونت مغزی
- استرس بالا
- پیروی از رژیم های غذایی با مقادیر بالای چربی های اشباع نشده
- کمبود اسید فولیک، ویتامین دی و ویتامین ب 12
- ابتلا به برخی از بیماریهای مزمن مانند دیابت
- قرارگیری در معرض آلاینده ها ( به طور مثال کسانی که با آفت کش ها و حشره کش ها سر و کار دارند و یا در محیط های آلوده زندگی می کنند)
مراحل بیماری پارکینسون
به طور کلی، این بیماری به 5 مرحله تقسیم می شود و هر چه بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درمان آن ساده تر خواهد بود. مراحل این بیماری به شرح زیر هستند:
- مرحله اول: در این مرحله بیماری علائم بسیار کمی را درک می کند و حتی ممکن است این علائم را نادیده بگیرد، به طور مثال علائمی که در رابطه با این بیماری ذکر شد در طرز ایستادن، حالات چهره و راه رفتن شخص مشخص است. همچنین، ممکن است بیمار لرزش کمی را در یک طرف از بدن احساس می کند.
- مرحله دوم: در این مرحله لرزش و سفتی در هر دو طرف بدن مشاهده می گردد. عضلات در این مرحله به حدی سفت می شوند که فرد کارهای خود را به کندی انجام می دهد. همچنین در این مرحله مشکل در تکلم به وجود می آید.
- مرحله سوم: در این مرحله فرد نمی تواند تعادل خود را حفظ کند و واکنش های بسیار آرام و آهسته به محیط نشان می دهد. در این مرحله فرد استقلال خود را از دست می دهد و نمی تواند لباس بپوشد و یا کارهای شخصی دیگر را انجام دهد.
- مرحله چهارم: در این مرحله فرد به شدت بیمار می شود و تمامی علائم بروز پیدا می کنند و فرد برای راه رفتن به وسایل جانبی نیاز دارد.
- مرحله پنجم: در این مرحله فرد دیگر نمی تواند بیاستد و باید دراز بکشد و یا از صندلی چرخدار استفاده کند. در این مرحله توهمات، جنون، پاسخ کند به داروها و گیجی بروز پیدا می کنند و زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند.
پارکینسون چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص بیماری پارکینسون بیشتر یک فرآیند بالینی است، به این معنی که پزشک علائم و سابقه پزشکی شما را بررسی می کند. برخی از آزمایش‌های تشخیصی و تصویر برداری مانند آزمایش خون، سیتی اسکن، آزمایش ژنتیک، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) نیز امکان‌پذیر است. با این حال، بیشتر آزمایش‌ها ضروری نیستند، مگر اینکه به درمان بیماری پارکینسون پاسخ ندهید که می‌تواند نشان‌دهنده بیماری دیگری باشد.
ضربه به ستون فقرات و جمع آوری مقداری مایع مغزی از کانال نخاعی برای آزمایش و یا بیوپسی از بافت عصبی سطحی پوست و تجزیه و تحلیل نمونه ها نیز می تواند به تعیین اینکه آیا آلفا سینوکلئین نقصی دارد که می تواند خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد کمک کند.
درمان پارکینسون
خبر بد این است که هنوز درمان قطعی برای این بیماری پیدا نشده است و پزشک تلاش می کند تا با تجویز داروهای مناسب به کنترل علائم این بیماری و جلوگیری از پیشرفت آن کمک کند. از داروهایی که برای کنترل این بیماری تجویز می شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- لوودوپا آمانتادین
- بی پریدن
- سلژیلین
همچنین درمانهایی نظیر فیزیوتراپی و یا آب درمانی برای درمان مبتلا به بیماری پارکینسون پیشنهاد می شوند. فیزیوتراپی از سفتی بیش از حد عضلات جلوگیری می کند و به افراد کمک می کند تا بتوانند کنترل بخشی از زندگی خود را به دست بگیرند. همچنین، آب درمانی روشی نوین است که افراد کمک می کند تا عضلات خود را تحریک کنند و بتوانند از درد عضلانی بکاهند و انعطاف پذیری عضلات خود را افزایش دهند.
گاهی پزشک با توجه به شرایط بیمار جراحی را پیشنهاد می دهد. گفتار درمانی به بیماران کمک می کنند تا اختلال تکلم را رفع کنند و بتوانند دوباره صحبت کنند.
یکی دیگر از مواردی که در درمان این بیماران باید به آن توجه شود رژیم غذایی است. مطالعات نشان داده اند که این بیماران نباید از الکل و غذاهای آماده استفاده کنند؛ همچنین مصرف میوه و سبزیجات از جمله گوجه فرنگی و فلفل نقش موثری در کنترل علائم این بیماری دارد. بهتر است این بیماران ورزش را به برنامه زندگی خود بیافزایند تا بتوانند عوارض این بیماری را کنترل کنند.
نکات پایانی
بیماری پارکینسون وضعیتی است که در آن بخشی از مغز آسیب می بیند و در طول زمان علائم شدیدتری ایجاد می کند. در حالی که این وضعیت به دلیل تأثیر آن بر کنترل، تعادل و حرکت عضلانی شناخته شده است، همچنین می‌تواند طیف وسیعی از اثرات دیگر را بر حواس، توانایی تفکر، سلامت روان و موارد دیگر ایجاد کند.
ضمن مطالعه مجله سلامت داروخانه آنلاین، توجه داشته باشید که سیستم های درمانی شامل این باور می شوند که سلامت و تندرستی کلی شما به تعادل بین بدن، ذهن و روح شما بستگی دارد. بنابراین درمان به موقع بیماری ها می تواند به بهبود کلی کمک کند.
