عفونت رحم یا اندومتریت، التهاب پوشش داخلی رحم است که در اثر باکتری ایجاد می شود. اندومتریت (Endometritis) تهدید کننده زندگی نیست، اما اگر به موقع درمان نشود می تواند عوارضی جدی ایجاد کند. به همین دلیل در این مقاله به عوامل ابتلا به عفونت رحم، روش های درمان و پیشگیری از آن می پردازیم.
عفونت رحم چیست؟
آندومتریت التهاب آندومتر (پوشش داخلی رحم) به دلیل عفونت است. عفونت رحم می تواند حاد (شروع به طور ناگهانی و کوتاه مدت) و یا مزمن (طولانی و مکرر) باشد. آندومتریت حاد می تواند پس از زایمان، سقط جنین یا پس از یک عمل جراحی دهانه رحم رخ دهد. آندومتریت مزمن پس از یائسگی یا بر اثر عفونتی مانند کلامیدیا یا سوزاک، شایع تر است.
عفونت رحم مزمن با تاثیر طولانی مدت بر رحم، ممکن است باردار شدن را چالش برانگیز کند. زمانی که پوشش رحم تحریک شده و ملتهب است، جنین های سالم نمی توانند لانه گزینی و رشد کنند. این علت ناباروری به عنوان شکست مکرر لانه گزینی (RIF) نامیده می شود.
چه افرادی به عفونت رحم مبتلا می شوند؟
هر خانمی که رحم دارد ممکن است به عفونت رحم مبتلا شود. آندومتریت یکی از شایع ترین عفونت های بعد از زایمان است که ممکن است به صورت کوریوآمنیونیت در زایمان شروع شود و بعد از زایمان به اندومتریت تبدیل شود یا بعد از زایمان شروع شود. همچنین اگر سزارین داشته باشید ابتلا به عفونت رحم کمی شایع تر است.
عفونت رحم در افراد مبتلا به بیماری التهابی لگن (PID) شایع است. بسیاری از باکتری های مختلف باعث ایجاد التهاب لگن می شوند، اما عفونت ناشی از رابطه جنسی محافظت نشده شایع ترین است.
علائم عفونت رحم چیست؟
اکثر افراد سوال دارند که از کجا بفهمم عفونت رحم دارم. معمولا عفونت رحم همراه با علائم زیر می باشد:
- تب
- درد لگن
- خونریزی یا ترشحات واژن
- یبوست یا درد همراه با اجابت مزاج
- تورم در شکم
- احساس ناخوشی عمومی
عوامل ایجاد عفونت رحم
عفونت رحم می تواند به دلیل عفونت های مقاربتی (STIs)، سل یا باکتری هایی باشد که به طور طبیعی در واژن ایجاد می شوند. وجود باکتری در واژن طبیعی است، اما گاهی اوقات ممکن است بعد از زایمان یا انجام یک فرایند، باکتری های واژن تغییر کند. این تغییر باکتری ها می تواند باعث عفونت رحم و التهاب شود.
نحوه تشخیص عفونت رحم
پزشک شما یک معاینه لگنی برای تشخیص اندومتریت انجام می دهد. همچنین ممکن است آزمایش‌های زیر را برای کمک به تأیید تشخیص توصیه نماید:
- آزمایش مایع واژن برای بررسی عفونت های باکتریایی یا مقاربتی (STIs) مانند کلامیدیا و سوزاک
- برداشتن بافت از رحم و آزمایش آن برای باکتری (بیوپسی)
- انجام لاپاراسکوپی برای مشاهده دقیق تر رحم
- آزمایش خون برای بررسی شمارش گلبول سفید خون (WBC) یا میزان رسوب گلبول قرمز (ESR). سطوح بالای آن ها می تواند نشان دهنده عفونت یا التهاب باشد.
- نگاه کردن به مایع واژن زیر میکروسکوپ
آیا اندومتریت در سونوگرافی قابل مشاهده است؟
پوشش رحم شما ممکن است در سونوگرافی ضخیم تر یا نامنظم به نظر برسد، اما این به تنهایی، به این معنی نیست که شما عفونت رحم دارید. بسیاری از شرایط می توانند باعث ظاهر غیر طبیعی دیواره رحم شوند.
مدیریت و درمان
در صورت ابتلا به عفونت رحم، پزشک شما را با آنتی بیوتیک درمان می کند. اگر به تازگی زایمان کرده اید یا عفونت جدی دارید، درمان ممکن است شامل مایعات داخل وریدی (IV) و استراحت در بستر باشد. معمولا پس از اتمام آنتی بیوتیک، احساس بهتری خواهید داشت. عفونت و التهاب معمولا پس از درمان از بین می رود.
درمان خانگی عفونت رحم
برخی از افراد گرایش به درمان های طبیعی دارند و به دنبال این هستند که برای عفونت رحم چی خوب هست. شما می توانید در کنار درمان هایی که پزشک تجویز نموده از شاه بلوط، تخم اسفرزه یا ماریانا برای تسریع روند بهبودی خود استفاده نمایید. همچنین استفاده از دمنوش های پونه یا مرزنجوش می تواند به کاهش عفونت رحم کمک کند.
اگر عفونت رحم درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
اندومتریت درمان نشده می تواند منجر به عفونت ها و عوارض جدی تری مانند ناباروری، عفونت لگن، آبسه لگن یا رحم (مجموعه ای از چرک) و یا سپتی سمی (عفونت در خون شما) شود.
چه افرادی در معرض عفونت رحم هستند؟
اگر اخیراً زایمان کرده اید یا عمل جراحی دهانه رحم را انجام داده اید، ممکن است در معرض خطر ابتلا به اندومتریت باشید. چند نمونه از عوامل ابتلا عبارتند از:
- اتساع و کورتاژ (D&C)
- اتساع و تخلیه (D&E)
- بیوپسی آندومتر (گرفتن بافت از پوشش رحم برای آزمایش)
- هیستروسکوپی
- زایمان مخصوصاً اگر در حین زایمان عفونت یا پارگی طولانی مدت غشا داشته باشید یا استرپتوکوک گروه B مثبت باشد.
- قرار دادن IUD (دستگاه داخل رحمی)
- برخی از افراد از دوش کردن یا قرار دادن اشیاء دیگر در واژن خود دچار اندومتریت می شوند.
پیشگیری از عفونت رحم
از آنجایی که بیماری های مقاربتی درمان نشده اغلب باعث اندومتریت می شوند، بهترین پیشگیری این است:
- از روش های جنسی ایمن مانند کاندوم پیروی نمایید.
- بیماری های مقاربتی را به سرعت درمان کنید.
- غربالگری های منظم را برای بیماری های مقاربتی انجام دهید.
- شرکای جنسی خود را تشویق کنید تا غربالگری های منظم را برای بیماری های مقاربتی انجام دهند.
- افرادی که سزارین می کنند باید قبل از عمل آنتی بیوتیک مصرف کنند تا از عفونت جلوگیری شود.
تفاوت آندومتریت و اندومتریوز چیست؟
اندومتریت و اندومتریوز دو بیماری متفاوت هستند که بر پوشش داخلی رحم تأثیر می گذارد. آندومتریت در اثر عفونت باکتریایی در رحم ایجاد می شود. اما آندومتریوز در نتیجه عفونت ایجاد نمی شود و علت ایجاد آن ناشناخته است.
اندومتریت التهاب و عفونت پوشش داخلی رحم است. آندومتریوز زمانی است که تکه‌هایی از پوشش رحم در مکان‌هایی غیر از رحم مانند تخمدان‌ها یا لوله‌های فالوپ ایجاد می‌شود و یکی از علل شایع ناباروری است. از آنجایی که هر دو آندومتر را تحت تاثیر قرار می دهند، می توانند علائم مشابهی مانند درد لگن و نفخ داشته باشند.
اندومتریت پس از زایمان
اندومتریت پس از زایمان یک عفونت باکتریایی است که در اثر نفوذ باکتری به لایه داخلی رحم ایجاد می شود. برخی از زنان پس از زایمان به آن مبتلا می شوند. این عفونت می تواند باعث تب، درد معده و خونریزی واژینال شود.
عفونت رحم پس از زایمان، معمولاً بلافاصله بعد از زایمان ایجاد می شود. اکثر موارد، در 10 روز اول پس از زایمان تشخیص داده می شوند. با این حال، گاهی اوقات ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا نمایان شود. این بیماری در هر زمانی و در 6 هفته اول پس از زایمان ممکن است رخ دهد.
آندومتریت پس از زایمان می تواند توسط هر نوع باکتری ایجاد شود، اما شایع ترین پاتوژن های درگیر در این عفونت استرپتوکوک های گروه B و استافیلوکوک (استاف) هستند.
نکات پایانی
عفونت رحم وضعیتی است که باعث التهاب و عفونت پوشش داخلی رحم می شود. این بیماری در اثر عفونت های باکتریایی پس از عمل جراحی، زایمان یا عفونت های مقاربتی ایجاد می شود. ابتلا به اندومتریت پس از یک عمل جراحی، معمولاً خارج از کنترل شما است. با این حال، می توانید با استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی، خطر ابتلا به عفونت رحم را کاهش دهید. اگر خونریزی یا ترشح نامنظم، تب یا درد لگن دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
