پریمیدون(primidone) یک داروی ضد تشنج است که در درجه اول برای درمان انواع خاصی از صرع، به ویژه آنهایی که با تشنج های کانونی مشخص می شوند، استفاده می شود. در حالی که این دارو به اندازه برخی دیگر از داروهای ضد تشنج تجویز نمی شود، اما همچنان یک ابزار ارزشمند در مدیریت اختلالات خاص تشنج است. در این مقاله به معرفی و بررسی علمی این دارو می پردازیم.
پریمیدون چیست؟
پریمیدون دارویی است که علائم صرع مانند تشنج را درمان می کند و اعصاب بیش فعال بدن شما را آرام می کند. این دارو به شکل قرص عرضه می شود که می توانید طبق دستور به صورت خوراکی همراه با یک لیوان آب مصرف کنید. نام تجاری این دارو Mysoline® است.
مکانیسم اثر پریمیدون
پریمیدون خود ماده فعال آن نیست. پس از مصرف، به دو متابولیت فعال تبدیل می شود: فنوباربیتال و فنیل اتیل مالون آمید (PEMA). این متابولیت ها با هم کار می کنند تا تحریک پذیری نورون های مغز را کاهش دهند و در نتیجه احتمال تشنج را کاهش دهند. در واقع این دارو با آرام کردن فعالیت مغز برای کنترل تشنج عمل می کند.
این دارو و متابولیت های آن، فنوباربیتال و فنیل اتیل مالون آمید (PEMA)، ضد تشنج فعال هستند. پریمیدون به طور مستقیم با گیرنده های GABA-A یا کانال های کلرید تداخل ندارد، اما فنوباربیتال تعامل دارد که ممکن است مسئول اثر پریمیدون بر روی تشنج و لرزش اساسی باشد.
اشکال دارویی پریمیدون
پریمیدون به صورت میزولین و پریمیدون عمومی در اشکال دارویی زیر موجود است که از راه خوراکی مصرف می شود.
- قرص خوراکی 50 میلی گرم
- قرص خوراکی 125 میلی گرم
- قرص خوراکی 250 میلی گرم
موارد استفاده از پریمیدون
این دارو معمولا برای کنترل انواع خاصی از تشنج استفاده می شود. پریمیدون همچنین ممکن است برای شرایط دیگری که توسط پزشک شما تعیین شده است استفاده شود.
پریمیدون در درجه اول برای موارد زیر تجویز می شود:
- تشنج کانونی: این تشنج ها از ناحیه خاصی از مغز منشأ می گیرند و می توانند به روش های مختلفی مانند تشنج های جزئی ساده (بدون از دست دادن هوشیاری) یا تشنج های جزئی پیچیده (با تغییر هوشیاری) بروز کنند.
- تشنجهای میوکلونیک: این انقباضات ماهیچهای کوتاه و شوک مانند هستند که اغلب به صورت خوشهای رخ میدهند.
- تشنج آتونیک: این تشنج ها با از دست دادن ناگهانی تون عضلانی مشخص می شوند که منجر به افتادن یا افتادن سر می شود.
دوز پریمیدون
دوز مناسب این دارو بسته به سن، وزن و شرایط پزشکی خاص فرد متفاوت است. بسیار مهم است که دوز تجویز شده را دنبال کنید و آن را بدون مشورت با پزشک تنظیم نکنید.
نحوه مصرف پریمیدون
این دارو را به صورت خوراکی با یک لیوان آب مصرف کنید. دستورالعمل های نسخه را دنبال کنید. دوزهای خود را در فواصل منظم مصرف کنید. داروهای خود را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.
مصرف بیش از حد: اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید، فوراً با مرکز اورژانس تماس بگیرید.
توجه: این دارو فقط برای شما است. این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید.
عوارض جانبی پریمیدون
مانند بسیاری از داروها، این دارو نیز می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. برخی از عوارض جانبی رایج عبارتند از:
- خواب آلودگی و خستگی
- سرگیجه
- حالت تهوع و استفراغ
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن
- ریزش مو
- بثورات پوستی
- تغییر خلق و خو
در برخی موارد، عوارض جانبی جدی تری رخ می دهد، مانند:
- آسیب کبدی
- اختلالات خونی
- سندرم استیونز جانسون (یک واکنش شدید پوستی)
- ملاحظات مهم
بارداری و شیردهی: این دارو می تواند به جنین در حال رشد آسیب برساند و وارد شیر مادر شود. قبل از استفاده در دوران بارداری یا شیردهی ضروری است که در مورد خطرات و فواید آن با یک پزشک صحبت کنید.
تداخلات دارویی: پریمیدون می تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد، بنابراین بسیار مهم است که پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید مطلع کنید.
نظارت: آزمایش خون منظم برای نظارت بر عملکرد کبد و شمارش سلولهای خون در حین مصرف این دارو ضروری می باشد.
تداخلات دارویی پریمیدون
این دارو را با هیچ یک از موارد زیر مصرف نکنید:
- وریکونازول
- داروهای ضد سرطان
- سیکلوسپورین
- دیسوپیرامید
- داکسی سایکلین
- هورمون های استروژن یا پروژسترون
- داروهایی برای افسردگی، اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان
- داروهایی برای درمان عفونت HIV یا ایدز
- مودافینیل
- داروهای مسکن تجویزی
- کینیدین
- وارفارین
این فهرست شاید تمام تعاملات ممکن را توصیف نکند. فهرستی از تمام داروها، گیاهان دارویی، داروهای بدون نسخه یا مکمل های غذایی که استفاده می کنید به پزشک خود بدهید. همچنین اگر سیگار میکشید، مشروبات الکلی مینوشید یا از مواد غیرقانونی استفاده میکنید، به آنها بگویید. برخی از موارد ممکن است با داروی شما تداخل داشته باشند.
چه کسانی نباید از پریمیدون استفاده کنند؟
آلرژی به مواد تشکیل دهنده افرادی که به هر یک از موارد زیر حساسیت دارند نباید از این دارو مصرف کنند.
- پریمیدون
- میزولین
- فنوباربیتال
- هر یک از مواد تشکیل دهنده در محصول
داروساز شما می تواند تمام مواد موجود در محصولات پریمیدون خاصی را که موجود است به شما بگوید.
- پورفیریا: در صورت ابتلا به پورفیری نباید از این دارو استفاده کرد. پورفیری یک اختلال ژنتیکی است که اغلب پوست شما را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر به پورفیری مبتلا هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
قبل از استفاده از پریمیدون چه چیزهایی باید بدانم؟
پریمیدون را مصرف نکنید مگر اینکه توسط یک پزشک برای شما تجویز شده باشد. آن را طبق دستور مصرف کنید.
اگر یک دوز پریمیدون را فراموش کنم چه باید بکنم؟
اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کنید و فقط نوبت بعدی را مصرف کنید. از مصرف دوز اضافی خودداری کنید.
نگهداری پریمیدون
این دارو باید در دمای اتاق، بین 68 فارنهایت تا 77 فارنهایت (20 تا 25 درجه سانتیگراد) نگهداری شود. می توان آن را برای مدت زمان کوتاه تری در معرض دمای بین 59 تا 86 فارنهایت (15 تا 30 درجه سانتیگراد)، مانند هنگام حمل و نقل، قرار داد. دور از نور مستقیم خورشید در بطری محکم بسته و در جای خشک و خنک نگهداری شود.
نکات پایانی
پریمیدون یک داروی ارزشمند برای مدیریت انواع خاصی از صرع است. با این حال، استفاده از آن تحت راهنمایی یک متخصص برای به حداقل رساندن خطر عوارض جانبی و به حداکثر رساندن مزایای آن مهم است. اگر این دارو را در نظر می گیرید یا در حال مصرف آن هستید، با پزشک خود مشورت کنید تا از مناسب بودن آن برای نیازهای فردی خود مطمئن شوید.
