در بسیاری موارد کهیر یا ورم های قرمز و خارش دار پوستی ممکن است بیشتر از 6 هفته روی پوست جا خوش کنند و حتی تا یکسال بر روی پوست دیده شوند. این وضعیت کهیر مزمن نامیده می شود که در افراد با بیماری های خود ایمنی بیشتر به چشم می خورد. علت بروز کهیر مزمن چندان مشخص نیست اما با داروهایی می توان آن را تسکین داد. در این مقاله به کهیر مزمن و نکات مهم در ارتباط با آن خواهیم پرداخت.
کهیر مزمن چیست؟
کهیر مزمن به برجستگی یا ورم های خارش دار و قرمزی گفته می شود که حداقل دو بار در هفته روی پوست ایجاد می شوند. زمانیکه این کهیرها بیش از 6 هفته روی پوست باقی بمانند به آنها کهیر مزمن گفته می شود. این کهیرها باعث ناراحتی فرد و از طرفی مختل شدن فعالیت های او می شوند. این کهیرها می توانند در رنگ های صورتی، قرمز، سفید یا به رنگ پوست باشند و به علت اینکه با وجود درمان همچنان به حیات خود ادامه می دهند به آنها مزمن گفته می شود.
شما می توانید جهت خرید محصولات مراقبت از پوست به صورت آنلاین از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید.
کهیر با ورم چه تفاوتی دارد؟
این دو ممکن است همزمان با یکدیگر بر روی پوست ظاهر شوند. ورم یا آنژیوادم ممکن است در لایه های پایین تر بافت ایجاد شوند اما کهیر به شکل برجستگی یا ورم های قرمز روی پوست ظاهر می شود. همچنین ورم می تواند بر روی صورت، گلو، لب، دست ها، پاها و حتی ناحیه تناسلی رخ دهد.
کهیر با کهیر مزمن چه تفاوتی دارد؟
کهیر و کهیر مزمن نیز با یکدیگر متفاوت هستند:
کهیر حاد: این نوع از کهیر طی 24 ساعت از بین می رود هرچند ممکن است دوباره ایجاد شود. معمولا کهیر حاد به دلیل عفونت های ویروسی رخ می دهد.
کهیر مزمن: کهیر مزمن دو بار در هفته و بیش از 6 هفته روی پوست دیده می شود. حتی ممکن است کهیر مزمن ماه ها یا سال ها روی پوست به حیات خود ادامه دهد و علت آن مشخص نمی باشد. این بیماری در تمام سنین و جنسیت ها دیده می شود و در خانم های 30 تا 50 ساله بیشتر به چشم می خورد. حدود بیش از 5 درصد مردم کهیر ناشناخته دارند.
چرا دچار کهیر مزمن می شویم؟
زمانیکه مواد شیمیایی خاص مانند هیستامین وارد جریان خون شود کهیر ایجاد می شود. کهیر مزمن اما علل ناشناخته ای دارد. در برخی موارد نادر حساسیت غذایی یا دارویی می تواند باعث بروز کهیر مزمن شود. همچنین برخی افراد به علت تغییر دمای بدنشان به دلیل سرما، گرما، فعالیت فیزیکی، نوشیدن الکل و استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی دچار کهیر مزمن می شوند. گاهی فشار ناشی از لباس های تنگ و استرس و اضطراب نیز می تواند باعث این مشکل گردد.
آیا بیماری خود ایمنی در ایجاد کهیر مزمن اثر دارد؟
می توان گفت از هر 5 نفری که دچار کهیر مزمن می شوند یک نفر بیماری خودایمنی دارد. از جمله این بیماری ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دیابت؛
- لوپوس؛
- پلی‌میوزیت؛
- بیماری سلیاک؛
- درماتومیوزیت؛
- بیماری تیروئید؛
- ویتیلیگو.
بیماری های زیر نیز می توانند باعث بروز کهیر مزمن شوند:
- بیماری تیروئید
- ویتیلیگو
- آسم
- بیماری کبد
- عفونت هایی مانند عفونت سینوس و عفونت باکتریایی پیلوری
علائم کهیر مزمن
کهیرها می توانند شکل و اندازه های متفاوتی داشته باشند و در هر جایی از بدن ظاهر شوند. کهیر می تواند به اندازه سر سوزن یا به اندازه توپ بیسبال باشد.
علائم کهیر به شکل زیر است:
- ورم یا برجستگی عذاب دهنده روی پوست
- سفید شدن مرکز کهیر با فشردن آن
- بروز خارش
- ورم در اطراف چانه و لب و چشم
- گر گرفتگی ناشی از ورزش، استرس و گرما
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر کهیر دچار این علائم بود به پزشک مراجعه کنید:
- خارش پوست شدید باشد.
- کهیر یا ورم بیش از یک هفته طول بکشد.
- کهیر به صورت مکرر و هرچند ماه یکبار عود کند.
- برجستگی ها عفونی و قرمز، متورم و پر چرک باشند.
کهیر مزمن چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک با بررسی پوست می تواند علائم بیماری را تشخیص دهد. گاهی ممکن است آزمایش های زیر برای تشخیص لازم باشد:
- تست حساسیت
- آزمایش ادرار برای بررسی عفونت باکتریایی
- آزمایش خون برای بررسی میزان آنتی بادی
- نمونه برداری از پوست
درمان کهیر مزمن چگونه است؟
برای درمان کهیر مزمن پزشک داروهای زیر را ممکن است تجویز نماید:
- داروهای ضد حساسیت: برخی داروهای بدون نسخه و تجویزی مانند آنتی هسیتامین ها برای کاهش واکنش های حساسیتی و جلوگیری از آن و تسکین خارش تجویز می شود.
- استروئید ها: برای تسکین علائمی که به داروهای ضد حساسیت مقاوم هستند می توان از کورتیکواستروئیدهایی مثل پردنیزون استفاده کرد.
- سیکلوسپورین: این دارو جزو داروهای سرکوب ایمنی است و می تواند بر روی کهیرهای مزمن موثر باشد اما استفاده آن در طولانی مدت عوارض جانبی جدی ایجاد می کند.
- واکسن آلرژی: این واکسن به صورت ماهانه تزریق می شود و تولید عامل کهیر مزمن یعنی ایموگلوبین را متوقف می کند.
- هیدروکسی کلروکین: نوعی داروی مالاریا است که باعث تسکین علائم کهیر مزمن ناشی از بیماری خودایمنی می شود.
در صورت عدم تاثیر داروهای بالا ممکن است پزشک داروهای زیر را تجویز کند:
- سایمتیدین
- نزاتیدین
- رانیتیدین
- فاموتیدین
درمان های خانگی موثر بر تسکین کهیر مزمن
می توانید از روش های زیر برای تسکین کهیر خود استفاده کنید:
- از کمپرس سرد بر روی کهیر چند بار در روز استفاده کنید. در صورتیکه سرما باعث تشدید کهیر نشود.
- از کرم های ضد خارش بدون نسخه استفاده نمایید.
- از لوسیون یا کرم ضد حساسیت برای مرطوب کردن پوست خشک استفاده کنید.
- حمام یا دوش سرد بگیرید.
- از نور خورشید دوری کنید و حتما در مقابل آفتاب از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
- لباس های گشاد با الیاف نرم بپوشید تا پوست تحریک نشود.
چگونه از کهیر مزمن پیشگیری کنیم؟
برای عدم ابتلا به کهیر مزمن سعی کنید از عوامل شناخته شده ای که باعث کهیر می شوند دوری کنید. همچنین اگر با موردی تماس داشته اید که پیشتر باعث کهیر در شما شده حتما پس از تماس دوش بگیرید و لباس خود را تعویض نمایید.
مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطالب زیر را به شما پیشنهاد می دهد:
- کهیر در کودکان؛ علل و درمان آن
- آیا کرونا باعث بروز کهیر می شود؟
- کرم اوره و نقش آن در برطرف کردن خشکی پوست
