هر آنچه باید از آب منی بدانید

آب منی به آب سفید و کدری گفته می شود که در هنگام انزال از آلت تناسلی مردان خارج می شود. در مایع منی سلول های اسپرم و مواد مغذی وجود دارند. آب منی در واقع بستری برای انتقال سلول های اسپرم و طولانی کردن عمر آنها تا حدود 5 روز است و نقش مهمی در باروری ایفا می کند. در ادامه با نکات مهم دیگری در ارتباط با آب منی آشنا می شوید.

شما می توانید جهت خرید مکمل تقویت قوای جنسی آقایان از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید.

آب منی چیست؟

آب منی از میلیون ها اسپرم و مایع منی تشکیل شده است. در هر انزال حدود 100 میلیون اسپرم از آلت تناسلی در بستر آب منی خارج می شوند. سلول های اسپرم در بیضه ها تولید شده و سپس وارد لوله ای به نام اپیدیدیم می شوند و در آنجا ذخیره و تحت تاثیر هورمون های بیضه و هیپوفیز بالغ می گردند. پس از این مرحله سلول های اسپرم به دفران که لوله ای بلند و ماهیچه ای است می روند و با مایع منی که توسط 2 مجرای انزال ترشح شده اند، ترکیب می شوند. این ترکیب نهایی آب منی نام دارد که اسپرم ها را به رحم زن می رساند. اسپرم ها می توانند 3 تا 5 روز درون واژن زنده بمانند و باعث بارداری شوند.

آب منی از چه مایعاتی تشکیل شده است؟

آب منی متشکل از مایعاتی است که از طریق سه اندام بدن ترشح می شوند:

• غده پروستات: این غده اندازه گردو است و مایعاتی را ترشح می کند که باعث مایع ماندن آب منی می شود. این مایع حاوی آنزیم های مفید و مواد مغذی برای محافظت و تغذیه اسپرم ها نیز می باشد.
• غده پیازی میزراهی: این غده به اندازه نخود است. مایعی که از آن ترشح می شود خواص روان کننده دارد و با خنثی کردن اسید، به زنده ماندن اسپرم کمک می کند.
• وزیکول سیمنال ها: این غده ها لوله ای هستند. این غده ها یک مایع سرشار از فروکتوز (قند انرژی رسان به سلول های اسپرم) و پروستاگلاندین (نوعی چربی منقبض کننده کانال واژن برای بالابردن اسپرم) را تولید می کند.

فرآیند تولید و حرکت اسپرم و ترکیب آن با مایع منی

• بیضه ها: بیضه ها باعث تولید اسپرم و تستوسترون در بدن فرد می شوند.
• اپیدیدیم: لوله ای نزدیک هر بیضه که اسپرم ها را از بیضه به لوله منی می رساند.
• لوله منی: این لوله اپیدیدیم و مجرای ادرار را به هم متصل می کند. این لوله همان مجرایی است که ادرار و منی از آن خارج می شوند. لوله منی اسپرم را ذخیره می کند و از کیسه بیضه خارج می کند.
• وزیکول های منی (کیسه های منی): این کیسه پشت مثانه است و به تولید مایع منی می پردازد.
  پروستات: این غده ماده قلیایی تولید می کند و به خروج منی از آلت تناسلی کمک می کند.

مایع پیش منی چیست؟

پیشاب یا پیش منی یک مایع جنسی است که پیش از آب منی از آلت تناسلی خارج می شود. پیشاب توسط غدد پیازی میزراهی تولید می شود و به طور معمول دارای اسپرم نیست. این مایع از مواد معدنی و ترکیباتی تشکیل شده تا اسپرم را سالم نگه دارد زیرا با اینکه خود حاوی اسپرم نیست اما ممکن است هنگام خروج از بدن، اسپرم به آن وارد شود.
وجود پیشاب از آن جهت ضروری است که باعث قلیایی شدن اسیدمیزراه شود. از آنجا که اسپرم در طول مسیر خود از لوله ای عبور می کند که ادرار از آن خارج می شود در معرض نابود شدن توسط اسید ادرار می باشد. پیش آب با خاصیت قلیایی خود اسید این ناحیه را خنثی می کند و به اسپرم اجازه عبور را می دهد. همچنین پیشاب می تواند نقش روان کننده طبیعی داشته باشد. احتمال بارداری با پیشاب ممکن است. تحقیقات نشان می دهند پیش آب 41 درصد افراد حاوی اسپرم متحرک است. همچنین باکتری، ویروس و عواملی که باعث بیماری های مقاربتی می شوند نیز از طریق پیشاب منتقل می شوند.

میزان طبیعی آب منی

براساس تحقیقات انجام شده در سال 2012 میانگین آب منی هنگام انزال 3.4 میلی لیتر (دو سوم قاشق چایخوری) است. اگر مایع منی بیش از حد عادی باشد نشان از میزان کم اسپرم در خود می دهد. این اتفاق بر اثر رقیق شدن سلول های اسپرم ایجاد می شود. میزان کم آب منی (کمتر از 1.5 میلی لیتر) نیز می تواند نشانه قدرت اندک باروری آب منی باشد. میزان کم آب منی می تواند نشانه انزال پس گرد در فرد نیز باشد. بر اثر این عارضه آب مایع منی به جای خروج از بدن به سمت مثانه باز می گردد. مردانی که آب منی کمی دارند دو برابر بیشتر از دیگر افراد در معرض بیماری های قلبی و فشارخون بالا هستند. گاهی کمبود آب منی می تواند نشانه کم آبی یا انزالی باشد که به تازگی صورت گرفته و ناشی از بیماری نیست.

مزه و بوی طبیعی آب منی

آب منی در حالت کلی بویی شبیه آمونیاک یا کلر دارد و به علت داشتن فروکتوز بالا شیرین است؛ هرچند مزه و بوی آن می تواند در هر فرد متفاوت باشد. برخی مواد غذایی مانند قهوه، لبنیات، الکل، گوشت، پیاز و … می توانند روی بوی آب منی اثر بگذارند. جدای از مواد غذایی، عفونت هایی مانند عفونت‌های مجرای ادراری و بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیاز نیز بر بوی و طعم مایع منی اثر دارند.

اگر بوی مایع منی ناخوشایند و گندیده است می تواند نشانه عفونت تناسلی یا ادراری باشد. مصرف تنباکو نیز بر مزه و بوی آب منی اثر دارد. دخانیات نه تنها روی بو و مزه بلکه بر کیفیت، تعداد و تحرک اسپرم نیز اثر منفی دارند و باروری را دچار مشکل می کنند.
برخی مزه ها و بوها نشانه بیماری نیستند و تنها به دلیل تغذیه و تفاوت افراد می تواند ایجاد شده باشند:

• تلخی یا شوری آب منی نشانه PH بالا یا قلیایی بودن بیشتر آب منی است.
• مزه آهنی نشانه وجود ویتامین ها و مواد معدنی در آب منی می باشد.
• فروکتوز طعم شیرین به آب منی می دهد.

برخی مواد غذایی مانند کرفس، جعفری و آناناس نیز می توانند طعم مایع منی را ملایم و شیرین کنند.

رنگ و غلظت طبیعی آب منی

رنگ عادی مایع منی تقریبا سفید یا سفید مایل به زرد است. غلظت آن نیز مانند سفیده تخم مرغ یا ژله ای می باشد. اگر فردی دچار کم آبی باشد یا از آخرین انزالش مدت زیادی گذشته باشد ممکن است گاهی قطعه های ژله مانندی درون آب منی ببیند و این طبیعی است. تغییر رنگ آب منی چندان نگران کننده نیست اما برخی رنگ ها می توانند نشان از بیماری بدهند.

رنگ قرمز یا قهوه ای

زمانیکه آب منی قرمز یا قهوه ای باشد می تواند نشان از وجود خون در آب منی بدهد. این مسئله خیلی خطرناک نیست و می تواند به دلایل زیر رخ دهد:

• بزرگی پروستات
• پارگی رگ ‌های خونی
• آسیب به بیضه
• نمونه ‌برداری اخیر پروستات
• وازکتومی
• سنگ مثانه یا کلیه
• بیماری مقاربتی
• اپیدیدیمیت (التهاپ اپیدیدیم ناشی از عفونت)
• اورکیت (ورم بیضه به ‌سبب عفونت)

خون در اسپرم به طور معمول بدون دخالت پزشک برطرف می شود و به ندرت نشانه سرطان است.

رنگ سبز یا زرد

زمانیکه آب منی به رنگ زرد یا سبز درآید نشان از عفونت دارد. برخی از دلایل دیگر که در این تغییر رنگ نقش دارند به شرح زیرند:

• التهاب غده پروستات ناشی از عفونت
• بیماری های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا، تریکومونیاز
• زردی یا یرقان که به دلیل تجمع بیلی روبین است و ناشی از سنگ صفرا یا هپاتیت می باشد.
• پیواسپرمیا که به دلیل غلظت بالای گلبول های سفید در مایع منی به اسپرم ها آسیب می زند و باعث ناباروری در مردان می شود.

دلیل رقیق بودن آب منی

رقیق بودن آب منی ممکن است به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. آب منی توسط پروستات، غده‌های سیستم تناسلی و بخصوص غده دهانه ادراری تولید می‌شود. در شرایطی که تولید این مایع در بدن کاهش می‌یابد، میزان آب منی نیز کمتر می‌شود و این منجر به رقیق شدن آب منی می شود. همچنین استفاده از الکل، سیگار، مواد مخدر و دیگر مواد مخرب می‌تواند به کاهش کیفیت منی و رقیق شدن آب منی منجر شود.

برخی از شرایط پزشکی مانند اختلالات هورمونی، افت تنوع اسپرماتوژنز یا اختلالات در ساختار یا عملکرد غدد تولیدی به رقیق شدن آب منی منجر می شوند. دمای بالا یا مواجهه مداوم با گرما نیز باعث کاهش تعداد و کیفیت اسپرم‌ها شود، که ممکن است به رقیق شدن آب منی منجر شود.

ترکیبات آب منی چیست؟

این آب ترکیبی پیچیده دارد و بیشتر آن را آب، پلاسما و مخاط تشکیل می دهد. 5 تا 25 کالری دارد و مواد مغذی مانند سیترات، گلوکوز، کلسیم، فروکتوز، منیزیم، پروتئین، روی، لاکتیک اسید و پتاسیم در آن یافت می شود.

آیا می توان آب منی را خورد؟

هر چند مواد مغذی در آب منی وجود دارد اما مقدار آنها برای تامین نیازهای بدن بسیار ناچیز است. خوردن آب منی خطری ندارد اما ممکن است باعث ابتلا به عفونت های مقاربتی شود. از طرفی برخی افراد ممکن است به آن حساسیت داشته باشند هر چند این عارضه نادر است. خوردن آبی منی می تواند باعث ابتلا به سفلیس، سوزاک و هرپس شود. ابتلا به ایدز با خوردن آب منی نادر است اما ممکن می باشد. آب منی می تواند ویروس پاپیلوما انسانی (HPV) را نیز منتقل کند. برخی از انواع این ویروس می تواند باعث ابتلا به سرطان گلو شود. آزمایش مایع منی نمی تواند این ویروس را تشخیص دهد.

آیا حساسیت به آب منی وجود دارد؟

حساسیت به مایع منی به ندرت دیده می شود اما در برخی رخ می دهد. واکنش آلرژیک به مایع منی به شکل موضعی است و قرمزی و التهاب در ناحیه یعنی واژن را به همراه دارد. عامل این مسئله پروتئین های موجود در آب منی است. دلیل دیگر این حساسیت می تواند حساسیت به غذا یا آنتی بیوتیکی باشد که مرد مصرف کرده است. موادی که باعث حساسیت می شوند در آب منی مرد می توانند جمع شوند و زمانی که به واژن می رسند وارد جریان خون شده و حساسیت ایجاد می کنند. این اتفاق می تواند باعث کهیر سراسری یا علائمی شدیدتر در فرد شود.

آب کمر(منی) چند روزه پر می شود؟

مایع منی در طی یک فرآیند مداوم تولید می‌شود. این فرآیند به طور معمول به صورت مداوم ادامه پیدا می‌کند و همیشه مقداری از مایع منی در دستگاه تناسلی مرد موجود است. اما برای بیشتر مردان، ترکیب و کیفیت مایع منی ممکن است تغییر کند و از فرد به فرد دیگر متفاوت باشد. از طرف دیگر، اسپرم‌ها در مایع منی می‌توانند تا چند روز بعد از انزال باقی بمانند و در صورت داشتن محیط مناسب می‌توانند برای مدت زمانی در دستگاه تناسلی زنده مانده و به رحم زن برسند. این مدت معمولاً تا چند روز (حدود 5 روز) پس از انزال است.

آیا مایع منی مشابه ترشحات انزال در زنان است؟

انزال در زنان نیز وجود دارد و در 10 تا 50 درصد آنها رخ می دهد. انزال شامل خروج مایعات هنگام تحریک نقطه جی است. این مایع حاوی اوریک اسید، اوره و کراتینین با آنزیم های غدد شبه پروستاتی است و از ناحیه انتهایی میزراه ترشح می شود. همه زنان ساختار لازم برای انزال و خروج این ترشحات را دارند هر چند در همه افراد این اتفاق رخ نمی دهد.

نکات پایانی

آب منی دارای pH متناسب با محیط رحم زن می‌باشد که به اسپرم‌ها کمک می‌کند تا زنده بمانند. مایع منی حاوی مواد مغذی است که اسپرم‌ها را تغذیه کرده و به حرکت و قابلیت نفوذ آن ها به تخمک کمک می کند. تعداد اسپرم‌ها ممکن است در هر انزال متغیر باشد. عواملی مانند سبک زندگی، تغذیه سالم، استرس، داروها و مواد مخدر به کیفیت اسپرم و در نتیجه روی باروری تأثیر می گذارند. در صورت وجود مشکلات در این زمینه، در کنار مطالعه مجله سلامت داروخانه آنلاین، می توانید از مشاوره پزشک متخصص به منظور ارزیابی و یا درمان بهره ببرید.