ریبوفلاوین یا ویتامین B2 به طور طبیعی در غذاها وجود دارد و به عنوان مکمل نیز در دسترس است. باکتری‌های روده می‌توانند مقادیر کمی ریبوفلاوین تولید کنند، اما برای رفع نیازهای غذایی کافی نیست. ریبوفلاوین جزء کلیدی کوآنزیم هایی است که در رشد سلول ها، تولید انرژی و تجزیه چربی ها، استروئیدها و داروها نقش دارد.
بیشتر ریبوفلاوین بلافاصله استفاده می شود و در بدن ذخیره نمی شود، بنابراین مقادیر اضافی آن از طریق ادرار دفع می شود. مصرف بیش از حد ریبوفلاوین رژیمی، معمولاً از مکمل‌ها، می‌تواند باعث زرد روشن شدن ادرار شود.
فواید ویتامین B2
ویتامین B2 یا ریبوفلاوین یکی از هشت ویتامین ب است که برای سلامت انسان ضروری است. می توان آن را در غلات، گیاهان و محصولات لبنی یافت. این ویتامین برای هضم غذا، جذب سایر مواد مغذی و حفظ بافت ها ضروری است. ویتامین B2 یک ویتامین محلول در آب است، بنابراین در آب حل می شود.
همه ویتامین ها یا محلول در آب یا محلول در چربی هستند. ویتامین‌های محلول در آب از طریق جریان خون منتقل می‌شوند و هر آنچه لازم نیست از طریق ادرار از بدن خارج می‌شود. افراد باید هر روز ویتامین B2 مصرف کنند، زیرا بدن فقط می تواند مقادیر کمی را ذخیره کند و منابع به سرعت کاهش می یابد. ریبوفلاوین به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد و همچنین می توان آن را به عنوان مکمل مصرف کرد. بیشتر آن در روده کوچک جذب می شود.
ریبوفلاوین دارویی است که از سطوح پایین ریبوفلاوین در بدن پیشگیری و درمان می کند. این دارو به شکل قرص عرضه می شود. ریبوفلاوین (rahy boh FLEY vin) از سطوح پایین ریبوفلاوین در بدن جلوگیری و درمان می کند. این دارو (ویتامین B2) نقش مهمی در حفظ سلامت سلول های خونی، مغز، پوست و دستگاه گوارش شما دارد.
ویتامین B2 و سلامتی
از آنجایی که ریبوفلاوین به بسیاری از آنزیم ها در عملکردهای مختلف روزانه در سراسر بدن کمک می کند، کمبود آن می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود. مطالعات نشان می‌دهد که اختلالات مغز و قلب و برخی سرطان‌ها می‌توانند از کمبود طولانی مدت ریبوفلاوین ایجاد شوند.
اهمیت رژیم غذایی برای سلامتی، مهم است که یک رژیم غذایی متعادل و متنوع داشته باشید. هر برنامه غذایی که ممکن است پزشک شما توصیه کند را به دقت دنبال کنید. برای نیازهای ویتامین و مواد معدنی رژیم غذایی خود، از متخصص خود لیستی از غذاهای مناسب بخواهید. اگر فکر می کنید که ویتامین ها یا مواد معدنی کافی در رژیم غذایی خود دریافت نمی کنید، ممکن است مکمل های غذایی را انتخاب کنید.
ریبوفلاوین در غذاهای مختلفی از جمله شیر و لبنیات، ماهی، گوشت، سبزیجات برگ سبز و غلات کامل و غلات غنی شده و نان یافت می شود. بهتر است تا حد امکان از میوه ها و سبزیجات تازه استفاده کنید زیرا حاوی بیشترین ویتامین هستند. فرآوری غذا ممکن است برخی از ویتامین ها را از بین ببرد، اگرچه مقدار کمی ریبوفلاوین از غذاها در طی پخت و پز معمولی از بین می رود.
ویتامین ها به تنهایی جای یک رژیم غذایی خوب را نمی گیرند و انرژی را تامین نمی کنند. بدن شما همچنین به سایر مواد موجود در غذا مانند پروتئین، مواد معدنی، کربوهیدرات ها و چربی نیاز دارد. خود ویتامین ها اغلب بدون حضور سایر غذاها نمی توانند کار کنند. مقدار مورد نیاز روزانه ریبوفلاوین به روش های مختلف تعریف می شود.
منابع غذایی ریبوفلاوین بیشتر در گوشت و غذاهای غنی شده و همچنین در برخی آجیل ها و سبزیجات سبز یافت می شود.دیگر مواد غذایی حاوی ویتامین ب2 :
- شیر
- ماست
- پنیر
- تخم مرغ
- گوشت گاو و خوک بدون چربی
- سینه مرغ
- ماهی سالمون
- غلات و نان غنی شده
- بادام ها
- اسفناج
از آنجایی که این آنتی اکسیدان برای رشد سلولی، متابولیسم چربی و تولید انرژی مورد نیاز است، سطوح پایین ریبوفلاوین باعث ریزش مو می شود. برای ثبت، کمبود ویتامین B2 به ندرت به عنوان یک کمبود تغذیه ای مستقل رخ می دهد، زیرا معمولاً بخشی از کمبود ویتامین B عمومی است. توصیه می شود بیشتر از غذاهای غنی از ریبوفلاوین مانند اسفناج و ماهی های چرب (مانند ماهی قزل آلا و ماهی خال مخالی) استفاده کنید یا مکمل ویتامین B حاوی ویتامین B2 را در نظر بگیرید.
علائم کمبود و سمیت ریبوفلاوین
کمبود
کمبود ریبوفلاوین بسیار نادر است. اختلالات تیروئید می تواند خطر کمبود را افزایش دهد. کمبود ریبوفلاوین اغلب همراه با سایر کمبودهای مواد مغذی رخ می دهد، مانند کسانی که سوء تغذیه دارند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- لب های ترک خورده
- گلو درد
- تورم دهان و گلو
- تورم زبان (گلوسیت)
- ریزش مو
- بثورات پوستی
- کم خونی
- خارش چشم
- آب مروارید
در موارد شدید گروه های در معرض خطر بیشتر کمبود:
گیاهخواران: به دلیل مصرف کمتر یا حذف کامل لبنیات و محصولات گوشتی.
زنان باردار: به ویژه در کسانی که به دلیل افزایش نیاز به مواد مغذی با رشد جنین، لبنیات (عدم تحمل لاکتوز) یا گوشت کمی مصرف می کنند.
سمیت
سطح سمی ریبوفلاوین از منابع غذایی و مکمل ها مشاهده نشده است. روده فقط می تواند مقدار محدودی ریبوفلاوین را در یک زمان جذب کند و مقدار اضافی آن به سرعت از طریق ادرار دفع می شود. بنابراین، یک سطح بالای مصرف قابل تحمل برای ریبوفلاوین ایجاد نشده است.
عملکرد ریبوفلاوین در بدن
ویتامین B2 به تجزیه پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات ها کمک می کند و نقش مهمی در حفظ انرژی بدن دارد. ریبوفلاوین به تبدیل کربوهیدرات ها به آدنوزین تری فسفات (ATP) کمک می کند. بدن انسان ATP را از غذا تولید می کند و ATP همانطور که بدن به آن نیاز دارد انرژی تولید می کند. ترکیب ATP برای ذخیره انرژی در عضلات حیاتی است.
همراه با ویتامین A، ویتامین B برای موارد زیر ضروری است:
- حفظ غشاهای مخاطی در دستگاه گوارش
- حفظ سلامت کبد
- تبدیل تریپتوفان به نیاسین، یک اسید آمینه حفظ سلامت چشم، اعصاب، ماهیچه ها و پوست
- جذب و فعال کننده آهن، اسید فولیک و ویتامین های B1، B3 و B6
- تولید هورمون توسط غدد فوق کلیوی
- جلوگیری از ایجاد آب مروارید
- رشد جنین، به ویژه در مناطقی که کمبود ویتامین شایع است
برخی از تحقیقات نشان می دهد که ویتامین B2 ممکن است به پیشگیری از آب مروارید و سردرد میگرنی کمک کند، اما مطالعات بیشتری برای تایید این موضوع مورد نیاز است. مطالعات دیگر نشان داده اند که در کودکان مبتلا به اوتیسم، مکمل های ویتامین B2، B6 و منیزیم به نظر می رسد سطح اسیدهای آلی غیر طبیعی در ادرار را کاهش می دهد.
قبل از مصرف ریبوفلاوین
اگر یکی از شرایط زیر را دارید با پزشک خود درمیان بگذارید:
- یک واکنش غیرعادی یا آلرژیک به ویتامین های گروه B، سایر داروها، غذاها، رنگ ها یا مواد نگهدارنده
- اگر باردار یا در تلاش برای باردار شدن هستید
- دوران شیر دهی
چگونه باید از این دارو استفاده کنم؟
این دارو را به صورت خوراکی با یک لیوان آب مصرف کنید. دستورالعمل های روی بسته یا برچسب نسخه را دنبال کنید. حتما همراه غذا یا بعد از آن مصرف شود. داروهای خود را در فواصل منظم مصرف کنید. داروهای خود را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. در مورد استفاده از این دارو در کودکان با پزشک خود صحبت کنید.
مصرف بیش از حد: اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید، فوراً با مرکز کنترل مسمومیت یا اورژانس تماس بگیرید.
اگر یک دوز را فراموش کنم؟
اگر یک نوبت را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، فقط آن دوز را مصرف کنید. از مصرف دوز یا دوز اضافی خودداری کنید.
چه چیزی ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد؟
این فهرست ممکن است تمام تعاملات ممکن را توصیف نکند. فهرستی از تمام داروها، گیاهان دارویی، داروهای بدون نسخه یا مکمل های غذایی که استفاده می کنید به پزشک خود بدهید. همچنین اگر سیگار می‌کشید، مشروبات الکلی می‌نوشید یا از مواد غیرقانونی استفاده می‌کنید، به آنها بگویید. بعضی آیتمها ممکن است با داروی شما تداخل داشته باشند.
هنگام استفاده از این دارو باید مراقب چه نکاتی باشم؟
از یک رژیم غذایی خوب پیروی کنید. مصرف مکمل ویتامین جایگزین نیاز به یک رژیم غذایی متعادل نمی شود. برخی از غذاهای حاوی ویتامین B2 عبارتند از: شیر، گوشت، تخم مرغ، آجیل، آرد غنی شده و سبزیجات سبز رنگ.
چه عوارض جانبی ممکن است با دریافت این دارو متوجه شوم؟
عوارض جانبی که باید در اسرع وقت به پزشک خود گزارش دهید:
- واکنش های آلرژیک
- بثورات پوستی،
- خارش،
- کهیر،
- تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو
عوارض جانبی که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند (در صورت ادامه یا آزاردهنده بودن گزارش دهید):
- ادرار زرد روشن
این ویتامین ممکن است باعث شود ادرار شما زرد روشن شود. این اثر بی ضرر است و با قطع ویتامین از بین می رود. اگر پزشک به شما دستور داده است که از این دارو استفاده کنید، به یاد داشته باشید که پزشک شما قضاوت کرده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است.
بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند. واکنش آلرژیک بسیار جدی به این ویتامین نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (مخصوصاً در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید. این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه اثرات دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطلب زیر را به شما پیشنهاد می دهد:
- برای حفظ عملکرد سیستم عصبی از ویتامین ب 1 استفاده کنید!
