سندرم شخصیت اصلی به افرادی اشاره دارد که خود را به عنوان شخصیت محوری داستان زندگی خود می دانند. افرادی که دارای این سندرم هستند تمایل دارند شخصیت اصلی زندگی خود باشند و در مواقعی نیز در زندگی دیگران نقش اصلی را به عهده بگیرند. به این سندرم سندرم قهرمان داستان نیز می گویند. فکر و رفتار افراد مبتلا به این سندرم به گونه ای است که گویی زندگی آنها فیلمی است که آنها نقش ستاره آن را به عهده دارند و دیگران برای حمایت و پیشبرد داستان زندگی آنها در کنارشان قرار گرفته اند. سندرم شخصیت اصلی شباهت بسیاری به سندرم خودشیفتگی دارد و علائم آنها بسیار مشابه یکدیگر است.
افراد مبتلا به این سندرم تمایل دارند در تمام عرصه ها حضور حداکثری داشته باشند و دیگران نقش مکمل آنها را ایفا کنند و به این ترتیب همه چیز بر دوش شخصیت اصلی یعنی آنها باشد. در ادامه به نشانه های این سندرم و نکاتی پیرامون آن می پردازیم.
آیا خودمحوری و سندرم شخصیت اصلی به یکدیگر ارتباط دارند؟
سندرم شخصیت اصلی مفهومی است که به تازگی وارد مباحث روانشناسی و رفتارشناسی شده است اما در مطالعه ای بنیادی پیرامون خودمحوری نشان داده شد که خود محوری و سندرم شخصیت اصلی با یکدیگر مرتبط هستند. خودمحوری از خودخواهی و خودشیفتگی ناشی نمی شود بلکه این مسئله حاصل از شکل گیری شخصیت فرد در برهه ای حساس از زندگی او می باشد که ممکن است تا آخر عمر با او بماند. در مورد سندرم شخصیت اصلی نیز می توان گفت به صورت منطقی ما مسئول و شخصیت اصلی زندگی خود می باشیم اما زمانی این مسئله مشکل ساز می گردد که بخواهیم این مسئله را به زندگی دیگران بسط دهیم و بخواهیم در تمام عرصه های شخصی و اجتماعی نقش اصلی را دارا باشیم.
ویژگی های افراد دارای سندرم شخصیت اصلی
- تمایل به مرکز توجه بودن
- از بالا به پایین نگریستن به اطرافیان
- داشتن توقع های غیرواقع گرایانه و نا به جا از اطرافیان
- خودخواهی و خودشیفتگی
- انکار واقعیت ها و تظاهر به بی‌عیب و نقص بودن زندگی و وقایع آن
- به دنبال توجه، تمجید و تحسین دیگران بودن
- تظاهر به بودن آنچه از دید عموم خواستنی و دلپسند است
- بزرگ نمایی دشواری ها برای ترحم خریدن از دیگران
چگونه می توانیم سندرم شخصیت اصلی را در خود کنترل کنیم؟
برای درمان این سندرم در ابتدا باید دلایل بروز آن را شناسایی نمود. بهترین کار مراجعه به روانکاور و مشاور است تا در شناسایی این سندرم و علل آن به شما کمک کند. چند راه حل ساده برای کاهش دادن شدت این سندرم وجود دارد که در ادامه به معرفی آنها می پردازیم.
سعی کنید مرزگذاری های جدیدی برای خود تعیین کنید
سعی کنید نقش خود را در زندگی خود و دیگران بررسی و محدود کنید. حدی برای خود در زندگی خود و دیگران بگذارید. از بیش از حد مایه گذاشتن خودداری کنید و سعی کنید به صورت متعادل در زندگی دیگران نقش ایفا کنید.
کمتر در شبکه های اجتماعی حاضر شوید
افراد مبتلا به این سندرم تمایل بسیاری دارند تا تصویری بی نقض از زندگی خود ارائه دهند. اگر به این سندرم مبتلا هستید حضور بسیار در شبکه های اجتماعی باعث می شود شما مدام تحریک شوید تا برای گرفتن تایید دیگران فعالیت مجازی داشته باشید و به دروغ گاهی تظاهر کنید زندگی بی نقصی دارید.
سعی کنید به زندگی به شکل واقعی تری نگاه کنید
زندگی مانند یک فیلم نیست که توسط یک نویسنده طراحی شده باشد و شخصیت اصلی یا قهرمان در نهایت بتواند به تمام مشکلات فائق شود. نگاه واقعی به دنیا باعث می شود تمام خوبی ها و بدی های زندگی را توامان ببینید و خود را برای کامل بودن به زحمت نیندازید. اینکه بپذیریم چه نقص هایی داریم و زندگی می تواند به صورت ایده آل و آنطور که دیگران از ما انتظار ندارند نباشد، می تواند به ما کمک کند راحت تر زندگی کنیم و برای اثبات چیزی به دیگران خود را مورد آزار قرار ندهیم.
مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطالب زیر را به شما پیشنهاد می دهد :
