کرم بی حس کننده یکی از محصولات پزشکی و دارویی است که استفاده های بسیاری دارد. کرم بی حس کننده می تواند برای جراحی های کوچک و عمل های زیبایی سرپایی بکار رود تا فرد نیاز به بیهوشی نداشته باشد. این کرم استفاده های گوناگونی دارد و برای کاهش درد لیزر، اپیلاسیون، تتو و حتی مشکل زود انزالی مردان به کار می رود. در مقاله امروز با کرم بی حس کننده و کاربردهای آن بیشتر آشنا می شوید.
کرم بی حس کننده چیست؟
کرم بی حس کننده نوعی داروی بی حس کننده موضعی است که قابل استفاده در همه جای بدن است و باعث کاهش حساسیت آن نقطه از بدن می شود. این کرم با مسدود کردن سیگنال های عصبی اجازه رسیدن پیغام درد را به مغز نمی دهد. کرم بی حس کننده از طریق لایه بیرونی پوست به انتهای عصبی درم نفوذ کرده و سپس با مسدود کردن کانال سدیم، در عملکرد سلول های عصبی اختلال ایجاد می کند. این کرم در اقدامات جزیی پزشکی یا زیبایی بسیار پرکاربرد است.
کرم بی حس کننده چه کاربردهایی دارد؟
این کرم پیش از اقدامات زیبایی برای زنان و برای درمان زود انزالی در مردان به شکل رایجی استفاده می شود. دیگر کاربردهای مهم این کرم به شرح زیر است:
- برای بی حس کردن پوست پیش از واکسیناسیون، ماموگرافی و تزریقات برای کودکان
- برای بی حسی پیش از اقداماتی نظیر تزریق فیلر، میکرودرم ابریژن، اپیلاسیون، پیرسینگ و تتو
- برای درمان آسیب دیدگی جزئی پوست مانند انواع خراشیدگی، بثورات، آفتاب سوختگی، تبخال، گلودرد، نیش حشرات و هموروئید.
عناصر فعال کرم بی حس کننده
در کرم بی حس کننده چندین ترکیب قوی و موثر وجود دارند که باعث می شوند درد احساس نشود. یکی از مهم ترین این ترکیبات لیدوکائین است. این ماده بسیار سریع و موثر عمل می کند. دیگر ترکیبات بی حس کننده این کرم موارد زیر هستند:
- تتراکائین
- پراموکسین
- بنزوکائین
- دیبوکائین
کرم بی حس کننده تجویزی و غیر تجویزی چه تفاوتی با هم دارند؟
این کرم ها معمولا از نظر غلظت و اثربخشی با هم متفاوت هستند. یک پچ درد موضعی تجویزی مانند لیدودرم 5 درصد ماده فعال دارد اما یک پچ غیر تجویزی مانند آسپرکِرِم، 4 درصد لیدوکائین دارد. داروهای لیدوکائین غیر تجویزی به تایید سازمان غذا و دارو نرسیده اند و صرفا به عنوان داروهای سازگار وارد بازار می شوند.
چه کرم هایی از لیدوکائین قوی تر هستند؟
لیدوکائین بیشترین مصرف را در میان کرم های بی حس کننده دارد. این ماده بی حس کننده بسیار قوی و در شکل های مختلفی در بازار موجود است. یکی از قویترین انواع آن حاوی 5 درصد لیدوکائین می باشد که هم به عنوان بی حس کننده پوست و هم ماده بی حسی موضعی عمقی کاربرد دارد. کرم های بی حس کننده قویتر ترکیبی از لیدوکائین با بنزوکائین و تتراکائین مانند BLT می باشند. باید در نظر داشت قدرت کرم بی حس کننده به نکاتی مانند غلظت، محل استفاده، میزان مصرف و موارد دیگر مرتبط است.
چگونه از کرم بی حس کننده استفاده کنیم؟
ابتدا باید توصیه های دفترچه محصول را با دقت بخوانید. اگر مصرف شما برای کودک است حتما با پزشک اطفال مشورت کنید. سپس ناحیه را با صابون ملایم و آب بشویید و با پارچه ای تمیز و نرم خشک کنید. سپس طبق دستورالعمل محصول یک لایه نازک از کرم روی ناحیه بمالید.
در مورد کرم BLT بهتر است با دستکش یا اپلیکاتور اینکار را انجام دهید.
زمان تاثیر کرم بی حس کننده
این کرم ها نیم ساعت تا یک ساعت پس از استفاده پوست را بی حس می کنند. سرعت اثرگذاری به ناحیه مورد نظر بستگی دارد مثلا سر شدن لب ها 10 دقیقه زمان می برد و پوست زیر بغل که ضخیم تر است و لایه کراتین شده دارد دیرتر بی حس می شود.
ماندگاری کرم بی حس کننده
ماندگاری این کرم ها به طور معمول 2 برابر سرعت اثرگذاری آنهاست. یعنی اگر نیم ساعت طول می کشد تا کرم روی پوست اثر کند تا یک ساعت اثر آن دوام خواهد داشت.
چند نکته مهم هنگام استفاده از کرم بی حس کننده
پیش از مصرف به این نکات دقت داشته باشید:
- از یک لایه نازک از این کرم ها استفاده کنید.
- روی پوست قرمز، متورم، زخم، خراشیدگی و اطراف چشم از کرم استفاده نکنید.
- پس از اثرگذاری آن را از روی پوست پاک کنید زیرا می تواند وارد جریان خون شود و عوارض جدی مانند سکته یا ایست قلبی را باعث شود.
عوارض جانبی کرم بی حس کننده
ممکن است این عوارض پس از مصرف در فرد ایجاد شود:
- بثورات پوستی
- خارش
- سوزش خفیف
- تغییر رنگ پوست
یکی دیگر از عوارض و خطرات استفاده از کرم بی حس کننده می تواند “متهموگلوبینمی” باشد که نوعی اختلال خونی است. این مشکل با کاهش سطح اکسیژن خون رخ می دهد و باعث مشکلاتی مانند سردرد، سرگیجه، آبی شدن پوست، حالت تهوع و مشکلات تنفسی می گردد. البته تا زمانیکه توصیه پزشک و دستورالعمل محصول رعایت شود این مشکل به وجود نخواهد آمد.
مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطالب زیر را به شما پیشنهاد می دهد:
- نکاتی درمورد بیماری پسوریازیس
- بیماری گال یا جرب؛ علل و درمان آن
- حساسیت به آفتاب؛ آلرژی نادر پوست
