آبسیکسی مب چیست و چگونه استفاده می شود؟

آبسیکسی مب ReoPro (abciximab) یک داروی نسخه ای است که برای درمان علائم آنژین ناپایدار (درد قفسه سینه) و مکمل PCI استفاده می شود. آبسیکسی مب ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر داروها استفاده شود. این دارو متعلق به دسته ای از داروها به نام عوامل ضد پلاکت یا رقیق کننده خون، قلب و عروق, مهارکننده های گلیکوپروتئین IIB/IIIa است.

شما می توانید جهت خرید مکمل قلب و عروق به صورت آنلاین از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید.

رقیق کننده های خون چیست؟

رقیق کننده های خون داروهایی هستند که از تشکیل لخته خون جلوگیری می کنند. آنها لخته هایی را که قبلاً دارید، از بین نمی برند. اما می توانند از بزرگ شدن این لخته ها جلوگیری کنند. درمان لخته های خون بسیار مهم است، زیرا لخته شدن در رگ های خونی و قلب شما می تواند باعث حمله قلبی، سکته مغزی و انسداد شود.

چه کسانی به داروهای رقیق کننده خون نیاز دارند؟

در صورت داشتن موارد زیر ممکن است به رقیق کننده خون نیاز داشته باشید:

• برخی بیماری های قلبی یا عروقی
• ریتم غیر طبیعی قلب به نام فیبریلاسیون دهلیزی
• تعویض دریچه قلب
• خطر لخته شدن خون پس از جراحی
• نقایص مادرزادی قلب

انواع مختلف رقیق کننده های خون کدامند؟

انواع مختلفی از رقیق کننده های خون وجود دارد: داروهای ضد انعقاد، مانند هپارین یا وارفارین (که کومادین نیز نامیده می شود)، روند ایجاد لخته در بدن را کند می کنند. ضد پلاکت ها مانند آسپرین و کلوپیدوگرل یا آبسیکسی مب، از جمع شدن سلول های خونی به نام پلاکت ها برای تشکیل لخته جلوگیری می کنند. ضد پلاکت ها عمدتا توسط افرادی که حمله قلبی یا سکته مغزی داشته اند مصرف می شود.

چگونه می توانم داروهای رقیق کننده خون را با خیال راحت مصرف کنم؟

هنگامی که رقیق کننده خون مصرف می کنید، دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید. رقیق کننده های خون ممکن است با برخی غذاها، داروها، ویتامین ها و الکل تداخل داشته باشند. اطمینان حاصل کنید که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از تمام داروها و مکمل هایی که استفاده می کنید مطلع است.

ممکن است برای بررسی میزان لخته شدن خون شما به آزمایش خون منظم نیاز داشته باشید. مهم است که مطمئن شوید که داروی کافی برای جلوگیری از لخته شدن خون مصرف می کنید، اما نه آنقدر که باعث خونریزی شود.

آبسیکسی مب (Abciximab، ReoPro)، قطعه Fab از آنتی بادی مونوکلونال کایمریک 7E3 انسان است. آبسیکسی مب به گیرنده گلیکوپروتئین (GP) IIb/IIIa پلاکت های انسانی متصل می شود و از تجمع پلاکتی جلوگیری می کند. همچنین به گیرنده ویترونکتین (αvβ3) موجود در پلاکت‌ها و سلول‌های اندوتلیال دیواره عروق و عضلات صاف متصل می‌شود.

آنتی بادی کایمریک 7E3 با پرفیوژن مداوم در کشت سلولی پستانداران تولید می شود. قطعه 47615 دالتون Fab از رویی کشت سلولی با یک سری مراحل شامل روش‌های غیرفعال‌سازی و حذف ویروسی خاص، هضم با پاپائین و کروماتوگرافی ستونی خالص می‌شود.

مشخصات آبسیکسی مب

آبسیکسی مب، یک محلول شفاف، بی رنگ، استریل و غیر تب زا برای استفاده داخل وریدی (IV) است. هر ویال یکبار مصرف حاوی 2 میلی گرم در میلی لیتر Abciximab در محلول بافری (pH 7.2) از 0.01 مولار فسفات سدیم، 0.15 مولار کلرید سدیم و 0.001% پلی سوربات 80 در آب تزریقی است. هیچ گونه مواد نگهدارنده اضافه نمی شود.

موارد استفاده از آبسیکسی مب

از این دارو (abciximab) به عنوان مکمل مداخله عروق کرونر از راه پوست برای پیشگیری از عوارض ایسکمیک قلبی استفاده می شود، همچنین برای استفاده با اسید استیل سالیسیلیک و هپارین در نظر گرفته شده است و فقط در آن شرایط مورد مطالعه قرار گرفته است.

مقدار و نحوه مصرف

ملاحظات دوز ایمنی و اثربخشی آبسیکسی مب (abciximab)، تنها با تجویز همزمان هپارین و اسید استیل سالیسیلیک مورد بررسی قرار گرفته است. استیل سالیسیلیک اسید باید به صورت خوراکی با دوز روزانه 300 تا 325 میلی گرم تجویز شود. در بیماران مبتلا به PTCAهای ناموفق، تزریق مداوم آبسیکسی مب باید متوقف شود زیرا هیچ مدرکی دال بر اثربخشی این دارو در آن تنظیم وجود ندارد. در صورت خونریزی جدی که با فشرده سازی قابل کنترل نیست، آبسیکسی مب و هپارین باید فوراً قطع شوند.

تنظیم دوز توصیه شده بزرگسالان

دوز توصیه شده آبسیکسی مب یک بولوس داخل وریدی 0.25 میلی گرم بر کیلوگرم و به دنبال آن انفوزیون داخل وریدی مداوم 0.125 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه (تا حداکثر 10 میکروگرم در دقیقه) است. برای تثبیت بیماران آنژینی ناپایدار، دوز بولوس و سپس انفوزیون باید تا 24 ساعت قبل از مداخله احتمالی شروع شود.

برای پیشگیری از عوارض ایسکمیک قلبی در بیمارانی که تحت PCI قرار می گیرند و در حال حاضر انفوزیون دریافت نمی کنند، بولوس باید 10 تا 60 دقیقه قبل از مداخله تجویز شود و سپس انفوزیون به مدت دوازده (12) ساعت انجام شود.

فرآورده های دارویی تزریقی باید قبل از تجویز به صورت چشمی از نظر وجود ذرات بازرسی شوند. آماده سازی آبسیکسی مب حاوی ذرات مات قابل مشاهده نباید استفاده شود. هر زمان که محلول های پروتئینی مانند این دارو تجویز می شود، باید واکنش های حساسیت بیش از حد را پیش بینی کرد.

اپی نفرین، دوپامین، تئوفیلین، آنتی هیستامین ها و کورتیکواستروئیدها باید برای استفاده فوری در دسترس باشند. اگر علائم واکنش آلرژیک یا آنافیلاکسی ظاهر شد، انفوزیون باید قطع شود و درمان مناسب انجام شود. مانند تمام محصولات دارویی تزریقی، در طول تجویز آبسیکسی مب باید از روش های آسپتیک استفاده شود.

مقدار لازم از دارو را برای تزریق بولوس داخل سرنگ بردارید. تزریق بولوس را با استفاده از فیلتر 0.2 یا 0.22 میکرومتری استریل، غیر تب زا، با اتصال پروتئین کم فیلتر کنید. مقدار لازم آبسیکسی مب را برای انفوزیون مداوم داخل سرنگ بریزید. در ظرف مناسبی از سرم سالین 0.9 درصد یا دکستروز 5 درصد استریل تزریق کنید و با سرعت محاسبه شده از طریق پمپ انفوزیون مداوم دم کنید.

انفوزیون پیوسته باید پس از مخلوط شدن با استفاده از فیلتر سرنگ استریل، غیر تب زا، با اتصال کم پروتئین 0.2 یا 0.22 میکرومتر یا پس از تجویز با استفاده از یک فیلتر درون خطی، استریل، غیر تب زا، با اتصال کم پروتئین 0.2 یا 0.22 میکرومتر فیلتر شود. فیلتر قسمت استفاده نشده را در پایان انفوزیون دور بریزید.

اگرچه ناسازگاری با مایعات انفوزیون داخل وریدی یا داروهای رایج قلبی عروقی مشاهده نشده است، توصیه می شود که آبسیکسی مب در صورت امکان در یک خط داخل وریدی جداگانه تجویز شود و با سایر داروها مخلوط نشود. هیچ ناسازگاری با بطری های شیشه ای یا کیسه های پلی وینیل کلراید و مجموعه های تجویزی مشاهده نشده است.

فرم های دارویی، ترکیب و بسته بندی

آبسیکسی مب به صورت محلول برای تزریق داخل وریدی در دسترس است و در یک ویال 5 میلی لیتری (10 میلی گرم) در بسته های ویال تکی عرضه می شود. درپوش ویال فاقد لاتکس لاستیکی طبیعی است. هر میلی لیتر حاوی 2 میلی گرم آبسیکسی مب در محلول بافری (pH 7.2) از 01/0 مولار فسفات سدیم، 15/0 مولار کلرید سدیم و 001/0 درصد پلی سوربات 80 است.

هیچ گونه مواد نگهدارنده به آن اضافه نشده است. ذخیره سازی و پایداری ویال ها باید در دمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد (36 تا 46 درجه فارنهایت) نگهداری شوند. احتیاط کنید که یخ نزنند و تکان نخورند. بیش از تاریخ انقضا استفاده نکنید. هر قسمت استفاده نشده باقی مانده در ویال را دور بریزید.

فارماکوکینتیک آبسیکسی مب

نام مناسب: آبسیکسی مب abciximab (ReoPro)

نام شیمیایی: abciximab

جرم مولکولی: 47615 دالتون

خواص فیزیکوشیمیایی: آبسیکسی مب یک محلول شفاف، بی رنگ، استریل و غیر تب زا برای استفاده داخل وریدی (IV) است.

مشخصات محصول: آبسیکسی مب (abciximab) یک قطعه Fab کایمریک است که به گلیکوپروتئین IIb/IIIa پلاکتی متصل می شود. Abciximab توسط برش پاپائین آنتی بادی مونوکلونال کایمریک دست نخورده 7E3 که شامل نواحی متغیر متصل شونده به آنتی ژن آنتی بادی مونوکلونال موش 7E3 و مناطق ثابت IgG1k انسانی است، تولید می شود.

عوارض جانبی احتمالی آبسیکسی مب چیست؟

آبسیکسی مب ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند از جمله:

• دشواری در تنفس
• تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو
• سرگیجه شدید
• خون ریزی
• تاری دید
• گیجی، غش، سبکی سر
• تعریق
• خستگی غیر معمول، ضعف
• مدفوع سیاه یا قیری
• خونریزی لثه
• خون در ادرار یا مدفوع
• لکه های قرمز روی پوست
• خونریزی یا کبودی غیر معمول
• درد یا فشار قفسه سینه
• لرز، سرفه کردن
• چشم درد
• تب
•  سردرد
• پوست رنگ پریده
• افزایش وزن سریع
• تنگی نفس
• ضربان قلب آهسته یا نامنظم
• عطسه کردن
• گلو درد
• تورم دست ها، مچ پا، پاها یا ساق پا
• سفتی در قفسه سینه
• گزگز دست یا پا
• خستگی غیرعادی
• خس خس سینه

اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را دارید، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید. شایع ترین عوارض جانبی این دارو عبارتند از: کمر درد، سوء هاضمه، آروغ زدن، سوزش یا خزیدن در پوست، خارش، بی حسی یا سوزن سوزن شدن، تغییر بینایی، توهمات، زوال عقل، ترس، سوزش سردل، تغییرات خلق و خوی، حالت تهوع، استفراغ و عصبی بودن.

در صورت داشتن هر گونه عارضه جانبی که شما را آزار می دهد یا از بین نمی رود، به پزشک اطلاع دهید.

مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطالب زیر را به شما پیشنهاد می دهد :

• قرص اسپیرونولاکتون؛ درمان نارسایی قلبی و فشار خون بالا