برخی داروهای پیشگیرانه و موثر می توانند خطر سرطان سینه را کاهش دهند. اگر در معرض خطر بالای سرطان سینه هستید، شاید بتوانید با مصرف برخی داروها – رویکردی که به عنوان پیشگیری از شیمی درمانی یا درمان پیشگیرانه شناخته می شود – شانس خود را برای دوری از سرطان افزایش دهید.
در این مقاله نگاهی داریم به آنچه درباره هر یک از این داروها شناخته شده است، از جمله اینکه چگونه بر جلوگیری از سرطان سینه، عوارض جانبی احتمالی و خطرات سلامتی اثر می کنند.
سرطان سینه چیست؟
سرطان سینه یکی از شایعترین سرطانهایی است که زنان و نوزادان دختر (AFAB) را درگیر میکند. زمانی اتفاق میافتد که سلولهای سرطانی سینهها تکثیر میشوند و تبدیل به تومور میشوند. حدود 80 درصد موارد سرطان سینه تهاجمی هستند، به این معنی که تومور از سینه به سایر نقاط بدن شما سرایت می کند.
سرطان سینه معمولاً زنان 50 ساله و بالاتر را مبتلا می کند، اما می تواند زنان و افراد AFAB را که کمتر از 50 سال سن دارند نیز تحت تأثیر قرار دهد. مردان و نوزادان پسر (AMAB) نیز احتمال دارد به سرطان سینه مبتلا شوند.
چه چیزی باعث سرطان سینه می شود؟
کارشناسان میدانند که سرطان سینه زمانی اتفاق میافتد که سلولهای پستان جهش مییابند و به سلولهای سرطانی تبدیل میشوند که تقسیم و تکثیر میشوند و تومور ایجاد میکنند. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که چندین عامل خطر وجود دارد که شانس ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. این موارد عبارتند از:
- سن: داشتن 55 سال یا بیشتر.
- جنسیت: زنان و افراد AFAB بسیار بیشتر از مردان و افراد AMAB در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
- سابقه خانوادگی: اگر والدین، خواهر و برادر، فرزندان یا سایر بستگان نزدیک شما سرطان سینه داشته باشند، در خطر ابتلا به این بیماری هستید.
- ژنتیک: تا 15 درصد از افراد مبتلا به سرطان سینه به این بیماری مبتلا می شوند زیرا دارای جهش های ژنتیکی هستند. شایع ترین جهش های ژنتیکی شامل ژن های BRCA1 و BRCA2 است.
- سیگار کشیدن: مصرف تنباکو با انواع مختلف سرطان از جمله سرطان سینه مرتبط است.
- نوشیدن نوشیدنی های حاوی الکل: تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن نوشیدنی های حاوی الکل خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.
- داشتن چاقی
- قرار گرفتن در معرض پرتو: اگر قبلاً پرتودرمانی – به ویژه در ناحیه سر، گردن یا قفسه سینه خود داشته اید – احتمال ابتلا به سرطان سینه بیشتر است.
- درمان جایگزینی هورمونی: افرادی که از درمان جایگزینی هورمونی (HRT) استفاده می کنند، در معرض خطر بیشتری برای تشخیص این بیماری هستند.
مدیریت و درمان سرطان سینه
سرطان سینه چگونه درمان می شود؟
جراحی اولین درمان سرطان سینه است، اما پزشکان از درمان های دیگری استفاده می کنند. جراحی های سرطان سینه عبارتند از:
- ماستکتومی
- لامپکتومی
- بازسازی سینه
پزشکان در برخی موارد جراحی را با یک یا چند درمان زیر ترکیب می کنند:
- شیمی درمانی
- پرتودرمانی، از جمله پرتودرمانی حین عمل (IORT).
- ایمونوتراپی
- درمان دارویی
- هورمون درمانی، از جمله درمان انتخابی تعدیل کننده گیرنده استروژن (SERM).
- درمان هدفمند
درمان دارویی سرطان سینه
زنان سالم و پرخطر بهتر است از داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه بهره مند شوند. معمولا دو نوع دارو برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان استفاده می شود. تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن (SERM) و مهارکننده های آروماتاز.
بیشتر تحقیقات روی این داروها زنانی را که به دلیل سابقه خانوادگی سرطان یا تغییرات خاصی در پستان در نمونه برداری یافت شده، در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش یافته است. تحقیقات بسیار کمی در مورد اینکه چگونه این داروها در زنان دارای جهش ارثی مرتبط با خطر سرطان سینه کار می کنند، انجام شده است.
زنان پرخطری که میخواهند داروهایی را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در نظر بگیرند، باید در مورد مزایا، خطرات و محدودیتها با پزشک خود صحبت کنند.
داروهای تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERMs)
دو داروی تاموکسیفن و رالوکسیفن که بیشترین استفاده را از SERM دارند.
تاموکسیفن
تاموکسیفن اثر استروژن بر بافت سینه را مسدود می کند. تاموکسیفن برای استفاده در زنان قبل و بعد از یائسگی تایید شده است. هنگامی که به مدت پنج سال مصرف شود، خطر ابتلا به سرطان سینه را تا 40٪ کاهش می دهد. این اثر محافظتی پس از دوره درمان پنج ساله ادامه دارد.
تاموکسیفن همچنین از تراکم استخوان محافظت کرده و خطر پوکی استخوان را در زنان یائسه ای که نمی توانند از درمان جایگزینی هورمون استفاده کنند، کاهش می دهد. عوارض جانبی تاموکسیفن شامل افزایش خطر سرطان آندومتر و لخته شدن خون است.
تاموکسیفن اثرات استروژن – یک هورمون تولید مثلی که بر رشد و توسعه بسیاری از سرطانهای سینه تأثیر میگذارد را مسدود میکند.
تاموکسیفن متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن (SERMs) شناخته می شوند. این دارو اثرات استروژن را در بیشتر نواحی بدن از جمله سینه کاهش می دهد. با این حال، در رحم، تاموکسیفن مانند یک استروژن عمل می کند و رشد پوشش داخلی رحم را تشویق می کند.
تاموکسیفن معمولاً به صورت قرصی تجویز می شود که یک بار در روز و به صورت خوراکی مصرف می شود. برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، تاموکسیفن معمولاً به مدت پنج سال مصرف می شود. پس از قطع مصرف تاموکسیفن، سود کاهش خطر تا پنج سال دیگر ادامه دارد. در مجموع، می توانید تا 10 سال بهره مند شوید.
برای چه کسانی مناسب است؟
تاموکسیفن برای کاهش خطر ابتلا به سرطان تهاجمی پستان در صورتی که شما در معرض خطر بالا هستید و 35 سال و بالاتر دارید، صرف نظر از اینکه یائسگی را پشت سر گذاشته اید یا نه، استفاده می شود.
پزشکتان باید در نظر بگیرد که آیا پیشگیری از شیمی درمانی با تاموکسیفن برای شما مناسب است اگر:
امتیاز ریسک مدل گیل شما بیشتر از 1.7 درصد است. مدل گیل ابزاری است که پزشکان از آن برای پیش بینی خطر ابتلا به سرطان سینه در آینده استفاده می کنند. امتیاز خطر بر اساس عواملی مانند سن، سابقه باروری و سابقه خانوادگی است.
شما در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان سینه هستید. به عنوان مثال، شما یک بیوپسی سینه انجام داده اید که در آن یک وضعیت پیش سرطانی مانند کارسینوم لوبولار در محل، هیپرپلازی مجرای آتیپیک یا هیپرپلازی لوبولار آتیپیک مشاهده شده است یا سابقه خانوادگی سرطان سینه دارید.
عوارض جانبی رایج تاموکسیفن
عوارض جانبی رایج تاموکسیفن عبارتند از:
- گرگرفتگی
- عرق شبانه
- ترشحات واژن
- خشکی واژن
خطرات
به ندرت، مصرف تاموکسیفن ممکن است باعث شود:
- لخته شدن خون
- سرطان آندومتر یا سرطان رحم
- آب مروارید
- سکته
اگر یائسه نشده اید، خطر ابتلا به سرطان رحم هنگام مصرف تاموکسیفن در مقایسه با خطر ابتلا به سرطان رحم برای افرادی که قبلاً یائسه شده اند بسیار پایین است. در این شرایط، در صورت افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه به دلیل سابقه خانوادگی قوی یا سابقه شخصی تغییرات پیش سرطانی پستان، مزایای تاموکسیفن احتمال دارد بیشتر از خطرات آن باشد.
اگر یائسه شده اید، اگر خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهید و همچنین برای برداشتن رحم خود (هیسترکتومی) انجام داده اید، مزایای تاموکسیفن بر خطرات آن بیشتر است.
رالوکسیفن
رالوکسیفن به روشی مشابه تاموکسیفن عمل می کند. برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان یائسه استفاده می شود. رالوکسیفن خطر ابتلا به سرطان آندومتر و لخته شدن خون و عوارض جانبی کمتری نسبت به تاموکسیفن دارد. شایع ترین عوارض جانبی عبارتند از گرگرفتگی، لخته شدن خون، حالت تهوع و افزایش وزن.
رالوکسیفن (Evista) یک داروی دیگر در کلاس شناخته شده به عنوان SERMs است. این دارو همچنین به شکل قرص تجویز می شود که به مدت پنج سال یک بار در روز مصرف شود.
مانند تاموکسیفن، رالوکسیفن با مسدود کردن اثرات استروژن در سینه و سایر بافتها عمل میکند. برخلاف تاموکسیفن، رالوکسیفن اثراتی شبیه استروژن بر رحم ندارد.
برای چه کسانی مناسب است؟
رالوکسیفن برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه مهاجم در صورتی که شما در معرض خطر بالا هستید و یائسه شده اید (پس از یائسگی) استفاده می شود. اگر در مدل گیل امتیازی بیش از 1.7 درصد کسب کنید، در معرض خطر بالا در نظر گرفته می شوید.
رالوکسیفن همچنین برای پیشگیری و درمان بیماری نازک کننده استخوان پوکی استخوان در افرادی که یائسه شده اند استفاده می شود.
عوارض جانبی رایج رالوکسیفن
عوارض جانبی رایج رالوکسیفن عبارتند از:
- گرگرفتگی
- خشکی یا تحریک واژن
- درد مفاصل و عضلات
- افزایش وزن
خطرات
خطرات سلامتی مرتبط با رالوکسیفن مشابه خطرات مرتبط با تاموکسیفن است.
هر دو دارو خطر لخته شدن خون را افزایش می دهند، اگرچه خطر با رالوکسیفن کمتر است. رالوکسیفن با موارد کمتری از سرطان آندومتر و رحم نسبت به تاموکسیفن همراه است.
رالوکسیفن همچنین با سکته های مغزی کمتری نسبت به تاموکسیفن در افرادی که در معرض متوسط خطر بیماری قلبی قرار دارند مرتبط است. اما اگر بیماری قلبی دارید یا چندین عامل خطر برای بیماری قلبی دارید، رالوکسیفن خطر سکته را افزایش می دهد.
اگرچه تاموکسیفن کمی بهتر از رالوکسیفن در کاهش خطر سرطان سینه است، اما خطر لخته شدن خون و سرطان رحم با رالوکسیفن کمتر است. به همین دلیل، اگر یائسه شده اید و هیسترکتومی نکرده اید یا به پوکی استخوان مبتلا نشده اید، رالوکسیفن یک گزینه ارجح می باشد.
مهارکننده های آروماتاز
مهارکننده های آروماتاز داروهایی هستند که تولید استروژن را در زنان یائسه مسدود می کنند. مهارکننده های رایج آروماتاز عبارتند از آناستروزول (Arimidex)، لتروزول (Femara) و exemestane (Aromasin).
برخلاف SERM ها، مهارکننده های آروماتاز تراکم استخوان را بهبود نمی بخشند. در واقع، آنها از دست دادن استخوان را در زنان یائسه تسریع کنند. با این حال، مهارکنندههای آروماتاز معمولاً عوارض جانبی کمتری ایجاد میکنند و به نظر نمیرسد که خطر لخته شدن خون یا سرطان آندومتر که با تاموکسیفن دیده میشود، نداشته باشند.
مهارکننده های آروماتاز معمولاً برای درمان سرطان سینه که گیرنده هورمونی مثبت است استفاده می شود. این داروها همچنین گزینه ای برای پیشگیری از سرطان سینه هستند.
چگونه اثر می کنند؟
مهارکنندههای آروماتاز دستهای از داروها هستند که میزان استروژن را در بدن کاهش میدهند و سلولهای سرطان سینه را از سوخت مورد نیاز برای رشد و رشد محروم میکنند. سه مهارکننده آروماتاز در حال حاضر برای درمان سرطان سینه در ایالات متحده تایید شده است: آناستروزول (Arimidex)، exemestane (Aromasin) و لتروزول (Femara).
این داروها برای درمان سرطان سینه که به استروژن یا پروژسترون پاسخ می دهد در افرادی که یائسه شده اند استفاده می شود.
برای چه کسانی مناسب هستند؟
مهارکنندههای آروماتاز برای درمان سرطان سینه و جلوگیری از عود سرطان سینه پس از یائسگی مورد مطالعه قرار گرفته و نشان دادهاند که موثر هستند. مهارکننده های آروماتاز برای جلوگیری از عود سرطان سینه در صورتی که هنوز چرخه های قاعدگی دارید، در نظر گرفته نشده اند.
مهارکنندههای آروماتاز، بهویژه اگزمستان و آناستروزول، نیز مورد مطالعه قرار گرفتهاند تا مشخص شود که آیا خطر ابتلا به سرطان سینه را در افراد در معرض خطر کاهش می دهند، مانند کسانی که سابقه خانوادگی سرطان سینه یا سابقه ضایعات پیش سرطانی پستان دارند. مطالعات نویدبخش کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در این افراد است.
بر اساس این نتایج، پزشک شاید استفاده از مهارکنندههای آروماتاز را برای کاهش خطر سرطان سینه انتخاب کند، اگرچه این داروها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای این استفاده تأیید نشدهاند.
عوارض جانبی رایج
عوارض جانبی رایج مهارکننده های آروماتاز عبارتند از:
- گرگرفتگی
- خشکی واژن
- درد مفاصل و عضلات
- سردرد
- خستگی
خطرات
مهارکننده های آروماتاز خطر پوکی استخوان را افزایش می دهند.
مهارکننده های آروماتاز مانند تاموکسیفن و رالوکسیفن با افزایش خطر لخته شدن خون یا سرطان رحم مرتبط نیستند. از آنجایی که مهارکنندههای آروماتاز دسته جدیدی از داروها هستند، باید تحقیقات بیشتری در مورد خطرات درازمدت سلامتی، مانند بیماری قلبی و شکستگی استخوانها انجام شود.
نکات پایانی
داروها برای پیشگیری از سرطان سینه موضوع بسیاری از تحقیقات مداوم هستند. با در دسترس قرار گرفتن نتایج بیشتر از مطالعات تحقیقاتی، پزشکان ایده بهتری از پیامدهای سلامت بلندمدت این داروها و اثربخشی آنها در پیشگیری از سرطان پستان خواهند داشت.
