تفاوت کراتین و کراتینین چیست؟

کراتین و کراتینین دو ترکیب متفاوت هستند. کراتین یک ماده طبیعی در مغز و بافت عضلانی شماست در حالی که کراتینین تجزیه کراتین در بافت ماهیچه ای شما است و پس از هضم پروتئین توسط بدن شما اتفاق می افتد.

تجزیه کراتین به کراتینین بیشتر در افرادی که توده عضلانی بیشتری دارند اتفاق می افتد، اما همه ما نوعی از آن را در بدن خود از انجام هر نوع فعالیت بدنی تجربه می کنیم. کراتین معمولاً در ادرار شما تجزیه می شود. کراتین به ماهیچه های شما انرژی می دهد، در حالی که کراتینین محصول جانبی آن انرژی است. در ادامه به بررسی تفاوت های کراتین و کراتینین می پردازیم.

تفاوت بین کراتین و کراتینین

در حالی که کراتین و کراتینین مشابه هستند، هر کدام می توانند فواید مختلفی در مورد سلامت کلی شما ارائه دهند. اگرچه هر دو ترکیب(کراتین و کراتینین) را می توان به عنوان مکمل مصرف کرد، کراتین یکی از محبوب ترین مکمل های ورزشی است که ورزشکاران برای تقویت قدرت عضلانی استفاده می کنند.

کراتین چیست؟

کراتین مولکولی است که به طور طبیعی در بدن یافت می شود. از سه آمینو اسید اصلی گلیسین، آرژنین و متیونین تشکیل شده است و عمدتا در کبد، کلیه ها و لوزالمعده شما تولید می شود. مقادیر کمی کراتین نیز در بافت مغز و قلب یافت می شود.

کراتین با پر کردن آدنوزین تری فسفات (ATP) در بدن، برای عضلات انرژی ایجاد می کند. ATP مولکولی است که به تامین انرژی برای انقباضات عضلانی و عملکرد عصبی کمک می کند. همچنین می تواند به بازیابی عضلات شما پس از تمرینات شدید کمک کند.

بسته به اینکه ورزشکاران قبل از اینکه چقدر فعالیت بدنی دارند، ممکن است به کراتین بیشتری نیاز داشته باشند. شما می توانید با خوردن غذاهای حاوی کراتین زیاد سطح آن را در بدن خود افزایش دهید. غذاهای حیوانی مانند گوشت قرمز و ماهی کراتین دارند، اما غذاهای گیاهی معمولاً کراتین ندارند.

کراتینین چیست؟

کراتینین یک ماده زائد است که در اثر تجزیه کراتین ایجاد می شود. همچنین در طول هضم غذا و از مصرف منابع پروتئینی مانند ماهی ایجاد می شود. حدود 1 تا 2 درصد از کراتین ذخیره شده در ماهیچه ها قبل از خروج از بدن هنگام ادرار کردن به کراتینین تجزیه می شود. افرادی که به طور مکرر ورزش می کنند و توده عضلانی بیشتری دارند، سطح کراتینین بالاتری دارند.

پزشک می تواند از نمونه های ادرار برای آزمایش سطح کراتینین و کسب اطلاعات بیشتر در مورد سلامت کلیه شما استفاده کند. کلیه ها به خلاص شدن از شر مواد زائد در بدن کمک می کنند. اگر سطح کراتینین برای مدت طولانی بالا بماند، احتمال دارد بیشتر در معرض خطر بیماری مزمن کلیوی و سنگ کلیه ناشی از تجمع مواد زائد در بدن خود باشید.

افراد مبتلا به کلیه های آسیب دیده تجمع کراتینین در خون و مشکل در خلاص شدن از شر آن از طریق ادرار را تجربه می کنند.

سلامت و تناسب اندام با کراتین و کراتینین

کراتین و کراتینین ترکیبات مهمی هستند، اما هر کدام می توانند چیزهای مختلفی را در مورد سلامتی به پزشک شما بگویند. کراتین معمولاً به عنوان مکمل استفاده می شود، در حالی که کراتینین بیشتر یک نشانگر سلامتی است.

یک پزشک می تواند سطح کراتینین شما را برای ارزیابی سلامت کلیه های شما آزمایش کند. برای افرادی که مبتلا به بیماری کلیوی هستند، سطوح بالای کراتینین ممکن است نشانه بدتر شدن عملکرد کلیه باشد. پزشک شما شاید آزمایش خونی به نام GFR (نرخ فیلتراسیون گلومرولی) را نیز انجام دهد. متخصصان از میزان کراتینین در خون شما برای تشخیص GFR شما استفاده می کنند. هر چه GFR شما بالاتر باشد، کراتینین بیشتری در خون شما وجود دارد.

کراتینین را می توان به صورت کپسول نیز استفاده کرد. مصرف کراتینین با افزایش مدت زمانی که طول می کشد تا عضلات در طول زمان با افزایش سن تجزیه شوند، به افزایش توده عضلانی کمک می کند. پزشک امکان دارد آنها را برای افراد مسن یا دارای نقص ایمنی توصیه کند تا قدرت عضلانی ایجاد کنند.

کراتین بیشتر به عنوان مکمل مخصوصا در بین ورزشکاران استفاده می شود. علاوه بر کمک به افزایش توده عضلانی، می تواند عملکرد ورزشی را افزایش دهد، به کنترل قند خون کمک کند و سلامت مغز را بهبود بخشد. طبق تحقیقات، کراتین مونوهیدرات موثرترین نوع کراتین است.

مطالعات نشان می‌دهد که مصرف مکمل‌های کراتین در حین تمرین مقاومتی باعث بهبود رشد عضلات در قسمت فوقانی و تحتانی بدن افراد در سنین مختلف می‌شود. با این حال، مصرف کراتین در افراد جوان موثرتر است.

عوارض جانبی کراتین و کراتینین

کراتین با هیچ گونه نگرانی عمده برای سلامتی مرتبط نیست، اما ممکن است برخی از عوارض جانبی ناشی از افزایش مصرف کراتین و کراتینین را تجربه کنید. مصرف کراتین در دوزهای بالاتر 20 گرم در روز احتمال دارد به احتباس آب (جمع شدن مایع در بدن شما) منجر شود. مصرف روزانه بیش از 10 گرم کراتین نیز ممکن است باعث بیماری های گوارشی (GI) مانند اسهال شود.

مصرف مکمل های کراتین همچنین به طور موقت سطح کراتینین را در خون شما افزایش می دهد. با این حال، افزایش موقت کراتینین در خون تأثیر منفی بر سلامت کلیه ندارد. شما می توانید با محدود کردن مصرف خود به دوزهای کوچکتر کراتین مانند 3-5 گرم در روز از عوارض جانبی جلوگیری کنید.

خطرات کراتین و کراتینین

مکمل‌های کراتین برای اکثر افراد بی‌خطر هستند، اما اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. اگرچه پودر کراتین یکی از مکمل های غذایی است که بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است، اما اگر در حین مصرف پودر کراتین از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید، با پزشک خود مشورت کنید.

نکات پایانی

به طور کلی درباره کراتین و کراتینین می توان گفت، کراتین به بدن شما کمک می کند تا انرژی لازم برای شروع و ریکاوری بعد از تمرین را داشته باشد و کراتینین محصول جانبی کراتین است که پس از فعالیت بدنی در بدن تجزیه می شود. با استفاده از کراتینین، یک پزشک می تواند در مورد سلامت کلیه شما اطلاعات بیشتری کسب کند. شما می توانید از مکمل های کراتین برای افزایش توده عضلانی در حین تمرین استفاده کنید. منابع پروتئینی مانند گوشت قرمز و ماهی می توانند سطح کراتین را در بدن شما افزایش دهند.