بیماری زگیل تناسلی چیست؟ علائم و روش درمان آن

زگیل تناسلی بیماری است که در اثر نوعی ویروس به نام HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) به وجود می آید و از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. این ویروس انواع مختلفی دارد، بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که حدود 40 نوع از آن ها می توانند از طریق جنسی منتقل شوند. این بیماری  حواشی فراوانی دارد که اصل موضوع را تحت تاثیر قرار می دهد. فردی که از این بیماری رنج می برد از نظر روانی و اجتماعی تحت فشار قرار می گیرد.

HPV یک ویروس بسیار مسری است که می تواند پوست، دهان و مقعد را آلوده کند. همچنین می تواند هر دو ناحیه تناسلی مردانه و زنانه، از جمله پوست آلت تناسلی یا  فرج (ناحیه اطراف واژن)، و همچنین پوشش واژن و دهانه رحم (قسمت پایینی رحم که به رحم متصل است) را آلوده کند.

شما می توانید جهت خرید پماد و قرص زگیل تناسلی از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید.

علائم و نشانه های زگیل تناسلی یا عفونت HPV چیست؟

HPV می تواند بر روی پوست یا غشاهای مخاطی، از جمله غشاهای موجود در دستگاه تناسلی، بدون ایجاد هیچ علامت یا نشانه ای زندگی کند. اکثر مردم نمی دانند که به HPV آلوده شده اند و اکثر افراد آلوده به HPV در نهایت بدون درمان، ویروس از بدنشان خارج می شود زیرا بدنشان قادر است به تنهایی عامل عفونت زا را از بین ببرد.

HPV می تواند باعث زگیل یا پاپیلوم شود. انواع خاصی از HPV (که انواع کم خطر نامیده می شوند) باعث ایجاد زگیل های پوستی می شوند که اغلب روی دست ها و پاها ظاهر می شوند. سایر انواع HPV کم خطر می توانند باعث ایجاد زگیل تناسلی شوند. زگیل تناسلی، توده‌ها یا برآمدگی‌های منفرد یا چندگانه هستند که اغلب شبیه یک تکه گل کلم ناهموار هستند و می‌توانند روی فرج، واژن، دهانه رحم، آلت تناسلی، کیسه بیضه، کشاله ران یا ران ظاهر شوند. این زگیل ها ممکن است هفته ها تا ماه ها پس از تماس جنسی با فردی که آلوده است ظاهر شوند.

در صورت ابتلا، چگونه از شیوع زگیل تناسلی جلوگیری کنیم؟

برای پیشگیری از انتقال این ویروس ابتدا باید راه های انتقال آن را بشناسیم. HPV تناسلی می تواند از طریق تماس جنسی و سایر انواع فعالیت های جنسی مانند مقاربت منتقل شود. به ندرت، یک زن باردار مبتلا به عفونت HPV تناسلی می تواند HPV را در حین زایمان واژینال به نوزاد خود منتقل کند. این نوزادان ممکن است دچار عفونت HPV در دهان، حنجره یا گلو شوند.

نکته بسیار مهم برای جلوگیری از انتشار زگیل تناسلی استفاده از کرم های موبر و عدم استفاده از ژیلت است. زیرا در صورت آسیب دیدن زگیل، این بیماری انتشار می یابد. البته باید بدانید این ویروس انواع متفاوتی دارد و ایمنی در برابر یک نوع ویروس سبب ایمن بودن در برابر ویروس های دیگر نمی شود.

این ویروس به مدت طولانی و گاهی برای همیشه در بدن باقی می ماند. لذا احتمال عود زگیل و بیماری سال ها بعد از درمان وجود دارد. این ویروس دوره نهفتگی طولانی (3 هفته الی 2 سال) دارد. بنابراین در صورت تماس جنسی با فردی که از این بیماری رنج می برد، ممکن است این بیماری پنهان بماند و تا 2 سال بعد از ورود به بدن خود را نشان ندهد.

ابتلا به زگیل تناسلی چگونه تشخیص داده می شود؟

زگیل تناسلی با نگاه کردن به ناحیه تناسلی تشخیص داده می شود. عفونت HPV دهانه رحم را می توان با آزمایش پاپ اسمیر تشخیص داد که شامل جمع آوری سلول ها از دهانه رحم است. این سلول ها برای بررسی تغییرات سرطانی یا پیش سرطانی ناشی از عفونت HPV به آزمایشگاه فرستاده می شوند.

همه انواع HPV می توانند تغییرات خفیفی در سلول های دهانه رحم ایجاد کنند. در 90 درصد زنان، این تغییرات در عرض 2 سال غیرقابل تشخیص می شوند. حدود 10 نوع از 40 نوع HPV تناسلی می تواند منجر به تغییراتی در دهانه رحم شود که ممکن است سرطانی شود.

انواع زگیل های ناشی از ویروس HPV

ویروس HPV می تواند باعث دو نوع زگیل در فرد شود: زگیل تناسلی و پوستی

• زگیل پوستی: زگیل های پوستی از عمده ترین زگیل ها می باشند. این زگیل ها بر روی پوست سینه، دست، پا و بازو ایجاد می شوند. این زگیل ها با زگیل های تناسلی تفاوت دارند و به طور کلی خطرناک نیستند.
• زگیل تناسلی: این زگیل ها در قسمت های مرطوب بدن رشد می کنند و به این دلیل که در ناحیه تناسلی و اطراف مقعد به وجود می آیند به آنها زگیل تناسلی گفته می شود. زگیل های تناسلی به دو دسته پر خطر و کم خطر تقسیم می شوند.

انواع زگیل تناسلی به دو دسته پر خطر و کم خطر تقسیم می شوند.

زگیل های تناسلی کم خطر:

یکی از انواع زگیل تناسلی نوع کم خطر آن می باشد که از دسته ویروس های HPV است و باعث بروز سرطان در فرد نمی شوند و تنها زگیل ایجاد می کنند. این زگیل می تواند در زنان و مردان به وجود آید. زگیل های کم خطر بیشتر در قسمت های خارجی دستگاه تناسلی ایجاد می شوند و کمتر در قسمت های داخلی دستگاه تناسلی دیده می شوند. 12 نوع ویروس زگیل تناسلی کم خطر وجود دارد و فعال ترین آنها تیپ 6 و 11 است که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند.

زگیل تناسلی پر خطر:

زگیل های تناسلی پرخطر از انواع دیگر زگیل های تناسلی هستند. این زگیل ها می توانند باعث سرطان در فرد شوند. سرطان هایی نظیر سرطان دهانه رحم، واژن و دهانه واژن می توانند ناشی از این ویروس باشند. در بدن مردان نیز این ویروس می تواند باعث سرطان آلت تناسلی شود و همچنین در بروز سرطان های دهان، زبان، حنجره، لوزه و مقعد نقش داشته باشد. زگیل های پر خطر بیشتر در قسمت های داخلی دستگاه تناسلی رشد می کنند. 12 تیپ ویروس HPV ویروس پر خطر می باشند که 70 درصد سرطان ها ناشی از تیپ 16 و 18 این ویروس هستند. در 95 درصد سرطان های مقعد و سرطان های دهانی و واژن نقش تیپ 16 بسیار پررنگ است.

درصد احتمال بروز زگیل ها در نواحی مختلف آلت تناسلی زنان:

همانطور که اشاره شد زگیل های تناسلی می توانند در قسمت های مختلف ناحیه تناسلی رشد نمایند:

• 2 مورد از هر 3 مورد ابتلا به زگیل تناسلی در اطراف بخش مادگی بروز می یابد.
• 1 مورد از هر 3 مورد در داخل واژن ایجاد می شود.
• 1 مورد از هر 3 مورد در ناحیه بین مقعد و واژن ایجاد می شود.
• 1 مورد از هر 4 مورد در اطراف ناحیه مقعد ایجاد می شود.
• 1 مورد از هر 10 مورد در ناحیه گردنه رحم به وجود می آید.
• 1 مورد از هر 25 مورد زگیل های تناسلی بانوان در دهانه مجاری ادراری ایجاد می شود.

درصد احتمال بروز زگیل ها در نواحی مختلف آلت تناسلی مردان:

با اینکه زگیل تناسلی در مردان به اندازه زنان شایع نیست اما می تواند در نواحی زیر دیده شود:

• در 1 مورد از 3 مورد زگیل تناسلی مقعدی ایجاد می شود.
• در 1 مورد از هر 10 مورد زگیل تناسلی در قسمت نوک آلت تناسلی ایجاد می شود.
• در 1 مورد از هر 10 مورد زگیل در داخل مجرای ادراری دیده می شود.
• در 1 مورد از 12 مورد زگیل تناسلی در زیر پوست ختنه گاه ایجاد می شود.
• در 1 مورد از هر 30 مورد زگیل در بین کیسه بیضه ها و مقعد شکل می گیرد.
• در 1 مورد از هر 100 مورد زگیل می تواند بر روی کیسه بیضه شکل گیرد.

چه افرادی بیشتر در معرض زگیل تناسلی هستند؟

• کسانی که به عفونت های جنسی دیگر مبتلا هستند.
• جوانانی که فعالیت های جنسی بالایی در دوره جوانی دارند.
• افرادی که در مورد سابقه جنسی شریک جنسی خود اطلاعاتی ندارند.
• افرادی که دارای شریک های جنسی متعددی هستند.
• افرادی که در رابطه جنسی خود از کاندوم استفاده نمی کنند.

چگونه از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنیم؟

مهمترین راه پیشگیری نداشتن شرکای جنسی متعدد است. متاسفانه کاندوم از انتقال این بیماری جلوگیری نمی کند، به همین دلیل حتی اگر شما به از کاندوم استفاده کنید، خطر ابتلا به این بیماری وجود دارد. کاندوم از آن جهت 100% موثر نیست زیرا فقط از ناحیه پوشیده شده محافظت می کند. سایر اشکال پیشگیری از بارداری، از جمله دیافراگم، قرص های ضد بارداری و آی یو دی، در برابر عفونت HPV محافظت نمی کنند.

با این وجود بهترین روش برای جلوگیری از ابتلا به بیماری زگیل تناسلی تزریق واکسن ضد ویروس HPV است که  در حال حاضر در بازار موجود است. اگر این واکسن در زمان مناسب تزریق شود نتایج خوبی را در جلوگیری از ابتلا به باین بیماری به همراه خواهد داشت.

واکسن گارداسیل

واکسن گارداسیل حاوی پروتئین های خالص و غیرفعال است که از 4 نوع رایج HPV می آید و برای پیشگیری از ابتلا به بیماری زگیل تناسلی تجویز می گردد. سه تزریق واکسن در 0، 2 و 6 ماهگی لازم است. این واکسن عمدتاً در زنانی که هنوز در معرض HPV قرار نگرفته‌اند مؤثر است.

اگرچه هیچ درمان شناخته شده ای برای عفونت مداوم HPV وجود ندارد، در حال حاضر 2 واکسن موجود است که در برابر انواع 16 و 18 HPV محافظت می کند: واکسن دو ظرفیتی Cervarix™ (GlaxoSmithKline) و واکسن چهار ظرفیتی (qHPV)  و واکسن 9 ظرفیتی Gardasil™ (Merck). واکسن qHPV همچنین در برابر انواع 6 و 11 HPV محافظت می‌کند.

هر سه مورد این واکسن‌ها با استفاده از فناوری نوترکیب با وارد کردن ژن L1 در میزبان (یا مخمر یا باکولوویروس) تولید می‌شوند که سپس پروتئین‌های L1 را تولید می‌کند که به صورت ذرات ویروسی به خودی خود جمع می‌شوند. از آنجایی که این ذرات حاوی DNA ویروسی نیستند، نه عفونی هستند و نه انکوژن. هر سه واکسن در یک برنامه سه دوز به صورت تزریق عضلانی تزریق می شوند.

بنابراین، توصیه می شود که زنان قبل از شروع فعالیت جنسی واکسینه شوند. این واکسن حداقل به مدت 5.5 سال از شما محافظت می کند و مطالعات برای تعیین اینکه آیا دوز تقویت کننده مورد نیاز است یا خیر در حال انجام است. حتی با وجود واکسن، آزمایش پاپ اسمیر منظم ضروری است زیرا واکسن در برابر انواع HPV که می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند محافظت نمی کند.

اکنون بیش از 80 میلیون نفر در سراسر جهان این واکسن را تزریق کرده اند. برای سالیان درزای است که این واکسن در استرالیا، کانادا، انگلستان و آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که این واکسن بی خطر است اما همانند داروهای دیگر دارای عوارضی نیز است.

عوارض  یا واکسن گارداسیل

برخی از کارشناسان بر این عقیده بودند که این واکسن احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند سندروم خستگی مزمن، سندروم درد پیچیده منطقه ای، سندرم تاکیکاردی و نارسایی تخمدان را افزایش می دهد. به همین دلیل سازمان بهداشت جهانی نظارت بر این واکسن را آغاز کرد و در سال 2017 اعلام کرد که ارتباطی میان تزریق این واکسن و ابتلا به این بیماریها وجود ندارد.

• قرمزی و درد در محل تزریق
• سردرد
• افزایش دمای بدن
• تهوع
• درد در دست و پا
• کهیر پوستی ( این علامت از هر ده نفر برای یک نفر اتفاق می افتد)
• تورم غدد لنفاوی
• درد در مفاصل و عضلات
• تشنج

از عوارض بسیار نادر واکسن گارداسیل می توان به دشواری در تنفس اشاره کرد. ممکن است فرد دچار حساسیت به این واکسن شود که در این صورت عوارض زیر بروز پیدا می کنند:

• افزایش ضربان قلب
• خس خس سینه
• احساس سردی در پوست
• از دست دادن هوشیاری

در این صورت بروز چنین علائمی سریعا باید بخش فوریت های پزشکی تماس گرفته شود.

قبل از ترزیق  یا واکسن گارداسیل چه مواردی باید در نظر گرفته شود؟

در هنگام تزریق این واکسن نباید تب داشته باشید. همچنین اگر از مشکلات سیستم ایمنی بدن رنج می برد و یا مبتلا به بیماری ایدز و یا سرطان هستید باید این موضوع را به پزشک بگویید. اگر قصد دارید باردار شوید این موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

آیا ممکن است پس از ترزیق این واکسن دوباره به این بیماری مبتلا شویم؟

پاسخ به این سوال منفی است. پس از تزریق این واکسن امکان ابتلا به این بیماری وجود ندارد.

آیا واکسن گارداسیل باعث نازایی می شود؟

تحقیقات متنوعی از سوی سازمان بهداشت جهانی برای بررسی ارتباط میان نازایی و تزریق واکسن گارداسیل صورت گرفته اند. تا به حال هیچ یک از این تحقیقات این موضوع را ثابت نکرده اند. اما توصیه می شود اگر قصد بارداری دارید قبل از تزریق این واکسن با پزشک مشورت کنید.

آیا ویروس HPV باعث سرطان می شود؟

عفونت با برخی از انواع ویروس HPV، به نام HPV “پرخطر”، باعث زگیل نمی شود، اما گهگاه منجر به سرطان دهانه رحم می شود. به ندرت، این نوع از HPV همچنین می تواند منجر به سرطان واژن، مقعد یا آلت تناسلی شود.

نکاتی که باید در مورد واکسن پیشگیری از بیماری زگیل تناسلی باید  به آن ها توجه داشته باشید!

• تاکنون 3 نوع واکسن برای این بیماری  ارایه شده اند که دو، چهار و نه ظرفیتی هستند.
• هر چه ظرفیت واکسن بالاتر باشد در برابر ویروس های ناقل بیماری ایمنی بیشتری را فراهم می سازد.
• در ایران در حال حاضر واکسن چهار ظرفیتی به نام «گارداسیل» موجود است که در برابر بیش از 90 درصد از زگیل های تناسلی حفاظت ایجاد می کند.
• طبق پروتکل های موجود بهترین سن تزریق واکسن در دختران و پسران 11 الی 12 سالگی است.
• ولی اگر در این سنین انجام نشد در پسران تا 26 سالگی و در دختران تا 21 سالگی می توان واکسن  را تزریق کرد.
• در سنین بالاتر واکسیناسیون موثر هست ولی میزان سودمندی آن نامشخص است.
• واکسن در سه نوبت و بصورت عضلانی تزریق می گردد: نوبت اول، 2 ماه پس از نوبت اول،  6 ماه پس از نوبت اول یا 4 ماه پس نوبت دوم .

اگر در این سه نوبت، فراموش کردید که واکسن  را تزریق کنید، هر زمان که به یادآوردید می توانید آنرا تزریق کند.مصرف این واکسن در افراد مشکلی برای دستگاه ایمنی به وجود نمی آورد. تزریق این واکسن در بارداری توصیه نمی شود ولی درزمان شیر دهی بلامانع است.

موارد دیگر در مورد تزریق واکسن برای بیماری زگیل تناسلی !

• بهترین زمان تزریق واکسن قبل از هرگونه تماس جنسی است.
• در زمان تزریق واکسن می توانید رابطه جنسی داشته باشید.
• در مورد فردی که به بیماری زگیل تناسلی مبتلا شده است تزریق واکسن هیچ تاثیری در بهبود یا درمان این بیماری ندارد؛ ولی این واکسن می تواند از ابتلا به سایر گونه های ویروس پیشگیری کند. لذا تزریق واکسن به همه مبتلایان توصیه می شود.
• بیماری زگیل تناسلی می تواند تا 2 سال بعد از ایجاد هم عود کند. در 80 درصد افراد پس از 2 سال عود نمی کند و ریشه کن می شود ولی در 20 درصد موارد ممکن است تا زمان نامعلومی عود کند.
• هیچوقت نمی توان با اطمینان گفت که فرد مبتلا به این بیماری ناقل این بیماری نیست؛ ولی در صورتیکه زگیل ها به طور کامل از بین روند و مشاهده نشوند احتمال انتقال بیماری خیلی کم است.
• اگر تا 2 سال عود نکرد احتمال انتقال در حد صفر است.

علت ابتلا به زگیل تناسلی در مردان

عامل ابتلا به این بیماری در مردان نیز ویروس اچ پی وی است. ابتلا به این ویروس می تواند ریسک ابتلا به سرطان های دستگاه تناسلی را در مردان بالا ببرد. مردانی که از نظر جنسی فعال هستند بیشتر در معرض این ویروس قرار دارند و در مقطعی از زندگی به این ویروس آلوده می شوند. زگیل تناسلی در مردان بر روی ناحیه مقعد، دور بیضه و بر روی آلت تناسلی به وجود می آید.

خطرات زگیل تناسلی در مردان

بیش از 30 نوع از ویروس های HPV می توانند با سرطان دستگاه تناسلی مرتبط باشند و به سرطان مقعد یا آلت تناسلی منتج شوند. این سرطان ها نادر می باشند و به طور معمول اگر سیستم ایمنی بدن قوی باشد باعث مقاومت فرد در مقابل این ویروس می گردد. همجنسگرایی و یا دو جنس گرایی و همچنین ابتلا به HIV می توانند ریسک ابتلا به سرطان مقعد را بالا ببرند. سایر انواع ویروس HPV احتمال ابتلا به سرطان پایینی دارند و تنها باعث ایجاد زگیل تناسلی در فرد می شوند.

علائم زگیل تناسلی در مردان

بسیاری مواقع فرد پس از ابتلا به این بیماری تا چند ماه هیچ علامتی بر روی پوست خود نمی بیند. اولین نشانه های این بیماری سوزش و خارش می باشد. فرد ممکن است احساس کند پوستش حساس شده و یا ترشح و رطوبت غیرعادی روی پوست مشاهده کند. زگیل تناسلی می تواند به شکل زائده نیز خود را نشان دهد. این زائده ها می توانند شبیه گل کلم باشند و یا در هنگام لمس پوست، فرد احساس زبری روی پوست کند. زگیل ها همچنین می توانند به شکل خوشه ای و یا تک در فرد دیده شوند.

زگیل تناسلی در کدام قسمت های بدن مردان بیشتر دیده می شود؟

زگیل تناسلی در مردان بیشتر در نواحی زیر دیده می شود:

• بر روی آلت تناسلی
• کشاله ران
• بر روی کیسه بیضه
• روی ران
• درون و یا اطراف مقعد

روش تشخیص زگیل تناسلی در مردان چگونه است؟

روش تشخیص این مشکل به صورت معمول با معاینه بصری امکان پذیر است. آزمایش رایجی برای بررسی این مشکل در مردان وجود ندارد اما برخی پزشکان آزمایش های مقعدی پاپ اسمیر را برای مردانی که در رابطه همجنس گرا و دو جنس گرا می باشند تجویز می کنند.

بیماری زگیل تناسلی در کودکان نیز رخ می دهد!

در صورت مشاهده زگیل در اندام جنسی کودکان احتمالاتی مبنی بر سو استفاده جنسی از کودکان مطرح می شود. به همین دلیل خانواده ها باید در مورد این بیماری آگاهی های لازم را داشته باشند.این بیماری با شرایط زیر در کودکان بروز پیدا می کند:

• سن کودک باید 3 سال به بالا باشد؛
• علایمی مانند خون مردگی، زخم و تروما در ناحیه تناسلی می تواند نشانه ای از بروز این بیماری باشد؛
• وجود زگیل اطراف کانال مقعد نیز نشان دهنده این بیماری است.

اگر چه با بروز زگیل در ناحیه تناسلی کودک نمی تواند به صورت قطعی گفت که کودک مورد سو استفاده جنسی قرار گرفته است، اما بهتر است والدین در این زمینه هوشیار باشند!

این بیماری چه خطراتی را برای فرد مبتلا به همراه دارد؟

با توجه به اینکه بیماری زگیل تناسلی از راه جنسی منتقل می شود و به محض تشخیص، فرد دچار اضطراب و نگرانی زیادی می شود. اما باید بدانید که این ضطراب و نگرانی بیهوده است. تصور غلطی که در جامعه رواج دارد این است که بعضی افراد وجود زگیل  در ناحیه تناسلی را نشانه ای ازابتلا به ایدز یا سایر بیماری های خطرناک جنسی می پندارند. اما این تصور به هیچ عنوان درست نیست.

لازم است بدانید از آنجا که این زگیل از افرادی که تماس های جنسی متعدد دارند، انتقال می یابد؛ احتمال وجود ایدز در این گونه افراد نیز وجود دارد. بهتراست افراد مبتلا به این بیماری آزمایش خون بدهند، و از نظر ابتلا به بیماری ایدز و هپاتیت بررسی شوند. از طرفی دیگر، بیماری زگیل تناسلی زمینه ساز وقوع برخی سرطان ها است.

ارتباط بیماری زگیل تناسلی با سرطان دهانه رحم در خانم ها و سرطان آلت در آقایان (خصوصا آقایانی که ختنه نشده اند) ثابت شده است. این مسئله در خانم ها بسیار بسیار با اهمیت تر از آقایان است. 16 تا 18 ویروس هستند که سبب بروز این بیماری می شوند و دو ویروس هستند که سبب می شوند این بیماری سرطانی شود. 6 تا 11 ویروس کم خطرتر هستند که خوشبختانه عامل 90٪ این بیماری هستند، که البته نباید به دلیل کم خطر بودن آنها را دست کم گرفت.

روش های درمان زگیل تناسلی

اهمیت تست پاپ اسمیر در افراد مبتلا به بیماری زگیل تناسلی!

خوشبختانه در صورت ابتلا به این بیماری می توان از بروز بیماری سرطان پیشگیری کرد. این بررسی در خانم ها با انجام آزمایش پاپ اسمیر که به راحتی توسط پزشکان قابل اجراست، صورت می گیرد. با این تست می توان بیماری سرطان را حتی 10 سال قبل از وقوعش پیش بینی نمود و حتی سرطانی را که هنوز در مراحل اولیه است کاملا ریشه کن کرد. خانم هایی که خود یا همسرشان مبتلا به این بیماری هستند باید این تست را مرتب هر 6 ماه تکرار کنند.

ویروس HPV و سرکوب سیستم ایمنی

سیستم ایمنی نقش عمده ای در تداوم عفونت های HPV ایفا می کند و پتانسیل این ویروس ممکن است با سرکوب سیستم ایمنی افزایش یابد. دریافت‌کنندگان پیوند عضو به دلیل درمان سرکوب‌کننده ایمنی مادام‌العمر در معرض خطر بالایی برای ابتلا به سایر بدخیمی‌ها، به‌ویژه سرطان‌هایی هستند که با عفونت‌های ویروسی مرتبط هستند.

اخیراً، عفونت HIV به عنوان شایع ترین علت نقص ایمنی ظاهر شده است، با یک متاآنالیز نشان می دهد که الگوی افزایش خطر ابتلا به سرطان در افراد مبتلا به HIV/AIDS و در گیرندگان پیوند مشابه است. این نشان می دهد که کمبود سیستم ایمنی عامل مهمی در افزایش خطر ابتلا به سرطان است.  زنان مبتلا به HIV دارای نرخ بالایی از عفونت HPV دهانه رحم هستند و خطر ابتلا به پیش سرطان دهانه رحم و سرطان آن ها در مقایسه با جمعیت عمومی چندین برابر افزایش می یابد.