آدنومیوز چیست؟ همه چیز درباره علائم، علل و روش‌های درمان این بیماری شایع زنان

آدنومیوز بیماری است که باعث رشد سلول های بافت داخل رحم در دیواره عضلانی رحم می شود. همین امر مشکلات زیادی از جمله طولانی شدن قاعدگی و خونریزی های شدید را در پی دارد. این بیماری می تواند بر عملکرد جنسی نیز اثر بگذارد و رابطه جنسی را دردناک کند.

آدنومیوز زمانی رخ می‌دهد که بافتی از پوشش رحم به داخل دیواره رحم رشد می‌کند. این بیماری می‌تواند باعث شود اندازه رحم دو یا سه برابر شود. علائم آن شامل پریودهای سنگین، گرفتگی عضلات و رابطه جنسی دردناک است. این بیماری معمولا با دارو یا جراحی درمان می‌شود.

چکیده مقاله:

آدنومیوز بیماری ای است که وقتی بافت داخل رحم وارد لایه عضلانی آن میشود، رحم بزرگتر از حالت طبیعی میگردد. این مشکل بیشتر در زنان ۳۰ تا ۵۰ سال دیده میشود و معمولاً بعد از یائسگی بهتر میشود.

نشانه های اصلی آن شامل قاعدگی های خیلی شدید و طولانی (که میتواند باعث کم خونی شود)، درد شدید یا همیشگی در ناحیه لگن و درد هنگام رابطه جنسی است. این علائم ممکن است روی باروری و بارداری هم اثر منفی بگذارد.

پزشک معمولاً با سونوگرافی یا در صورت نیاز MRI آن را تشخیص میدهد. درمان بسته به شدت بیماری و اینکه فرد بخواهد باردار شود یا نه، متفاوت است: از داروهای مسکن و ضدالتهاب گرفته تا هورمون درمانی (مثل IUD هورمونی)، روش های کم تهاجمی مثل انسداد رگهای رحمی و در موارد خیلی شدید برداشتن رحم.

ورزش، رژیم غذایی سالم، کنترل استرس و مصرف مکمل آهن (برای کم‌خونی) میتواند به بهبود علائم کمک کند. در هر صورت، مشورت با متخصص زنان ضروری است.

آدنومیوز چیست؟

آدنومیوز زمانی رخ می دهد که بافتی مشابه پوشش رحم (آندومتر) شروع به رشد در دیواره عضلانی رحم (میومتر) می‌کند. این باعث ضخیم شدن و بزرگ شدن رحم شده و گاهی اوقات، تا دو یا سه برابر اندازه معمول خود می شود. آدنومیوز می‌تواند باعث قاعدگی‌های دردناک، خونریزی شدید یا طولانی مدت قاعدگی همراه با لخته شدن خون و درد شکم/لگن شود.

آدنومیوز یک بیماری پزشکی بوده که در آن بافتی که به طور معمول داخل رحم را می‌پوشاند (آندومتر) به دیواره عضلانی رحم (میومتر) رشد می‌کند. این بافت نابجا در طول هر چرخه قاعدگی به ضخیم شدن، تجزیه و خونریزی ادامه می‌دهد و باعث بزرگ شدن رحم شده که گاهی اوقات اندازه آن دو یا سه برابر می‌شود.

این بیماری اغلب منجر به علائمی مانند خونریزی شدید یا طولانی مدت قاعدگی، گرفتگی شدید قاعدگی، درد لگن، درد هنگام رابطه جنسی و گاهی اوقات مشکلات باروری می‌شود. در حالی که علت دقیق آن مشخص نیست، آدنومیوز معمولا در زنان بین 30 تا 50 سال تشخیص داده می‌شود و پس از یائسگی بهبود می‌یابد. شما زمانی که وارد دوران یائسگی می شوید با داورهای گیاهی یائسگی از بروز علائم این بیماری میتوانید به میزان زیادی جلوگیری کنید.

این بیماری با آندومتریوز متفاوت بوده، که در آن بافت مشابه به جای داخل عضله رحم، در خارج از رحم رشد می‌کند. گزینه‌های درمانی شامل درمان‌های هورمونی برای درد و خونریزی یا جراحی در موارد شدید مانند هیسترکتومی است. اگر شما مستعد به این بیماری هستید با نظر پزشک میتوانید از قرص آی پی 6 اینوسیتول هگزا فسفات پرارین پارس استفاده کنید.

انواع آدنومیوز: فوکال، ژنرالیزه، موضعی

آدنومیوز معمولاً بر اساس وسعت، محل و الگوی تهاجم بافت آندومتر به عضله رحم (میومتر) به انواع مختلفی طبقه‌بندی می‌شود. انواع اصلی عبارتند از:

آدنومیوز منتشر (ژنرالیزه): این نوع شایع‌ترین شکل بوده که در آن بافت شبه آندومتر به طور گسترده و یکنواخت در بیشتر عضله رحم پخش می‌شود. این باعث ضخیم شدن و بزرگ شدن رحم می‌شود و منجر به علائم عمومی مانند خونریزی شدید قاعدگی و درد لگن می‌شود.

آدنومیوز کانونی (فوکال): در این نوع، بافت آندومتر در یک ناحیه خاص و موضعی از رحم متمرکز می‌شود و یک توده گره‌ای مشخص به نام آدنومیوما تشکیل می‌دهد. این توده گاهی اوقات می‌تواند در تصویربرداری شبیه فیبروم باشد. علائم معمولاً درد موضعی هستند و بسته به موقعیت ضایعه ممکن است متفاوت باشند.

آدنومیوز موضعی: این اصطلاح اغلب به جای آدنومیوز کانونی استفاده می‌شود و به یک توده منفرد و محدود آدنومیوز در داخل میومتر اشاره دارد که گاهی اوقات به عنوان آدنومیوما توصیف می‌شود.

علاوه بر این، نوع کمتر شایعی به نام آدنومیوز کیستیک وجود دارد که با فضاهای کیستیک پر از مایع در عضله رحم مشخص می‌شود و اغلب باعث درد شدید به ویژه در زنان جوان‌تر می‌شود.به طور کلی، آدنومیوز منتشر قسمت‌های بزرگی از رحم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث علائم و بزرگ شدن گسترده می‌شود، در حالی که آدنومیوز کانونی/موضعی شامل ضایعات یا توده‌های مجزا است. این طبقه‌بندی به راهنمایی در تشخیص و استراتژی‌های مدیریت کمک می‌کند.

علائم شناخته شده آدنومیوز

علائم شناخته شده آدنومیوز عبارتند از:

• خونریزی شدید قاعدگی، اغلب طولانی مدت و گاهی اوقات باعث کم خونی همراه با خستگی و سرگیجه
• گرفتگی شدید قاعدگی (دیسمنوره)
• درد مزمن لگن که ممکن است پس از قاعدگی ادامه یابد
• مقاربت دردناک (دیس پارونی)
• احساس فشار، پری یا نفخ لگن
• رحم بزرگ شده و حساس که در معاینه قابل تشخیص است
• خونریزی غیرطبیعی رحم در خارج از دوره های طبیعی
• درد یا احساس کشیدگی که به ران ها و پاها کشیده می شود
• ناباروری یا کم باروری در برخی موارد
• کاهش هورمون درمانی یائسگی

برخی از زنان مبتلا به آدنومیوز ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، در حالی که برخی دیگر درد ناتوان کننده و خونریزی شدید را تجربه می کنند که بر فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد. علائم معمولا در زنان بین 30 تا 50 سال ظاهر می شود اما شدت آن می تواند بسیار متفاوت باشد. این بیماری اغلب باعث بزرگ شدن رحم می شود که گاهی اوقات اندازه طبیعی آن دو یا سه برابر می شود.

خونریزی شدید، پریود طولانی و لخته شدن خون

این یکی از شایع‌ترین و آزاردهنده‌ترین علائم است. دردهای قاعدگی ناشی از آدنومیوز اغلب شدیدتر از دردهای قاعدگی عادی بوده و ممکن است با گذشت زمان تشدید شوند. این درد می‌تواند به صورت گرفتگی‌های عضلانی قوی و طولانی‌مدت در ناحیه شکم و لگن احساس شود. قاعدگی‌های سنگین و با حجم خونریزی زیاد که ممکن است بیش از هفت روز به طول انجامد، از دیگر نشانه‌های بارز آدنومیوز است. این خونریزی می‌تواند منجر به کم‌خونی و خستگی شود. آدنومیوز از خونریزی بعد از یائسگی هم جلوگیری می کند.

درد لگن مزمن، احساس فشار یا سنگینی در ناحیه زیر شکم

علاوه بر دردهای قاعدگی، برخی از زنان ممکن است درد مزمن لگن را در طول چرخه قاعدگی خود تجربه کنند که مستقل از قاعدگی است. قبل و حین قاعدگی، به دلیل بزرگ شدن رحم و التهاب ناشی از آدنومیوز، ممکن است احساس فشار، سنگینی و نفخ در زیر شکم وجود داشته باشد. یائسگی تأثیر عمده‌ای در کاهش یا برطرف شدن علائم آدنومیوز دارد اما شدت و نوع علائم در هر فرد ممکن است متفاوت باشد و در صورت نیاز باید تحت نظر پزشک درمان مناسب انتخاب شود. مصرف داروی گیاهی یائسگی تا حدودی از بروز این بیماری جلوگیری می کند.

درد قاعدگی (دیسمنوره) و درد حین رابطه جنسی (دیس پارونیا)

درد قاعدگی (دیسمنوره) در آدنومیوز به صورت گرفتگی‌های شدید و طولانی در ناحیه تحتانی شکم، کمر و گاهی ران‌ها بروز می‌کند. این درد معمولا با شروع قاعدگی آغاز شده و ممکن است چند روز طول بکشد. شدت درد در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند همراه با علائمی مانند تهوع، استفراغ، سردرد و خستگی باشد. دیسمنوره در آدنومیوز معمولاً از نوع ثانویه است که به دلیل رشد بافت اندومتر در عضله رحم و التهاب ایجاد می‌شود و نسبت به دیسمنوره اولیه، زودتر شروع شده و شدیدتر است.

درد حین رابطه جنسی (دیسپارونیا) نیز یکی از علائم شایع آدنومیوز است. این حالت معمولا به دلیل التهاب و تغییرات ساختاری در عضله رحم و نواحی اطراف ایجاد می‌شود و می‌تواند به صورت درد عمیق در ناحیه لگن یا رحم احساس شود. دیسپارونیا ممکن است منجر به کاهش کیفیت زندگی و مشکلات عاطفی شود و نیاز به بررسی و درمان پزشکی دارد.

در مجموع، درد قاعدگی و درد هنگام رابطه جنسی از علائم مهم و رایج آدنومیوز هستند که می‌توانند کیفیت زندگی بیماران را به شدت تحت تأثیر قرار دهند و در صورت بروز این علائم، مشورت با پزشک برای تشخیص دقیق و درمان مناسب ضروری است.

آثار جانبی؛ کم خونی، خستگی، اختلال خواب

آدنومیوز می‌تواند عوارض و آثار جانبی متعددی داشته باشد که تاثیر منفی بر کیفیت زندگی فرد می‌گذارد. از جمله مهم‌ترین این عوارض:

کم‌خونی: خونریزی شدید و طولانی مدت در دوران قاعدگی ناشی از آدنومیوز می‌تواند منجر به کاهش شدید گلبول‌های قرمز و فقر آهن شود. این کمبود آهن موجب بروز کم‌خونی شده و فرد دچار خستگی مفرط، سرگیجه، ضعف بدنی و کاهش تمرکز می‌شود.

خستگی: کم خونی ناشی از خونریزی‌های شدید و همچنین تاثیر التهاب و درد مزمن لگن، می‌تواند باعث کاهش انرژی و حس خستگی مداوم در بیماران شود.

اختلال خواب: درد شدید قاعدگی، درد مزمن لگن و استرس حاصل از بیماری می‌تواند در کیفیت خواب اختلال ایجاد کند. خواب ناکافی و بی‌کیفیت خود به نوبه خود می‌تواند روند درمان را سخت‌تر کرده و خستگی و اضطراب را تشدید کند.

علاوه بر این، آدنومیوز می‌تواند با افزایش استرس، اضطراب، تحریک‌پذیری و افسردگی نیز مرتبط باشد که روی سلامت روانی بیمار تاثیرگذار است. با توجه به این عوارض، مدیریت مناسب و درمان به موقع آدنومیوز بسیار اهمیت دارد تا این آثار جانبی کاهش یابد و کیفیت زندگی حفظ شود.

علل و عوامل خطر آدنومیوز

علت دقیق آدنومیوز هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما فرضیه‌های متعددی در مورد چگونگی بروز آن وجود دارد. چندین عامل به عنوان عوامل خطر احتمالی شناسایی شده‌اند:

نقش هورمون ها به ویژه استروژن

سطح بالای هورمون استروژن به عنوان یک عامل مهم در ایجاد و پیشرفت آدنومیوز مطرح شده است. این هورمون نقش کلیدی در رشد بافت آندومتر دارد و افزایش آن می‌تواند رشد بافت نابجا را تحریک کند.

هورمون‌ها، به ویژه استروژن، نقش بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت آدنومیوز دارند. آدنومیوز یک بیماری وابسته به هورمون است که رشد غیرطبیعی بافت آندومتر داخل دیواره عضلانی رحم به استروژن وابسته است. استروژن باعث تحریک رشد بیشتر این بافت‌ها شده و علائم آدنومیوز مانند درد و خونریزی شدید قاعدگی را تشدید می‌کند.

پس از یائسگی، زمانی که سطح استروژن در بدن کاهش می‌یابد، علائم آدنومیوز معمولا بهبود یافته یا کاملاً از بین می‌روند. به همین دلیل، بسیاری از روش‌های درمانی آدنومیوز بر تنظیم یا مهار اثرات استروژن تمرکز دارند. این روش‌ها شامل مصرف داروهای هورمونی مانند قرص‌های ضد بارداری حاوی استروژن و پروژسترون، داروهای فقط پروژستینی، و آنالوگ‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH) هستند که تولید هورمون‌های جنسی را کاهش می‌دهند.

کاهش سطح استروژن باعث کاهش تحریک بافت آندومتر داخل رحم شده، از خونریزی کاسته و درد را تسکین می‌دهد. بنابراین، کنترل هورمونی استروژن یکی از کلیدهای اصلی در مدیریت و درمان آدنومیوز محسوب می‌شود.

سوابق زایمان یا سزارین، جراحی رحمی

زنانی که چندین بار باردار شده‌اند، به ویژه کسانی که زایمان طبیعی داشته‌اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آدنومیوز قرار دارند. تصور می‌شود که التهاب و تغییرات هورمونی مرتبط با بارداری و زایمان می‌تواند در این فرآیند نقش داشته باشد. جراحی‌ های قبلی روی رحم، مانند سزارین، برداشتن فیبروم (میومکتومی) یا سایر مداخلات جراحی، ممکن است با آسیب رساندن به دیواره رحم، مسیر را برای نفوذ سلول‌های آندومتر به میومتر فراهم کنند.

التهاب رحم پس از زایمان یا عفونت ها

التهاب رحم پس از زایمان که به آن اندومتریت یا عفونت رحم پس از زایمان نیز گفته می‌شود، معمولا ناشی از عفونت باکتریایی است که می‌تواند بعد از تولد نوزاد رخ دهد. این بیماری اغلب در ۱۰ روز اول پس از زایمان بروز می‌کند اما ممکن است تا ۶ هفته طول بکشد.

علائم شایع آن شامل تب بالا، درد و حساسیت ناحیه شکم، ترشحات غیرطبیعی واژن با بوی بد، لرز، درد هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی، و احساس ناخوشی عمومی است. عوامل باکتریایی معمول شامل استرپتوکوک‌های گروه B و استافیلوکوک‌ها هستند.

در آدنومیوز، بافت آندومتر که به داخل عضله رحم نفوذ کرده است، می‌تواند التهابات موضعی و حتی افزایش خطر عفونت پس از زایمان را افزایش دهد. این وضعیت با خونریزی‌های شدید و التهاب‌های مزمن رحم مرتبط است که فضای مناسبی برای رشد عفونت‌ها فراهم می‌کند.

عوامل ژنتیکی یا رشدی

اگرچه تحقیقات بیشتری لازم است، اما برخی مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است یک استعداد ژنتیکی برای ابتلا به آدنومیوز وجود داشته باشد.

تفاوت آدنومیوز با عارضه های مشابه

آدنومیوز و آندومتریوز، شباهت ها و تفاوت ها

آدنومیوز و آندومتریوز دو بیماری مرتبط با رشد غیرطبیعی بافت مشابه آندومتر هستند که در بسیاری از علائم مشابه‌اند اما تفاوت‌های مهمی دارند:

• در آدنومیوز، بافت آندومتر به داخل دیواره عضلانی رحم (میومتر) نفوذ می‌کند و باعث ضخیم شدن رحم و خونریزی‌های شدید و درد قاعدگی می‌شود. معمولا رحم بزرگ‌تر و حساس‌تر می‌شود.
• در آندومتریوز، بافت آندومتر در بیرون رحم، مانند تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و حفره لگنی رشد می‌کند که می‌تواند باعث التهاب، درد شدید، چسبندگی و مشکلات باروری شود.
• آدنومیوز بیشتر در زنان میانسال رخ می‌دهد، در حالی که آندومتریوز بیشتر در سنین باروری و جوان‌تر شیوع دارد.
• تشخیص آدنومیوز معمولاً با سونوگرافی و MRI امکان‌پذیر است، اما آندومتریوز برای تشخیص قطعی نیاز به لاپاراسکوپی دارد.
• هر دو بیماری می‌توانند باعث درد لگن، خونریزی‌های غیرطبیعی، درد هنگام رابطه جنسی و ناباروری شوند، اما محل ایجاد بافت باعث تفاوت در روند درمان و پیش‌آگهی می‌شود.

به طور خلاصه، آدنومیوز بیماری داخل عضله رحم بوده در حالی که آندومتریوز بیماری خارج رحم بوده و تفاوت در محل بافت آسیب‌دیده، تشخیص و درمان اثرگذار است. این دو بیماری می‌توانند همزمان در فرد دیده شوند و هر دو نیازمند مراقبت و درمان تخصصی هستند. مطالب مرتبط درباره سلامت زنان را در داروخانه آنلاین دنبال کنید.

شباهت ها و تفاوتهای آدنومیوز و فیبروم رحم

آدنومیوز حالتی بوده که سلول‌های پوشش داخلی رحم به دیواره عضلانی رحم نفوذ می‌کنند، در حالی که فیبروم‌ها تومورهای خوش‌خیمی هستند که از سلول‌های عضلانی رحم منشا می‌گیرند. این تفاوت در ماهیت باعث تفاوت در نحوه درمان و پیش‌آگهی هر دو بیماری می‌شود.

• هر دو بیماری رحم را تحت تأثیر قرار می‌دهند و می‌توانند باعث درد لگن، خونریزی شدید و طولانی‌مدت قاعدگی و احساس نفخ و فشار در ناحیه شکم شوند.
• هر دو می‌توانند باعث رابطه جنسی دردناک و در برخی موارد کاهش باروری شوند.
• اغلب نیاز به بررسی‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی یا MRI دارند تا تشخیص دقیق داده شود.
• ممکن است همزمان در یک فرد دیده شوند (بسیاری از مبتلایان به آدنومیوز، فیبروم نیز دارند).

چگونه آدنومیوز تشخیص داده میشود؟

پزشک شما اغلب بر اساس علائم شما و یک یا چند مورد از این آزمایش‌ها به آدنومیوز مشکوک می‌شوند:

معاینه لگن: در طول معاینه لگن، پزشک ممکن است متوجه شود که رحم شما بزرگتر، نرم‌تر یا در لمس دردناک شده است.

سونوگرافی: سونوگرافی ترانس واژینال از امواج صوتی برای تولید تصاویری از اندام‌های لگنی شما استفاده می‌کند. این تصاویر گاهی اوقات می‌توانند ضخیم شدن دیواره رحم شما را نشان دهند.

اسکن‌های تصویربرداری: اسکن‌های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می‌توانند بزرگ شدن رحم و ضخیم شدن نواحی خاصی از رحم شما را نشان دهند.

پزشک شما ممکن است با بیوپسی، بیماری‌های جدی‌تر را رد کند. در طول بیوپسی، پزشک شما بافت را جمع‌آوری کرده و آن را برای علائم بیماری‌های جدی‌تر آزمایش می‌کند.

روش های درمان آدنومیوز

درمان آدنومیوز بستگی به شدت علائم، سن بیمار، تمایل به بارداری و سلامت عمومی دارد. هدف اصلی درمان کاهش درد و خونریزی و بهبود کیفیت زندگی است.

درمان‌های دارویی

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs):

داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و گرفتگی‌های قاعدگی کمک کنند. معمولاً چند روز قبل از شروع قاعدگی و در طول آن مصرف می‌شوند.

هورمون درمانی

قرص‌های ضد بارداری خوراکی ترکیبی: این قرص‌ها با تنظیم سطح هورمون‌ها می‌توانند به کنترل خونریزی شدید و کاهش درد کمک کنند.

پروژسترون‌ها: شامل قرص‌های پروژسترونی یا دستگاه داخل رحمی آزادکننده لوونورژسترل (LNG-IUS) مانند میرنا. این روش می‌تواند ضخامت آندومتر را کاهش داده و خونریزی و درد را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.

آنالوگ‌های GnRH: این داروها با سرکوب تولید استروژن توسط تخمدان‌ها، بدن را وارد یک وضعیت “یائسگی موقت” می‌کنند که می‌تواند به کوچک شدن بافت آدنومیوز کمک کرده و علائم را کاهش دهد. این درمان‌ها معمولاً برای مدت محدودی تجویز می‌شوند.

ابلیشن آندومتر

در این روش، لایه داخلی رحم با استفاده از گرما، سرما یا لیزر از بین برده می‌شود. این روش برای زنانی که خونریزی شدید دارند و دیگر تمایل به بارداری ندارند، مناسب است.

آمبولیزاسیون شریان رحمی (UAE)

در این روش، جریان خون به نواحی آدنومیوز مسدود می‌شود، که می‌تواند منجر به کوچک شدن بافت و کاهش علائم شود. این روش بیشتر برای فیبروم‌های رحمی استفاده می‌شود اما در برخی موارد برای آدنومیوز نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

جراحی هیسترکتومی (برداشتن رحم)

این تنها درمان قطعی برای آدنومیوز است و در مواردی توصیه می‌شود که علائم شدید بوده و به سایر درمان‌ها پاسخ نداده‌اند و بیمار تمایلی به بارداری‌های آینده ندارد. در این جراحی، رحم به طور کامل برداشته می‌شود و در صورت لزوم، تخمدان‌ها حفظ می‌شوند.

هایفو (HIFU – امواج متمرکز با شدت بالا)

این یک روش غیرتهاجمی بوده که از امواج فراصوت با شدت بالا برای از بین بردن بافت آدنومیوز استفاده می‌کند. نتایج اولیه نشان‌دهنده اثربخشی آن در کاهش علائم است.

علائم هشداردهنده، چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

علائم هشداردهنده آدنومیوز که باید در صورت مشاهده آنها به پزشک مراجعه کرد عبارتند از:

• خونریزی شدید یا طولانی مدت در دوران قاعدگی که باعث اختلال در فعالیت‌های روزمره شود.
• دردهای شدید و گرفتگی‌ های مکرر در زمان قاعدگی (دیسمنوره)
• خونریزی‌های غیرطبیعی بین دوره‌های قاعدگی
• لخته‌های خون بزرگ در خونریزی قاعدگی
• درد هنگام رابطه جنسی (دیسپارونیا)
• درد مزمن لگن یا شکم که بیش از حد معمول است.
• افزایش اندازه رحم و احساس فشار یا ناراحتی در ناحیه پایین شکم
• علائم کم‌خونی مانند خستگی، ضعف، سرگیجه یا رنگ‌پریدگی پوست در اثر خونریزی زیاد
• نازایی یا مشکلات در بارداری
• کاهش میل جنسی که با مکمل های تقویت جنسی بانوان قابل کنترل است.

به طور کلی اگر خونریزی یا درد به اندازه‌ای شدید باشد که کیفیت زندگی را کاهش دهد یا باعث اضطراب و نگرانی شود، مراجعه به متخصص زنان و زایمان ضروری است. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند از پیشرفت بیماری و عوارض آن جلوگیری کند. اگر سوالی درباره علائم یا درمان دارید، با تیم مشاوره ما تماس بگیرید.

نکات پایانی

آدنومیوز یک بیماری رایج و در عین حال چالش‌ برانگیز برای بسیاری از زنان است. درک ماهیت آن، شناسایی دقیق علائم و آشنایی با گزینه‌های درمانی موجود، گام‌های اساسی برای مدیریت مؤثر این بیماری هستند. انتخاب روش درمانی مناسب باید با مشورت پزشک متخصص و بر اساس شرایط فردی، شدت علائم و تمایلات بیمار انجام شود تا بهترین نتایج برای بهبود کیفیت زندگی حاصل شود.از داروخانه آنلاین؛ داروهای مورد نیاز آدنومیوز را بررسی و سفارش دهید.

سوالات متداول

عوارض بلندمدت آدنومیوز چیست؟

• خونریزی غیرطبیعی و شدید رحم که موجب کاهش حجم خون و در نتیجه کم‌خونی و فقر آهن می‌شود.
• درد مزمن لگن و گرفتگی‌های شدید پیش از قاعدگی که کیفیت زندگی و فعالیت‌های روزانه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• افزایش اندازه رحم و احساس فشار یا سنگینی در ناحیه لگن که ممکن است باعث ناراحتی بیشتر شود.
• مشکلات باروری و ناباروری، به‌ویژه به دلیل اختلال در لانه‌گزینی تخمک و شرایط نامناسب رحم برای نگهداری جنین.
• افزایش خطر سقط جنین و زایمان زودرس در زنان باردار مبتلا به آدنومیوز.
• اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی و تحریک‌پذیری که به علت درد مزمن و مشکلات سلامتی ایجاد می‌شوند.
• کمبود آهن و خستگی مفرط به علت خونریزی‌های مکرر و شدید.

آیا آدنومیوز روی باروری تأثیر دارد؟

آدنومیوز می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد و شانس موفقیت روش‌های کمک باروری مانند IVF یا ICSI را کاهش دهد. التهاب و تغییرات ساختاری در رحم ناشی از آدنومیوز می‌تواند در کاشت جنین اختلال ایجاد کرده یا خطر سقط جنین را افزایش دهد. در مواردی که حفظ باروری اولویت دارد، پزشک گزینه‌های درمانی را با دقت بیشتری انتخاب می‌کند تا ضمن کنترل علائم، شانس بارداری را نیز حفظ کند.

آیا روشهای طبیعی/خانگی برای کنترل علائم مؤثرند؟

روش‌های طبیعی و خانگی می‌توانند در کنترل علائم آدنومیوز به عنوان مکمل درمان‌های پزشکی مفید باشند، اما جایگزین درمان‌های تخصصی نیستند. در موارد شدید یا پیشرفته آدنومیوز، تنها درمان‌های پزشکی شامل داروهای هورمونی یا جراحی می‌توانند به طور کامل علائم را کنترل کنند. بنابراین، روش‌های خانگی بیشتر در بهبود کیفیت زندگی و کاهش علائم کمک‌کننده هستند و باید همراه با توصیه‌های پزشک مورد استفاده قرار گیرند.

منبع: Adenomyosis