نقش نقره کلوئیدی در بدن چیست؟

نقره کلوئیدی یک داروی جایگزین بحث برانگیز است. از این جهت که برخی از پزشکان سنتی ادعا می کنند که ممکن است برای درمان انواع بیماری های حاد و مزمن استفاده شود. با این حال، هیچ شواهد علمی برای حمایت از این ادعاها وجود ندارد و متخصصان پزشکی در مورد عوارض جانبی استفاده از آن هشدار می دهند.

حال برخی از پزشکان سنتی ادعا می کنند که این یک درمان موثر برای انواع عفونت ها و بیماری ها، از سرماخوردگی معمولی گرفته تا سرطان است. با این حال، اکثر کارشناسان و محققان پزشکی می گویند که این کار بی اثر است و ممکن است منجر به عوارض جانبی جدی شود.

این مقاله توضیح می‌دهد که نقره کلوئیدی چیست، سپس موارد استفاده، موارد سلامتی و خطرات آن را توضیح می‌دهد.

آیا نقره کلوئیدی بی خطر است؟

این ماده یک داروی محبوب در طب سنتی است. با این حال، نقره کلوئیدی توسط FDA از سال 1999 ناامن اعلام شده است. در واقع، در واقع سازمان غذا و دارو بر این باور است که تمام محصولات بدون نسخه که حاوی ترکیبات نقره کلوئیدی یا نمک های نقره هستند، به طور کلی ایمن یا موثر شناخته نمی شوند.

از آن زمان، سازمان غذا و دارو هیچ داروی جدید نقره کلوئیدی در بازار را تایید نکرده است. با این حال، این محصول هنوز هم معمولاً به عنوان یک مکمل غذایی فروخته می شود.

هر شرکتی که محصولات نقره ای تولید می کند که برای پیشگیری یا درمان بیماری ها تبلیغ می شود، باید قبل از بازاریابی مورد تایید سازمان غذا و دارو قرار گیرد. در غیر این صورت، محصول با نام تجاری نادرست تلقی می شود و مشمول اقدامات نظارتی می شود.

این ماده برای استفاده موضعی بر روی عفونت های پوستی، زخم های پوستی و در بانداژها و پانسمان ها برای درمان سوختگی تایید شده است. با این حال، داروهای از این خانواده که برای مصرف خوراکی به بازار عرضه می شوند، برای فروش قانونی نیستند.

مصرف این ماده با بسیاری از خطرات جدی سلامتی مانند آلرژی، آسیب عصبی و آسیب کبد و کلیه مرتبط است. همچنین جذب و اثربخشی برخی داروها، مانند آنتی بیوتیک ها و تیروکسین، داروهای تیروئیدی را کاهش می دهد.

در نهایت، هر محصول از این دسته بندی که برای استفاده خوراکی در نظر گرفته شده است، ایمن یا توصیه نمی باشد. سازمان غذا و دارو این ماده را به دلیل عوارض جانبی فراوان در صورت مصرف خوراکی ناامن می داند، اما برای استفاده موضعی تایید شده است.

نقره کلوئیدی چیست و چرا استفاده می شود؟

نقره کلوئیدی اصطلاحی است که برای توصیف ذرات ریز نقره معلق در مایع استفاده می شود. اندازه ذرات نقره در این ماده متفاوت است، اما برخی از آنها آنقدر ریز هستند که به آنها نانوذرات می گویند. درواقع اندازه آنها کمتر از 100 نانومتر است و با چشم غیرمسلح نامرئی هستند.

از لحاظ تاریخی، نقره به دلیل خواص ضد میکروبی آن به عنوان یک درمان همه منظوره برای عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت. در واقع، اولین استفاده ثبت شده از نقره به عنوان یک درمان پزشکی به سلسله هان در چین (1500 قبل از میلاد) برمی گردد.

با این حال، این ماده در اوایل قرن بیستم به سرعت کنار گذاشته شد، زمانی که آنتی‌بیوتیک‌ها کشف شد و مشخص شد که در درمان بیماری‌ها و بیماری‌ها نسبت به نقره کلوئیدی مؤثرتر است.

از دهه 1990، نقره کلوئیدی به عنوان یک داروی طب سنتی محبوبیت خود را دوباره به دست آورد، و طرفداران ادعا می کنند که می تواند جایگزین آنتی بیوتیک ها یا سایر درمان های پزشکی برای درمان عفونت های باکتریایی، ویروسی و قارچی شود.

تعداد کمی از پزشکان سنتی این ادعا را دارند که این ماده می تواند به درمان بیماری هایی مانند بیماری لایم، سل، HIV و حتی سرطان کمک می کند. امروزه، کسانی که از نقره کلوئیدی استفاده می کنند، آن را به عنوان یک مکمل غذایی خوراکی مصرف می کنند یا مستقیماً آن را روی پوست خود قرار می دهند.

این ماده معلق ذرات نقره در یک مایع است. از این ماده برای درمان عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و قارچی در زمان باستان استفاده می‌شد، اگرچه اخیراً به عنوان یک داروی جایگزین محبوبیت پیدا کرده است.

افراد چگونه نقره کلوئیدی را دریافت می کنند؟

اگرچه برای استفاده خوراکی منع می شود، اما هنوز هم می توان نقره کلوئیدی را به صورت مایع و اسپری یافت. بیشتر محصولات حاوی دوزهای بسیار پایین این ماده هستند که معمولاً بین 10 تا 30 قسمت در میلیون می باشد.

معمولاً آن را با عناوین زیر پیدا خواهید کرد:

• اسپری نقره کلوئیدی
• هیدروسول نقره
• نبولایزر نقره کلوئیدی
• آب نقره
• سل نقره ای

به طور معمول، محصولات این ماده به عنوان داروهای هومیوپاتی فروخته می شوند. هومیوپاتی بر این فرض استوار است که دوزهای بسیار کم یک ماده می تواند مزایای سلامتی داشته باشد، اگرچه تحقیقات کمی از این موضوع پشتیبانی می کند.

علاوه بر این، معمولاً نقره به باندها و پانسمان‌ها اضافه می‌شود تا به بهبود زخم و سوختگی کمک کند. در نهایت، نقره در سایر محصولات تجاری مانند مواد پاک کننده و محصولات بهداشت شخصی مانند ژل های دوش و دئودورانت ها یافت می شود.

این ماده معمولاً به عنوان یک مکمل غذایی به صورت مایع یا اسپری یافت می شود. به خاطر داشته باشید که مصرف خوراکی آن توصیه نمی شود.

نقره کلوئیدی چگونه عمل می کند؟

نقره کلوئیدی زمانی که به صورت خوراکی مصرف شود یا روی زخم قرار گیرد، دارای اثرات ضد باکتری و ضد عفونی کننده گسترده ای است. دقیقاً مشخص نیست که این ماده چگونه کار می کند. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که به پروتئین‌های دیواره سلولی باکتری‌ها می‌چسبد و به غشای سلولی آن‌ها آسیب می‌زند.

همچنین به یون‌های نقره اجازه می‌دهد تا به سلول‌های باکتریایی وارد شوند، جایی که با فرآیندهای متابولیک تداخل می‌کنند و به DNA آسیب می‌رسانند و منجر به مرگ سلول می‌شوند. همچنین تصور می‌شود که نقره در پروتئین‌های موجود در ویروس‌ها تداخل ایجاد می‌کند، که از تکثیر ویروس جلوگیری می کند.

تحقیقات نشان می دهد که اثرات این ماده بسته به اندازه و شکل ذرات نقره و همچنین غلظت آنها در یک محلول متفاوت است. محلولی که حاوی نانوذرات نقره بیشتری است، می تواند یون های نقره بیشتری آزاد کند. با این حال، شایان ذکر است که محصولات نقره کلوئیدی استاندارد نیستند و ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشند. به دلیل توانایی آنها در تحریک اکسیداسیون و آسیب سلولی، ممکن است به سلول های انسان سالم نیز آسیب برسانند.

محلول‌های نقره کلوئیدی موجود در بازار از نظر روش‌های تولید و همچنین تعداد و اندازه ذرات نقره‌ شان بسیار متفاوت است. در بسیاری از موارد، این محصولات به عنوان مکمل های غذایی فروخته می شوند و ادعاهای سلامتی نادرست و گمراه کننده دارند

مکانیسم های نقره کلوئیدی به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، شواهد از این قرار هست که به سلول‌های باکتری متصل می‌شود و به دیواره سلولی و DNA آنها آسیب می‌رساند و در نتیجه منجر به مرگ سلولی می‌شود.

ادعاهایی پیرامون مصرف نقره کلوئیدی

مصرف کنندگان نقره کلوئیدی ادعا می کنند که این ماده می تواند از بسیاری از بیماری ها پیشگیری و درمان کند. در حالی که تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده است که نقره کلوئیدی طیف وسیعی از باکتری‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها را از بین می‌برد، اما به دلیل خطرات مرتبط با مصرف نقره کلوئیدی هنوز روی انسان تحقیقات و آزمایشی صورت نگرفته است.

علاوه بر این، هیچ داده انسانی از مصرف نقره کلوئیدی برای درمان یا پیشگیری از شرایط پزشکی مانند دیابت، سرطان، HIV، مشکلات گوارشی و سایر بیماری ها پشتیبانی نمی کند.

یک مسئله اصلی، که شایان ذکر است نتایج حاصل از تحقیقات آزمایشگاهی و جوندگان آزمایشگاهی می باشد. اگرچه یک تحقیق نشان می دهد که نقره کلوئیدی گونه‌های خاصی از باکتری‌ها را در یک محیط آزمایشگاهی از بین می‌برد، این یافته را نمی‌توان برای انسان در نظر گرفت.

تا به امروز، تنها استفاده موثر از نقره کلوئیدی در انسان، استفاده موضعی برای زخم ها و سوختگی ها است. حتی پس از آن، مزایای آن به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است.

نکات پایانی

گفته می شود که نقره کلوئیدی دارای خواص ضد باکتری، ضد ویروسی و ضد قارچی است، اما هیچ تحقیقی از این فواید حمایت نمی کند. به این ترتیب، این محصول نباید برای درمان شرایط پزشکی استفاده شود. نقره کلوئیدی محلولی است که حاوی قطعات بسیار کوچک نقره است. نقره برای هزاران سال به عنوان یک داروی سنتی مورد استفاده قرار گرفته است.

امروزه از نقره کلوئیدی به عنوان یک داروی سنتی برای دفع باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها استفاده می شود. مصرف کنندگان  آن ادعا می کنند که بیماری های مختلفی مانند سرطان، HIV، بیماری لایم و دیابت را درمان می کند.

با این حال، هیچ تحقیق علمی این موضوع را تایید نمی کند. در واقع سازمان غذا و دارو نقره کلوئیدی را به دلیل اثرات مضر آن و تجمع آن در اندام ها برای مصرف انسان ناامن می داند. به دلیل عدم اثربخشی و عوارض جانبی احتمالی، بهتر است از مصرف نقره کلوئیدی خودداری کنید.

نویسنده و گردآورنده: سید علی عباسیان- کارشناس تربیت بدنی