قرص دپاکین که با نام سدیم والپروات نیز شناخته میشود، دارویی است که نقش محوری در درمان اختلالات عصبی و روانپزشکی ایفا میکند. این دارو با تنظیم فعالیتهای الکتریکی مغز، به کنترل شرایطی که ناشی از عدم تعادل نوروشیمیایی هستند، کمک میکند. دپاکین به دلیل اثربخشی گستردهاش، در فهرست داروهای ضروری بسیاری از کشورها قرار دارد. کاربرد قرص دپاکین در میان همه روانپزشک ها از توجه خاصی برخوردار است.
قرص دپاکین چیست و برای چه چیزی خوبه؟
قرص دپاکین (سدیم والپروات) دارویی است ضد تشنج و تثبیتکننده خلق که عمدتاً برای درمان انواع تشنجها (صرع)، اختلال دوقطبی و پیشگیری از سردردهای میگرنی تجویز میشود. این دارو با افزایش سطح انتقالدهنده مهاری GABA در مغز، فعالیت غیرطبیعی الکتریکی را کاهش میدهد و به تعادل فعالیت عصبی کمک میکند.
معرفی دپاکین و ترکیبات اصلی (سدیم والپروات)
دپاکین (Depakine) دارویی بوده که حاوی ترکیب اصلی سدیم والپروات (Sodium valproate) بوده و در دسته داروهای ضدتشنج و تثبیت کننده خلق قرار دارد. این دارو برای درمان بیماری های همچون صرع (تشنج)، اختلال دوقطبی (با کنترل نوسانات خلقی) و پیشگیری از میگرن شدید استفاده میشود. سدیم والپروات با افزایش سطح ماده شیمیایی گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز، فعالیت بیش از حد نورونها را کاهش داده و اثر ضدتشنج و آرامبخشی دارد.
ترکیب اصلی دپاکین شامل سدیم والپروات بوده و فرمهای مختلف دارویی از جمله قرص 200 و 500 میلیگرم، شربت و آمپول دارد. دراصل دپاکین اسم شرکت بوده و دروی اصلی سدیم والپروات می باشد که در شرکت های مختلف بسته بندی می شود.
شما می توانید جهت خرید قرص اعصاب از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید .
قرص دپاکین برای چه بیماریهایی تجویز میشود؟
دپاکین به دلیل ویژگیهای ضدتشنجی و تثبیتکننده خلقی خود، در طیف وسیعی از شرایط پزشکی کاربرد دارد. این دارو میتواند کیفیت زندگی بیماران را با کاهش شدت و دفعات علائم بیماری بهبود بخشد.
کنترل صرع با قرص دپاکین
یکی از اصلیترین کاربردهای دپاکین، درمان صرع و کنترل انواع تشنج ها، اعم از تشنج های عمومی (مانند تشنجهای تونیک-کلونیک) و تشنج های موضعی است. به گونه ای که قرص دپاکین به بهترین قرص ضد تشنج معروف می باشد. قرص ضد صرع دپاکین با کاهش فعالیت غیرطبیعی الکتریکی در مغز، به جلوگیری از حملات تشنجی کمک میکند. این کارکرد، دپاکین را به یک گزینه درمانی حیاتی برای افراد مبتلا به صرع تبدیل کرده است. دقت داشته باشید درمان تشنج با داروی لاکوزامید میتواند با عوارض جانبی کمتری برای شما همراه باشد که برای تجویز دوز مصرفی و تغییر داروی مورد نظر باید با پزشک متخصص مشورت کنید.
درمان اختلال دوقطبی بواسطه دپاکین
دپاکین سدیم والپروات نقش مهمی در تثبیت خلق و خو در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ایفا میکند، کاربرد دپاکین به ویژه در کنترل فازهای مانیک (شیدایی) قابل مشاهده است. این دارو به کاهش نوسانات شدید خلقی کمک کرده و به بیماران امکان میدهد تا زندگی پایدارتری داشته باشند.
توانایی دپاکین در جلوگیری از دوره های شیدایی و افسردگی، آن را به یک داروی خط اول در درمان اختلال دوقطبی تبدیل کرده است. دقت داشته باشید این دارو را نمی توان بدون تجویز پزشک مصرف کرد. برای مشاوره دقیق در مورد مصرف قرص دپاکین با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
پیشگیری از میگرن با قرص دپاکین
علاوه بر کاربرد های عصبی-روانپزشکی، قرص دپاکین برای سردرد سردردهای میگرنی نیز مؤثر است. این دارو میتواند تعداد و شدت حملات میگرنی را در شما که از میگرن مزمن رنج میبرید، کاهش دهد. هرچند دپاکین برای درمان میگرن حاد نیست، اما در پیشگیری از آن کارایی بالایی دارد. اگر میخواهید از داروهای گیاهی برای بهبود میگرن استفاده کنید، قطره آنتی میگرن گل دارو برای شما بهترین گزینه می باشد.
سایر موارد مصرف دپاکین
دپاکین گاهی اوقات در درمان های کمکی برای برخی اختلالات روانی دیگر مانند اضطراب مزمن، پرخاشگری، اختلال سلوک، بیشفعالی کودکان (ADHD)، افسردگی مقاوم و برخی اختلالات طیف اوتیسم نیز استفاده میشود. این کاربردهای گسترده نشاندهنده توانایی قرص آرام بخش دپاکین در تعدیل رفتارهای ناشی از عدم تعادل عصبی است. قرص دپاکین برای اعصاب قابل استفاده بوده و به کاهش تنش های شما به میزان زیادی کمک می کند.
نحوه مصرف و دوز قرص دپاکین در کودکان، بزرگسالان و بارداری و شیردهی
نحوه مصرف و دوز مصرف قرص دپاکین بر اساس گروه سنی و شرایط بیمار به شرح زیر است:
کودکان
- دوز اولیه معمولا 10 تا 15 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. در 1 تا 3 بار در روز ( هر 8 ساعت) بعد از غذا مصرف می شود.
- این دوز توسط پزشک تعیین میشود و ممکن است به تدریج تا 20 تا 30 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم افزایش یابد.
- کودکان زیر 6 سال باید تحت نظر دقیق پزشک دارو را مصرف کنند و برای کودکان زیر 2 سال مصرف توصیه نمیشود.
- دارو به صورت قرص، کپسول یا شربت تجویز میشود که دوز دقیق آن باید توسط پزشک تعیین شود.
بزرگسالان
- درمان صرع: دوز شروع معمول برای درمان صرع 250 تا 500 میلیگرم در روز است که ممکن است به تدریج به 1000 تا 2000 میلیگرم در روز افزایش یابد.
- درمان اختلال دو قطبی: برای اختلال دوقطبی دوز معمول 250 تا 500 میلیگرم در روز با افزایش تا 1500 میلیگرم است.
- پیشگیری از میگرن: 500 میلی گرم در روز یا در دو مرتبه هر بار 250 میلی گرم تجویز می شود
- مصرف دپاکین در بزرگسالان معمولا 1 تا 2 بار در روز همراه غذا مباشد تا جذب بهتر و کاهش عوارض گوارشی حاصل شود.
- مصرف در دوزهای منقسم و همیشه طبق تجویز پزشک است.
بارداری و شیردهی
دپاکین در دوران بارداری گروه D قرار دارد و ممکن است خطرناک باشد؛ به همین دلیل فقط در صورت ضرورت و تحت نظر دقیق پزشک مصرف میشود. در غیر این صورت دپاکین سدیم والپروات در دوران بارداری ممنوع است. استفاده بدون نظر پزشک موجب نقص مادرزادی و کاهش هوش نوزاد شده، بنابراین اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، حتما با پزشک مشورت کنید.
در دوران شیردهی نیز باید با احتیاط مصرف شود و بهتر است قبل از مصرف با پزشک مشورت شود زیرا احتمال انتقال دارو به شیر وجود دارد. برای مشاوره دقیق در مورد مصرف قرص دپاکین با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
عوارض قرص دپاکین چیست؟ عوارض شایع و عوارض جدی و هشدارها
مانند هر داروی دیگری، قرص دپاکین نیز میتواند عوارض جانبی متفاوتی داشته باشد. آگاهی از عوارض قرص دپاکین و نحوه مدیریت آن ها برای شما بسیار مهم است.
عوارض شایع (حالت تهوع، خوابآلودگی…)
شایعترین عوارض قرص دپاکین معمولا خفیف تا متوسط بوده و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اسهال، دل درد، تهوع و استفراغ
- سرگیجه و خوابآلودگی
- ریزش مو (که معمولاً برگشت پذیر است)
- تاری دید یا دوبینی
- تغییر وزن (افزایش وزن در حدود 5٪ از مصرفکنندگان)
- لرزش دست و بیحالی
- تغییرات در دوره قاعدگی
- زنگ زدن در گوش
- خشکی دهان و تورم لثه ها
عوارض جدی و هشدارها (آسیب کبدی، پانکراتیت، تغییر خلق و خو…)
در برخی موارد، عوارض جانبی جدی تری نیز ممکن است رخ دهد که نیازمند توجه فوری پزشکی است. این موارد شامل:
اگر سوالی درباره عوارض یا دوز مصرف دارید، در بخش نظرات با ما مطرح کنید.
- اختلال در عملکرد کبد (مانند یرقان، تغییر رنگ پوست و چشم به زرد)
- افزایش سطح آمونیاک خون
- حرکات غیرعادی چشم
- افسردگی یا تغییرات شدید خلقی
- کاهش سطح هوشیاری یا توهمات
- پانکراتیت (التهاب لوزالمعده)
تداخلات دارویی قرص دپاکین با داروهای ضدافسردگی، داروهای آرام بخش و الکل و مواد مخدر
قرص دپاکین (سدیم والپروات یا اسید والپروئیک) دارویی حیاتی در مدیریت صرع، اختلال دوقطبی، و پیشگیری از میگرن است. با این حال، تداخلات دارویی آن با طیف وسیعی از مواد، از جمله داروهای ضدافسردگی، آرامبخشها، الکل و مواد مخدر، میتواند عواقب جدی برای سلامتی بیمار داشته باشد. درک این تداخلات برای اطمینان از اثربخشی درمان و جلوگیری از عوارض جانبی ناخواسته بسیار ضروری است.
تداخل دپاکین با داروهای ضدافسردگی
مصرف همزمان دپاکین با داروهای ضدافسردگی باید با احتیاط فراوان و تحت نظارت دقیق پزشک انجام شود. این تداخل میتواند اثرات هر دو دارو را تغییر دهد یا به عوارض جانبی ناخواسته منجر شود.
افزایش غلظت دارو ها و عوارض جانبی
دپاکین سدیم والپروات میتواند غلظت پلاسمایی برخی داروهای ضدافسردگی را افزایش دهد، به ویژه داروهای سهحلقهای (TCAs) مانند آمیتریپتیلین و نورتریپتیلین. این افزایش غلظت میتواند به تشدید عوارض جانبی TCAs مانند خشکی دهان، تاری دید، یبوست و حتی مشکلات قلبی-عروقی منجر شود. همچنین، فلوکستین، یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)، میتواند غلظت والپروات را در خون افزایش داده و خطر عوارض جانبی دپاکین را بالا ببرد.
تداخل با مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز (MAOI)
MAOI ها مانند فنلزین، دستهای از داروهای ضدافسردگی قوی هستند که تداخلات دارویی متعددی دارند. مصرف همزمان دپاکین با MAOI ها میتواند خطرناک باشد و به عوارض جدی سیستم عصبی مرکزی منجر شود، از جمله سندرم سروتونین که با علائمی نظیر تب، تعریق، گیجی، لرزش و سفت شدن عضلات مشخص میشود.
تداخل دپاکین با دارو های آرام بخش
قرص آرامبخش دپاکین خود دارای خواص آرامبخش است. مصرف همزمان آن با سایر داروهایی که اثرات آرامبخش بر سیستم عصبی مرکزی دارند، میتواند به تشدید قابل توجه این اثرات منجر شود.
تشدید خوابآلودگی و کاهش هوشیاری
داروهای آرامبخش، خوابآور، ضد اضطراب (مانند بنزودیازپینها نظیر دیازپام، آلپرازولام، زولپیدم) و شلکنندههای عضلانی، هنگامی که با دپاکین مصرف شوند، میتوانند باعث خوابآلودگی شدید، سرگیجه، کاهش تواناییهای حرکتی و اختلال در تمرکز و قضاوت شوند. این وضعیت به خصوص در ابتدای درمان یا هنگام تغییر دوزها خطرناک است و میتواند ریسک تصادفات را افزایش دهد.
عوارض جانبی احتمالی
عوارض جانبی مشترک شامل گیجی، ضعف و کاهش هوشیاری است. در موارد شدید، ممکن است به مشکلات تنفسی یا حتی کما منجر شود. بنابراین، مصرف این ترکیبات فقط با دستور پزشک و تحت نظارت کامل او مجاز است.
تداخل دپاکین با الکل
مصرف الکل در کنار قرص دپاکین به شدت توصیه نمیشود و میتواند خطرات جدی برای سلامتی داشته باشد. این تداخل نه تنها عوارض جانبی قرص دپاکین را تشدید میکند، بلکه میتواند اثربخشی آن را نیز کاهش دهد.
افزایش عوارض سیستم عصبی مرکزی
الکل مانند دپاکین بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر میگذارد و ترکیب آن ها منجر به تشدید خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی مفرط، و اختلال در هماهنگی میشود. این وضعیت میتواند خطر سقوط و تصادفات را به میزان قابل توجهی برای شما افزایش دهد. به خصوص در ابتدای درمان با دپاکین، که بدن هنوز در حال سازگاری با دارو است، مصرف الکل باید به طور کامل قطع شود.
کاهش اثربخشی دپاکین و افزایش خطر تشنج
در برخی موارد، مصرف الکل میتواند متابولیسم دپاکین را تغییر داده و غلظت آن را در خون کاهش دهد. این کاهش غلظت میتواند منجر به کاهش اثربخشی دپاکین در کنترل تشنج ها شود و در نتیجه، خطر بروز حملات صرعی را در بیماران مبتلا به صرع افزایش دهد. اگر با اقدامات لازم در زمان تشنج آشنایی ندارید با پزشکان ما در سایت داروخانه آنلاین در ارتباط باشید.
خطرات بلندمدت
علاوه بر عوارض فوری، ترکیب الکل و دپاکین میتواند به مشکلات بلندمدت کبدی و عصبی نیز منجر شود، زیرا هر دو ماده توسط کبد متابولیزه میشوند و میتوانند به این اندام فشار بیاورند.
تداخل دپاکین با مواد مخدر
تداخل قرص آرامبخش دپاکین با مواد مخدر، از جمله ماریجوانا (حشیش) و تریاک، میتواند اثرات مخرب قابل توجهی بر سیستم عصبی مرکزی داشته باشد و به شدت خطرناک باشد.
تشدید اثرات آرام بخش و اختلال در عملکرد شناختی
هم ماریجوانا و هم تریاک دارای خواص آرامبخش قوی هستند. مصرف همزمان آنها با دپاکین میتواند به تشدید شدید خوابآلودگی، سرگیجه، کاهش توانایی کنترل حرکات و اختلال جدی در تمرکز و قضاوت منجر شود. این وضعیت میتواند به طور قابل توجهی خطر تصادفات و آسیبهای جسمی را افزایش دهد.
تأثیر بر ترک اعتیاد و عوارض جانبی
در برخی موارد، سدیم والپروات ممکن است برای کمک به کنترل علائم ترک در سوءمصرف مواد مخدر استفاده شود. با این حال، مصرف آن بدون نظارت دقیق پزشکی میتواند منجر به تداخلات ناخواسته و خطرناک شود. تریاک به خصوص با تأثیر بر گیرندههای درد و سیستم عصبی مرکزی، میتواند عوارض دپاکین را تشدید کرده یا بر اثربخشی آن در کنترل تشنجها تأثیر بگذارد.
خطرات جدی سلامتی
تداخل دپاکین با مواد مخدر میتواند منجر به سرکوب تنفسی، کاهش شدید سطح هوشیاری و حتی اوردوز کشنده شود. بنابراین، پرهیز کامل از مصرف مواد مخدر در طول درمان با دپاکین ضروری است.
موارد منع مصرف قرص دپاکین
قرص دپاکین (والپروات سدیم)، دارویی است که به طور گسترده برای مدیریت بیماریهایی نظیر صرع، اختلال دوقطبی و پیشگیری از میگرن تجویز میشود. با این حال، اثربخشی آن نباید باعث نادیده گرفتن محدودیت های مصرف و موارد منع مصرف جدی آن شود. درک این موارد برای تضمین ایمنی بیمار و جلوگیری از عوارض جانبی شدید یا حتی کشنده، حیاتی است.
بیماری های کبدی
بیماران با اختلال عملکرد حاد یا مزمن کبدی، از جمله سابقه خانوادگی هپاتیت شدید مرتبط با دارو، نباید قرص دپاکین مصرف کنند. کبد نقش اساسی در متابولیسم و دفع داروها از بدن دارد و قرص دپاکین میتواند به طور مستقیم بر آن تأثیر بگذارد.
علائم آسیب کبدی شامل ادرار تیره، خستگی مفرط، درد شکمی، تهوع، استفراغ و زردی پوست یا چشم می باشد. در برخی موارد، آسیب کبدی ناشی از دپاکین میتواند کشنده باشد. این ممنوعیت شامل موارد پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) نیز میشود، زیرا این دو ارگان به هم مرتبط هستند و آسیب به یکی میتواند بر دیگری تأثیر بگذارد.
دوران بارداری
والپروات سدیم دپاکین به شدت تراتوژن است، به این معنی که میتواند منجر به نقایص مادرزادی جدی در جنین شود. این خطرات به ویژه در سه ماهه اول بارداری برجسته هستند. نقایص لوله عصبی (مانند اسپینا بیفیدا) و سایر ناهنجاری های ساختاری در مغز و نخاع، قلب، صورت و اندام ها، از جمله عوارض احتمالی هستند.
علاوه بر این، مصرف قرص آرامبخش دپاکین در دوران بارداری با کاهش هوش، مشکلات حرکتی، مشکلات یادگیری و تاخیر در رشد عصبی در نوزادان ارتباط دارد. به همین دلیل، مصرف دپاکین برای زنان باردار یا زنانی که در سنین باروری هستند و از روش های پیشگیری مؤثر استفاده نمیکنند، توصیه نمیشود، مگر اینکه هیچ جایگزین درمانی دیگری مؤثر نباشد و مزایای آن به وضوح بر خطرات غلبه کند. مشاوره با پزشک متخصص پیش از بارداری برای برنامه ریزی درمانی ضروری است.
حساسیت دارویی
یکی از اصلیترین موارد منع مصرف دپاکین، وجود حساسیت مفرط یا آلرژی شناخته شده به والپروات سدیم ماده فعال دپاکین یا هر یک از اجزای تشکیلدهنده این دارو است. واکنش های آلرژیک میتوانند از بثورات پوستی خفیف تا شوک آنافیلاکسی شدید و تهدیدکننده زندگی متغیر باشند. در صورت داشتن سابقه هرگونه واکنش آلرژیک به داروها، به ویژه داروهای مشابه، حتما باید پزشک را در جریان گذاشت تا از تجویز دپاکین جلوگیری شود.
نکات مهم قبل از مصرف دپاکین
علاوه بر موارد منع مصرف مطلق، شرایطی نیز وجود دارند که مصرف دپاکین باید با احتیاط فراوان و تحت نظارت دقیق پزشکی صورت گیرد.
انجام آزمایش های دورهای
انجام آزمایشهای دورهای در مصرف دپاکین (سدیم والپروات) بسیار مهم است و معمولاً شامل موارد زیر میشود:
- آزمایش خون دورهای برای پایش سلامت عمومی و عملکرد کبد (Liver Function Test) جهت شناسایی عوارض احتمالی مصرف دپاکین برای شما از واجبات است.
- آزمایش سنجش سطح دارویی در خون برای اطمینان از میزان دارو در محدوده درمانی و تنظیم دوز مناسب.
- کنترل عوارض جانبی و مسمومیت احتمالی با پایش دورهای.
- توصیه میشود که آزمایش ها در فواصل منظم طبق نظر پزشک انجام شود.
قطع ناگهانی دارو ممنوع است و حتما باید با نظر پزشک و به تدریج قطع شود تا از عود یا تشدید بیماری جلوگیری شود. همچنین باید پزشک و تیم آزمایشگاه را از مصرف دپاکین مطلع کرد چون ممکن است روی نتایج برخی آزمایشات اثر بگذارد. این آزمایشها بخش مهمی از مدیریت درمان با دپاکین هستند تا هم اثربخشی دارو حفظ شود و هم عوارض جدی کنترل شوند.
هشدار برای رانندگی یا کارهای حساس
مصرف قرص ضد تشنج دپاکین باعث عوارضی مانند خواب آلودگی، سرگیجه و کاهش تمرکز شده که میتواند توانایی رانندگی و انجام کارهای حساس را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، مصرفکنندگان دپاکین باید:
- قبل از رانندگی یا انجام فعالیتهای نیازمند تمرکز بالا با پزشک مشورت کنند.
- تا زمانی که به واکنش بدن خود به دارو آگاه نشدهاند، از رانندگی و استفاده از ماشینآلات سنگین خودداری کنند.
- مصرف همزمان الکل با دپاکین میتواند عوارض خواب آلودگی و سرگیجه را تشدید کند که این مسئله نیز بر رانندگی تاثیر منفی دارد.
- افراد مسن به احتمال بیشتری نسبت به عوارض جانبی مانند خواب آلودگی و سرگیجه حساس هستند و باید مراقبت بیشتری داشته باشند.
- به طور کلی، هشدار داده میشود که پس از مصرف دپاکین، رانندگی و انجام کارهای حساس بدون اطمینان از اینکه دارو روی هوشیاری و تمرکز تأثیر منفی نگذاشته ضرر دارد.
نکات پایانی
به طور کلی دپاکین سدیم والپروات برای درمان انواع خاصی از تشنج استفاده میشود. عوارض جانبی رایج شامل مشکل در تعادل یا هماهنگی، سرگیجه و خواب آلودگی است. تا زمانی که از تأثیر قرص دپاکین بر خود مطمئن نشدهاید، رانندگی نکنید و سایر فعالیتهایی را که نیاز به هوشیاری یا هماهنگی دارند، انجام ندهید.
اگر میتوانید باردار شوید، از روش های مؤثر پیشگیری از بارداری استفاده کنید زیرا این دارو میتواند به نوزاد آسیب برساند. در صورت بروز بثورات پوستی، استفراغ، درد شدید معده، خونریزی غیرمعمول یا تغییر در خلق و خو یا رفتار خود، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را متوقف نکنید و هیچ داروی دیگری را شروع یا متوقف نکنید.
سوالات متداول درباره قرص دپاکین
قرص دپاکین برای چه بیماریهایی مصرف میشود؟
قرص دپاکین برای درمان بیماریهای مختلفی تجویز میشود که مهمترین آنها عبارتند از:
- کنترل انواع تشنج ها بیماری صرع، شامل تشنج تونیک-کلونیک (صرع بزرگ)، تشنج جزئی و صرع غیبت
- درمان اختلال دوقطبی، به ویژه در دوره های شیدایی یا دوره های مختلط، به عنوان داروی تثبیتکننده خلق
- پیشگیری از سردرد های میگرنی مزمن.
- درمان کمکی در برخی اختلالات روان پزشکی مانند اضطراب های مقاوم، اختلالات تیک عصبی، آشفتگی و بیقراری شدید، بیش فعالی کودکان (ADHD)، اختلالات اوتیسم، اختلال سلوک و رفتار در کودکان و افسردگیهای مزمن یا مقاوم.
- کنترل خشم انفجاری، عدم کنترل تکانه و پرخاشگری.
بهترین زمان مصرف قرص دپاکین چه موقع است؟
مصرف قرص دپاکین باید با نظر پزشک معالج انجام شود اما بهترین زمان مصرف قرص دپاکین به علت وجود ایجاد گیجی و خواب آلودگی معمولا شبها قبل از خواب است. این زمان بندی به کاهش عوارضی مانند ناراحتی های گوارشی کمک کرده و مصرف منظم آن در ساعتهای مشخص به ثابت ماندن سطح دارو در خون کمک میکند.
چه مدت باید دپاکین مصرف شود؟
مدت زمان مصرف قرص دپاکین بستگی به نوع بیماری، پاسخ بدن به درمان و نظر پزشک دارد، اما حداقل مدت مصرف این قرص 2 سال است. پس از گذشت این مدت و در صورتی که بیمار بدون تشنج باشد و نوار مغزی نرمال داشته باشد، پزشک با تایید حال عمومی شما به تدریج مصرف دارو را کاهش داده و در نهایت قطع می کند. قطع ناگهانی دارو به هیچ وجه توصیه نمیشود و حتما باید تحت نظر پزشک انجام شود تا از بازگشت یا تشدید بیماری جلوگیری شود.
- سوماتریپتان دارویی مناسب برای کنترل بیماری میگرن!
- ترانکوپین دارویی برای درمان اختلال دو قطبی و شیزوفرنی
- قرص ریتالین؛ کاربرد و عوارض آن
منبع: Valproic Acid (Depakene, Stavzor)
