فیبروم ها تومورهای خوش خیم و بدون کپسولی هستند که حدود مشخصی دارند منشا آن ها عضله صاف و ماتریکس خارج سلولی است. آنها شایعترین تومورهای جامد و توپر لگنی در زنان هستند. فیبروم ها 20 تا 22 درصد زنان در سنین باروری را مبتلا می کنند و بروز آنها قبل از منارک و بعد از یائسگی نادر است. با توجه که این مشکل برای بسیاری از بانوان رخ می دهد، در این مقاله تلاش داریم توضیح کاملی در مورد این مشکل و عللی که سبب بروز آن می شوند، ارائه دهیم. در پایان این مقاله دید کاملی به این موضوع خواهید داشت.
فیبروم رحمی چیست؟
فیبروم رحمی که از آن با نام های دیگر لیومیوم یا میوم نیز یاد می شود، شامل توده های غیر طبیعی است که درون یا بیرون رحم زنان رشد می کند. گاهی این تومورهای خوش خیم ممکن است بسیار بزرگ شوند و منجر به درد شکمی و یا خونریزی شدید در دوران قاعدگی شوند. در موارد دیگر، فیبروم ها هیچ علامت و نشانه ای ندارند. این توده ها معمولا خوش خیم و غیر سرطانی هستند.
دو هورمون مهمی که از تخمدان ها ترشح می شوند استروژن و پروژسترون هستند و این هورمون ها پس از هر دوره عادت ماهیانه پوشش رحمی جدیدی را ایجاد می کنند و این کار باعث به وجود آمدن فیبروم رحمی می شود. باردار شدن نیز باعث افزایش احتمال این مشکل در با نوان می شود و جزو بیماری های زمان بارداری به حساب می رود و این توده در رحم معمولا در طول بارداری بزرگ تر می شود.
علت به وجود آمدن فیبروم رحم
علت ابتلا به فیبروم رحم هنوز کاملا شناخته شده نیست و دلیل قطعی آن نامعلوم است. اما پزشکان احتمال می دهند علت ایجاد ایجاد این توده رحمی مربوط به یکی از دلایل زیر باشد:
- عوامل ارثی
- عدم تعادل هورمونی
- اضافه وزن
- پایین بودن سطح هورمون زنانه ی پروژسترون
- تغذیه نامناسب و مصرف غذاهای مضر برای فیبروم رحمی
- استرس زیاد
علائم فیبروم
اغلب فیبروم های رحمی فاقد نشانه هستند. اما در برخی از زنان نشانه هایی دیده می شود. این 8 نشانه عبارتند از:
1. احساس سنگینی و فشار در ناحیه لگن،پاها و کمر
2. پریودهای شدید
3. وجود احساس خستگی در فرد بیمار
4. احساس درد در هنگام رابطۀ جنسی
5. نفخ شکم
6. داشتن احساس نیاز مکرر به دفع ادرار
7. دشوار بودن دفع ادرار و یا مدفوع
8. خونریزی های غیر طبیعی میان دوره های عادت ماهیانه
انواع فیبروم رحم از نظر مکان قرار گرفتن در رحم
در این قسمت تلاش می کنیم تا انواع این توده رحمی را به شما معرفی کنیم. انواع این توده به شرح زیرند:
- «میوم ساب موكوزال» میوم ها یا فیبروم هایی هستند که در زیر مخاط رحم قرار می گیرند. آنها به سمت دیواره داخلی رحم رشد می کنند و می توانند عامل خونریزی و قاعدگی طولانی مدت و یا شدید باشند و یا در توانایی باردار شدن فرد يا خونرساني جفت اختلال می توانند ایجاد کنند.
- «میوم ساب سروزال» میوم ها یا فیبروم هایی هستند که در زیر سروز رحم رشد می کنند، با توجه به این موضوع که آنها به سمت خارج از رحم رشد می کنند ، گاهی اوقات می توانند روی مثانه فشار وارد آورند و سبب بروز علائم ادراری و تکرر ادرار شوند. بهتر است بدانید آنها تاثير چنداني بر ميزان خونريزي ا باروري ندارند. اگر این توده به سمت پشت رحم رشد کند ، می تواند روی روده بزرگ فشار وارد آورده و یبوست ایجاد نماید و یا به اعصاب کمری فشار آورده و سبب درد مشابه دیسک کمری شود.
- اگر میوم داخل داخل ديواره رحم قرار گیرد آن را میوم اينترا مورال می نامند. آنها داخل نسج دیواره رحم قرار دارند وممکن است سبب ایجاد برامدگی شوند. گاهی نیز این میوم ها به طور همزمان در داخل رحم و خارج رحم ایجاد برجستگی میکنند در این نوع بیماری ، عمل جراحی مشکل تر از دو مورد قبلی است.
تشخیص بیماری فیبروم رحم
تشخیص این توده رحمی با توجه به ناحیه ای که رشد می کند متفاوت خواهد بود. به طور معمول روش های تشخیص این بیماری رحم سونوگرافی و یا ام.آر.آی هستند که به منظور بررسی های بیشتر لازم است که فرد هر شش ماه یک بار انجام سونوگرافی را تکرار نمایید.
درمان فیبروم رحم
گزینه های متعددی برای درمان این توده رحمی وجود دارند. بهتر است بدانید که نوع درمان با توجه به سن، تمایل به بارداری، شدت علائم، وجود کم خونی، فقر آهن، محل قرار گیری توده و اندازه آن انتخاب می شود. رشد این توده در رحم توسط دو هورمون اصلی زنانه، استروژن و پروژسترون، کنترل می شود. با متوقف کردن تولید این هورمون ها یا کاهش تاثیر آنها بر میوم ها می توان اندازه آنها را به طور چشم گیری کاهش داد.
هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRh) به طور طبیعی در مغز تولید می شود و تولید هورمون های استروژن و پروژسترون را کنترل می کند. میزان ترشح این هورمون در هر مرحله متفاوت و به صورت دوره ای است. هنگامی که فرد یک نمونه مصنوعی را مصرف کند، در ۲ هفته اول تولید هورمون های زنانه تحریک می شود. اما بعد از این مدت سیستم فوق اشباع می شود.
گنادوتروپین مصنوعی معمولا درون عضله تزریق می شود و تا ۳ ماه موثر است. این ماده همچنین می تواند به صورت اسپری بینی و روزانه مصرف گردد. گنادوتروپین مصنوعی شامل lupron, Synarel and Zoladex است. این ماده در طول ۳ ماه می تواند سایز رحم را به اندازه یک سوم و سایز میوم را تا نصف کاهش دهد. به علاوه، با مصرف گنادوتروپین خونریزی رحم به طور کامل متوقف می شود.
عوارض جانبی گنادوتروپین
گنادوتروپین مصنوعی شامل عوارض جانبی بسیاری مانند تعریق شبانه، گرگرفتگی، تحریک پذیری، خشکی واژن و بی خوابی است. متاسفانه مصرف این دارو موجب تحلیل استخوان ها می شود (هورمون استروژن عامل استخوان سازی است). همچنین مصرف مرتب
این دارو برای مدت بیش از ۶ ماه تجویز نمی شود. می توان عوارض مصرف GnRh را با مصرف مقدار کمی از استروژن و پروژسترون کاهش داد. معمولا توصیه می شود تا ۴ هفته بعد از مصرف گنادوتروپین از استروژن و پروژسترون استفاده نشود تا این دارو بیشترین تاثیر را بر فیبروم داشته باشد.
عموما برای کوچک کردن سایز فیبروم ، GnRh را فقط برای مدت کوتاهی می توان مصرف کرد، مصرف گنادوتروپین اولین درمان پیشنهادی است که قبل از جراحی انجام می شود. این کار به کوچک شدن سایز این توده رحمی به هنگام خارج کردن از رحم در طول جراحی دارد. بیشترین تاثیر دارو بر روی فیبروم ها ۳ ماه بعد از مصرف دارو صورت می گیرد، بنابراین درمان باید در زمانی طولانی قبل
از جراحی آغاز شود.
داروهای جایگزین برای درمان فیبروم
تحقیقات فراوانی برای یافتن درمانی طولانی مدت برای این توده های رحمی صورت گرفته اند. به نظر می رسد که یکی از گزینه های امیدوار کننده استفاده از تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن است. این دارو ها با گیرنده های (SPRM) سلولی پروژسترون تعامل داشته و اثری را که پروژسترون بر روی سلول ها میگذارد تغییر می دهند. یکی از این داروها میفپریستون است که می تواند اندازه و عوارض فیبروم را کاهش دهد. با این وجود، این دارو نیز عوارض جانبی فراوانی مانند هیپرپلازی آندومتر و آنزیم های غیر طبیعی کبدی را دارد.
یک SPRM دیگر آسپرین سیل است. مطالعات اولیه نشان می دهند که این دارو در درمان این بیماری موثر است و هیچ عوارضی بر روی آندومتر و کبد ندارد. قرص های ضد بارداری در بهبود عوارض ناشی از این بیماری کاربردی نیستند، اما در درمان خونریزی غیر طبیعی ناشی از مشکلات تخمک گذاری بسیار مفید هستند. ممکن است عامل خونریزی غیر طبیعی فیبروم رحم نباشد، به همین دلیل مصرف
قرص های ضدبارداری برای یک دوره ۳ ماهه می تواند انتخاب مناسبی باشد.
کنترل بیماری فیبروم با مصرف برخی خوراکیها
هورمونها اثر مستقیمی در ایجاد این توده ها در رحم دارند. رازیانه نقش مهمی در تنظیم این هورمونها دارد. همچنین زنان می توانند با خوردن رازیانه رحم خود را پاکسازی کنند. پیاز هم به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی و تنظیم هورمونهای زنانه نقش موثری در کنترل این بیماری دارد. کلسترول خوب و اسید چرب امگا ۳ در آجیل یافت می شود. این خوراکی برای درمان این بیماری نیز موثر است.
جراحی روشی برای درمان فیبروم های رحمی
روش های جراحی عبارتند از:
- هیستروسکوپیک
- میومکتومی
- لاپاراسکوپیک میومکتومی
- لاپاراسکوپیک هیسترکتومی
- لاپاراسکوپیک کرایومیولیز
- روش انعقادی – حرارتی و انسداد شریان های رحمی با لاپاراسکوپی
هایفوتراپی
در این روش برای درمان فیبروم رحم، پزشک از امواج اولتراسوند برای تخریب فیبرمها استفاده می کند.
هیسترکتومی
ممکن است جراح برای رای خارج کردن فیبرومها استفاده کند. تنها راه مطمئن برای درمان دائمی این بیماری هیسترکتومی است که با برداشتن کامل رحم یا تخمدانها انجام می شود. قبل از انتخاب این روش تمام عوارض و خطرات هیسترکتومی توسط پزشک به شما اطلاع داده می شود.
میومکتومی
در جراحی میومکتومی بافت فیبروم دار شده رحم برداشته می شود، اما آن بخشی از رحم که سالم مانده باقی می ماند. یعنی برخلاف هیسترکتومی و رحم به طور کامل برداشته نمی شود.
آمبولیزاسیون عروق رحمی
این روش روش با قطع جریان خون همراه است. بنابراین خون رسانی به بافت فیبروم رحم کند یا متوقف می شود تا رشد فیبروم کاهش یا توقف یابد. این روش با عوارضی همراه است.
برای تهیه مکمل های بانوان به کجا مراجعه کنیم؟
اگر به دنبال انواع مکمل های دارویی مانند مکمل های عفونت زنان هستید و یا می خواهید انواع مکمل بارداری مانند تقویت حافظه، تقویت قوای باروری آقایان، مکمل دوران بارداری، مکمل دوران شیردهی بانوان و مکمل پیش از بارداری را تهیه کنید می توانید به سایت داروخانه آنلاین را مراجعه کنید.