دستکش های پزشکی دستکش های یک بار مصرف هستند که در محیط های مراقبت های بهداشتی برای ایجاد مانعی بین متخصص مراقبت های بهداشتی و بیمار یا محافظت فرد استفاده کننده در برابر آلاینده های احتمالی استفاده می شوند. آنها معمولاً از مواد لاتکس، نیتریل یا وینیل ساخته می شوند و بر اساس هدف و سطح محافظتی، انواع مختلفی دارند. در اینجا به انواع اصلی دستکش های پزشکی و کاربرد آنها اشاره می کنیم:
دستکش های لاتکس
دستکش های لاتکس از لاتکس (لاستیک طبیعی) ساخته شده اند. آنها الاستیک هستند و برای پوشیدن راحت می باشند و حساسیت لمسی خوبی دارند. دستکش های لاتکس محافظت بسیار خوبی در برابر باکتری ها و ویروس ها دارند. آنها معمولا در محیط های پزشکی و دندانپزشکی و همچنین در محیط های آزمایشگاهی استفاده می شوند. با این حال برخی از افراد ممکن است حساسیت به لاتکس داشته باشند، بنابراین می توانند از گزینه های دستکش جایگزین استفاده نمایند.
دستکش های نیتریل
دستکش های نیتریل از لاستیک مصنوعی ساخته می شوند. آنها جایگزین مناسبی برای کسانی هستند که به لاتکس حساسیت دارند. دستکش های نیتریل بادوام و مقاوم در برابر سوراخ شدن هستند و مقاومت بالایی در برابر عوامل شیمیایی دارند. آنها سطح بالایی از محافظت در برابر عوامل بیماری زا را فراهم می کنند و معمولاً در محیط های مراقبت های بهداشتی، آزمایشگاه ها و صنایعی که قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی نگران کننده است استفاده می شوند.
دستکش های وینیل
دستکش های وینیل از مواد PVC مصنوعی (پلی وینیل کلراید) ساخته شده اند. آنها یک گزینه مقرون به صرفه هستند اما در مقایسه با دستکش های لاتکس یا نیتریل سطح محافظت کمتری را ارائه می دهند. دستکشهای وینیل معمولاً در محیط های کم خطر مانند جابجایی مواد غذایی، کارهای سرایداری و روشهای پزشکی غیراستریل که خطر قرار گرفتن در معرض عوامل عفونی نسبتاً کم است استفاده میشود.
دستکش های استریل
دستکش های استریل در محیط های استریل مانند اتاق های عمل و در برخی معاینات پزشکی استفاده می شوند. آنها به صورت جداگانه بسته بندی می شوند و معمولاً از لاتکس، نیتریل یا ترکیبی از مواد مصنوعی ساخته می شوند. دستکش های استریل سطح بالاتری از کنترل کیفیت دارند و به گونه ای طراحی شده اند که یک مانع آسپتیک برای جلوگیری از آلودگی بیمار و متخصص مراقبت های بهداشتی ایجاد کنند.
دستکش های پودری در مقابل بدون پودر
دستکش های پزشکی را می توان به صورت پودری یا بدون پودر دسته بندی کرد. دستکشهای پودری با مقدار کمی نشاسته ذرت یا پودر دیگر پوشانده میشوند تا پوشیدن و برداشتن آنها را تسهیل کنند. با این حال دستکش های پودری به دلیل نگرانی در مورد واکنش های آلرژیک احتمالی و خطر انتقال ذرات پودر در هوا و ایجاد تحریک تنفسی کمتر رایج شده اند. از سوی دیگر دستکش های بدون پودر به طور گسترده ای به خصوص در محیط های مراقبت های بهداشتی استفاده می شوند تا خطر آلودگی و واکنش های آلرژیک را به حداقل برسانند.
اندازه دستکش
دستکش های پزشکی در اندازه های مختلف موجود هستند. اندازه مناسب برای به حداقل رساندن خطر پارگی دستکش و حفظ حساسیت لمسی در طول عمل مهم است. اندازه های رایج شامل کوچک، متوسط، بزرگ و فوق العاده بزرگ است. برای اطمینان از تناسب راحت و مطمئن، انتخاب اندازه مناسب بر اساس اندازه گیری دست افراد مهم است.
یک بار مصرف
دستکش های پزشکی برای یک بار مصرف طراحی شده اند. این بدان معنی است که آنها برای یک بیمار یا یک روش استفاده می شوند و سپس دور ریخته می شوند. دستکش یکبار مصرف به حفظ پاکیزگی و جلوگیری از انتشار عوامل عفونی کمک می کند. تعویض دستکش بین بیماران یا هنگام انتقال از یک روش به روش دیگر برای جلوگیری از آلودگی مهم است.
استفاده و دفع صحیح دستکش
پیروی از پروتکل های صحیح استفاده و دفع دستکش برای حفظ بهداشت و جلوگیری از گسترش عفونت بسیار مهم است. این شامل شستن دستها قبل و بعد از استفاده از دستکش، اطمینان از سالم بودن دستکشها و دور انداختن صحیح دستکشهای استفاده شده در سطلهای زباله تعیین شده است. پیروی از پروتکل های مناسب به محافظت در برابر آلودگی احتمالی کمک می کند.
کاربردهای اصلی دستکش های پزشکی
- کنترل عفونت: دستکش های پزشکی برای کاهش خطر آلودگی و انتقال عوامل عفونی بین متخصص مراقبت های بهداشتی و بیمار استفاده می شود.
- حفاظت شخصی: دستکش های پزشکی به عنوان یک اقدام محافظتی برای متخصص مراقبت های بهداشتی عمل می کند و از قرار گرفتن در معرض مواد مضر، مایعات بدن، مواد شیمیایی یا آلاینده هایی که در محیط های مراقبت های بهداشتی با آنها مواجه می شوند، جلوگیری می کند.
- بهداشت و ایمنی: از دستکش برای حفظ بهداشت و نظافت در محیط های پزشکی استفاده می شود. آنها به جلوگیری از گسترش میکروب ها، حفظ یک میدان استریل در طول روش های جراحی و محافظت در برابر خطرات احتمالی محل کار کمک می کنند.
در حالی که دستکش های پزشکی یک مانع محافظتی ایجاد می کنند، آنها فقط یکی از اجزای استراتژی جامع کنترل عفونت هستند. بهداشت مناسب دست ها، رعایت پروتکل های کنترل عفونت و استفاده از سایر تجهیزات پزشکی مانند ماسک، روپوش و محافظ چشم نیز در محیط های مراقبت های بهداشتی برای جلوگیری از گسترش عفونت ها حیاتی هستند.