با توجه به مشاهده‌ی عارضه‌ی بی‌خوابی در برخی افراد، به ویژه در ابتدای دوره‌ی مصرف، بهتر است، استفاده از این مکمل در طی روز باشد و به ساعات پایانی روز موکول نگردد (حداقل 5 ساعت فاصله از خواب شبانه)
کافئین در صورت استفاده مناسب برای اکثر بزرگسالان احتمالاً ایمن است و به ندرت باعث ایجاد عوارض می‌شود. در برخی افراد، مصرف کافئین می‌تواند منجر به بی‌خوابی، سردرد، اضطراب، تحریک پذیری، بی‌قراری، تحریک معده، تهوع، استفراغ، و سایر اختلالات گوارشی شود. اما در صورت مصرف بیش از مقادیر مجاز، ممکن است درد قفسه سینه، تپش قلب و آریتمی نیز مشاهده شود که در این موارد باید مصرف کافئین قطع شود.
در افراد مبتلا به اضطراب، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، مصرف کافئین ممکن است شرایط را بدتر می‌کند. مصرف این فرآورده در دوران بارداری و یا شیردهی (به نظر می‌رسد که مصرف روزانه کمتر از 200 میلی گرم، در زنان باردار و کمتر از 300 میلی گرم در بانوان شیرده بی خطر است)، باید محدود شود. مبتلایان به اختلالات انعقادی، بیماری‌های قلبی، اسهال (در صورتی که به مقدار زیاد مصرف شود، می‌تواند اسهال را بدتر کند)، صرع، تشنج، گلوکوم، فشار خون بالا، زخم‌های گوارشی، ریفلاکس معده به مری، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، پوکی استخوان و افرادی که در کنترل مثانه مشکل دارند، باید از این فرآورده با احتیاط استفاده نمایند. لازم به ذکر است، کلیه ی موارد گفته شده، زمانی اهمیت بیشتری می‌یابد که از این فرآورده، بیش از مقاد
کافئین، از طریق چربی سوزی در کاهش وزن موثر است. این ماده با افزایش متابولیسم و لیپولیز (شکسته شدن چربی) و افزایش ترموژنز (افزایش حرارت بدن) اثرات خود بر چربی سوزی را اعمال می‌کند. همچنین اثرات کافئین بر کاهش اشتها با تاثیر بر تخلیه معده و هورمون‌های اشتها، نیز گزارش شده‌است که در این مورد، نیاز به بررسی‌های بیشتر وجود دارد.